Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Redactioneel – Watskebeurt?
Waren er nog enerverende wedstrijden afgelopen week? Zou kunnen, maar de exacte resultaten zijn mij op dit moment grotendeels onbekend vanwege uitblijven van veel verslagen. Een blik op de website van de KNCB stemt mij niet bijzonder gelukkig: behalve het Eerste hebben ook VRA 2, 3 en 4 verloren. In dat opzicht prijs ik me gelukkig dat de uitslag van VRA5 nog niet was ingevuld.
Maar geen nood, als het dit weekend dan niet van de resultaten moest komen toont ons Eerste zich dit jaar behalve een strijdbaar team in elk geval ook een opvallend trouwe contribuant van How’s That!, mede dankzij niet aflatende inspanning en dreigementen van manager Pamela Mulder. Hulde, het wordt gewaardeerd. In deze editie wederom liefst 2 verslagen van onze hoofdmacht, waarvan de bijdrage van Peter Borren over de wedstrijd van vorige week tegen HCC beslist aandacht verdient.
De jeugdteams hadden geen wedstrijden meer, want vakantie, maar de Dames en de ZAMI’s hadden een top-weekend, getuige hun verslagen verderop en het feit dat op zaterdag alle ZAMI-teams thuis speelden. Dat zorgde voor een hoop ouderwetse drukte en gezelligheid, precies zoals we het met z’n allen hebben willen. En deze gezelligheid stond niet op zichzelf, want in de aanloop naar het weekend waren er op donderdag en vrijdag al twee zeer geslaagde friendly fixtures.
Op donderdag speelde een VRA-Invitation team onder leiding van good old Mugsy Molloy, even terug op Nederlandse bodem, tegen Whiteley Village CC uit Zuidwest Londen. Goed cricket, doortastende captaincy, schitterend weer en een hoop runs, waarna de bekende speeches en gezelligheid op het balkon. Paul Polak haalde nu eens niet zijn bekende oude koeien uit de sloot, maar een paar hele verse exemplaren van de slager, die het uitstekend deden op de BBQ. Groot succes.
Diezelfde dag vond op veld 2 overigens de enige wedstrijd plaats, die afgelopen week in de U19 Challenge Series gespeeld kon worden. In het begin van de week waren wedstrijden op VCC verregend. De Twenty20 op VRA werd donderdag gewonnen door Nederland. Vooral dankzij Hidde Overdijk (77, 3x4, 7x6) kwam Nederland eerst battend uit op 147/5. Schotland verloor daarna meer wickets maar kwam toch nog angstig dichtbij het Nederlandse totaal. De Schotse achtervolging bleef steken op 141 voor het verlies van 8 wickets. Veel spanning in de laatste overs.
Op vrijdag speelde de Zamigo’s op het hoofdveld tegen de Golden Bulls uit Zuid-Afrika. Een veteranenteam van 50-plussers, maar niet te onderschatten, aangezien de meesten op hoog niveau hebben gespeeld. De Zamigo’s moesten weliswaar hun meerdere erkennen in deze diehards, maar de tegenstanders die in Western Provence echt wel wat gewend waren raakten na afloop niet uitgesproken over VRA’s geweldige ’facilities’ en de ’braai’ van Polak, die inmiddels was warmgedraaid.
Wij hadden ons verheugd op net zo’n mooie zondag, waarop VRA1 zich definitief veilig zou stellen in de derby tegen ACC, dat het dit jaar niet makkelijk heeft. Vele VRA-ers bezochten het Loopveld in de hoop na afloop ouderwets enige vriendschappelijke speldenprikken uit te kunnen delen aan de gastvrije oude buren. Het liep allemaal een beetje anders, de bekende geintjes moesten wij zelf incasseren, maar gezellig werd het toch wel. Aankomende zaterdag staat meteen de return op het programma. Nu nóg belangrijker om te winnen en natuurlijk om erbij te zijn. VRA – ACC; we verwachten u langs de lijn.
Redacteur van de week
Benno van Nierop
Vrijdagmiddagborrels op VRA
De komende maanden zal VRA wekelijks dé ideale plek zijn voor uw vaste Vrijdagmiddagborrel met vrienden en collega's. En niet alleen die van u, want ook De Maatschappij (Departement Amsterdam) heeft opnieuw besloten haar wekelijkse Vrijdagmiddagborrel gedurende de zomermaanden te houden op het alom geprezen balkon van VRA.
Een korte introductie: De Maatschappij (voorheen De Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel) is het oudste zakelijke netwerk van Nederland, opgericht in 1777. Een onafhankelijk netwerk van ruim 3000 personen afkomstig uit het bedrijfsleven, de overheid en kennisinstellingen. Deze landelijke vereniging met 26 actieve departementen organiseert in totaal zo'n 250 bijeenkomsten per jaar, vrij toegankelijk voor leden en introducés. Naast netwerkbijeenkomsten met bekende sprekers en 'top-ondernemers' staat het Departement Amsterdam ook bekend om haar gezellige Vrijdagmiddagborrels.
Dankzij pienter combineren van wederzijdse leden Floris Kappelle en Sanne Salomons, wier messen wel vaker aan twee kanten snijden, zullen deze borrels gedurende de zomerperiode plaatsvinden op het altijd zonnige balkon van VRA en wel vanaf a.s. vrijdag 18 juli tot en met de laatste op 5 september.
Hoewel de borrels van De Maatschappij in principe een besloten karakter hebben, hoopt men op VRA juist veel gezellige VRA-leden te ontmoeten die zich aansluiten bij de gedachte dat VRA ook op de vrijdagmiddag de perfecte plek is om het weekend te beginnen. Namens organisatoren Floris en Sanne hierbij een uitnodiging aan alle VRA-leden en donateurs. Noteert u de komende weken in de agenda: Vrijdagmiddag - Borrel op VRA!
Deze week op VRA
Hieronder de agenda voor deze week. Raadpleeg voor de meest actuele agenda altijd de VRA-website. Aanvangstijden en veldtoewijzing blijven onder voorbehoud. Op de speeldag zelf is Paul Polak als groundsman verantwoordelijk voor definitieve toewijzing.
DO 17/07 Bedrijfscompetitie: Philips - TCS, 18.00 (veld 1) VR 18/07 Twenty20: VRA 1 - Kampong, 17.00 (veld 1) ZA 19/07 VRA 1 - ACC 1, 11.00 (veld 1) ZA 19/07 VRA Dames - VOC, 12.00 (veld 2) ZA 19/07 VVV ZAMI - VCC ZAMI, 13.00 (veld 3) ZO 20/07 VRA 1 - VOC 1, 11.00 (veld 1) ZO 20/07 VVV 1 - Hermes DVS 2, 11.00 (veld 2) ZO 20/07 VRA 5 ZOMI - Hilversum ZOMI, 12.00 (veld 3)
VRA 1 vs HCC - 6/7
VRA1 win Thriller in the Dark
The VRA fluffers pipped HCC right at the end of what proved to be an intriguing encounter in the Amsterdamse Bos. Amongst the rain delays and subsequent Duckworth-Lewis confusion, the punters on the balcony were treated to a see saw battle. Two teams played at a relatively high standard on a fair wicket. The game of the season so far.
As is standard issue, I won the toss when it didn't really matter and decided to have a bat first. Under cloudy skies Ben Cooper and Ashan RidiculousLastName strode to the crease. Ben swung away like he had a plane to catch and with a little luck and some impressive striking we raced to 50 inside six overs. It was a fantastic start, however batting with such an approach rarely lasts long and Ben eventually perished. Guiding a back of a length ball to the hands of slip, he walked off. Ben hasn't quite reached the giddy heights of the second half of last season as yet. I pity the team we are up against when he eventually comes to the party.
His dismissal bought Eric 'the Turtle' Szwarczynski to the crease. Eric brings a sense of solidarity to our batting. We rely heavily on his calm presence as he quietly and efficiently goes about the business of building an innings. This Sunday was no exception. Eric and Ashan (as they did the week before) combined in a calculated and patient partnership. Given the docile nature of the wicket and the speed of the outfield, nothing outrageous was required in the process of runmaking. After 10 overs the HCC skipper played his trump card in the form of Australian test representative, legspinner Fawad Ahmed. Fawad is a class act, his variation and control is second to none in the Topklasse. Ashan and Eric managed to survive his initial spell of four overs. In my opinion this was the crucial factor in our innings, if not the match. Unsuccessful, Fawad was put out to pasture for 25 overs and during that time Ashan and Eric milked the lesser bowlers in an efficient manner.
It was not untill the 38th over, with the score at 209 and the partnership at a whopping 153, that HCC took our second wicket. Eric misjudged a Jonkman slower delivery and was bowled for a well compiled 74. At this point we should have shut the door on our opponents. Ashan and Eric had built us a solid platform from which to launch and a score of 275+ should have been achieved. However as is so often the case, when batsmen do not have time to get themselves in, we fell well short of that total. In fact, we were bowled out. Not one of our remaining batsmen reached double figures and it was a collapse which bought HCC back into the match. There were several factors which led to this dramatic collapse. HCC bowled well. Fawad came back for 6 overs at the death and fresh batsmen struggled to pick him. The Jonkman twins also possess variation and can be difficult to go after in the closing overs. Vinoo was unlucky to be adjudged caught behind when he missed the ball by a foot. However the rest of us fell victim to injudicious shots. Poor cricket really and something that needs to be addressed moving forward.
Somewhere in the middle of this late innings batting debacle, Ashan was finally dismissed for a well crafted 91. In the last two matches Ashan has faced over 240 deliveries, quite a remarkable achievement. This innings was a much better innings than against Dosti. The grass wicket and fast outfield allowed him to be productive whilst staying patient. Ashan has some beautiful shots and on this day he showed them off. His driving on the up and pulling square are a sight to behold. He would have been disappointed in what was a poor dismissal, swinging accross the line when he really deserved a 100 for helping his team to a great position. Anyway, we were eventually all out in the final over for 244. I felt at halftime as though that was probably 10 runs above par, but there was a sense of frustration in the kleedkamer with how we had batted the final ten overs.
It was crucial that we began well with the ball. And that we did. Sohail the wily old campaigner, settled into a great rhythm. He is at his most effective when he is patient on a good length on or just outside fourth stump. His initial spell of 8 overs included four maidens and went for a paltry 12 runs. He was ably supported by young Quirijn Gunning. Quirijn returned to the bowling crease after a frustrating 5 weeks off with a back injury. During that five weeks Quirijn has batted superbly and been our standout fielder, but it is with the ball that he is most dangerous. He bowled very well and had no luck at all.
Sohail made the initial breakthrough when he had young Hidde Overdijk bowled through the gate. He was then unlucky not to have Hattingh dropped by yours truly in the slips two balls later. A clanger it was too, should have been taken and could have cost us dearly. Fortunately it didn't. George Dunlop, the physio with the golden arm, came on first change and had Hattingh caught behind with his first ball. That bought Mark Jonkman to the crease to join his captain Tom de Grooth. Just as in our innings there had been a defining partnership, so it was to be for HCC. During their mammoth 163 run partnership de Grooth and Jonkman accumulated steadily. With the threat of rain ever present, they more or less stuck right on the Duckworth Lews par. Given that they batted for so long and with relatively little difficulty, a lot of credit must go to our bowlers for keeping them in check. Leon Turmaine in particular continued his fine form with the ball. Leon is a classical off spinner who is developing into a top cricketer. His variations in speed and flight whilst maintaining a good line and length make him potentially Hollands best spinner in years to come. His ten over spell went for just 26 runs.
Tom de Grooth moved assurdely to his hundred and with Jonkman still supporting him it looked as though HCC would make the required runs. However, on 119 and having played out of his skin up until that point, Tom tried to paddle sweep George and was bowled. It was a crucial wicket for us. Given the fragile look of the HCC batting lineup we were back in the game. And then it chucked it down with rain. Hard.
HCC had batted 45.2 overs and were 209-3. It was anyones game and DL agreed. At that point if there was no more play the game would have been declared a tie. It was very dark indeed and there was surely going to be more rain, so any break in the weather at all needed to be taken advantage of if this awesome match was to get the finish it deserved. The radar gave us a small window of opportunity and we took it. We had 4.4 overs to defend 35 runs against a batting lineup we knew would be swinging hard.
Vinoo duly completed the 46th over, giving away just 3 more runs. George bowled the 47th and went for 7 runs. I took a gamble on Vinoo to bowl his last over in the 48th and he did well to restrict them to just 5 runs. So HCC required 20 runs in two overs. Still anyones match. George bowled the 49th and went for two boundaries in his first three deliveries. Surely HCC couldn't lose it from there. 12 were required off 9 balls with 7 wickets in hand. George bowled three beautiful wide yorkers to finish the 49th, no mean feat under pressure and with a soaking wet ball. So HCC required 11 off the final over. I chucked the ball to Sohail. Sully loves the pressure, or so he likes to remind us. Well if there was ever a time we needed him to step up, this was it. You know, 'Cometh the Hour' and all that....
No one could ever doubt Sohails self belief, even if at times it should take a hit in my opinion. The beauty of the man is that he doesn't remember failure. In his mind he has only ever produced the goods when it counts most. On this occasion he certainly did. We set an offside field. It takes a lot of skill to bowl at the death with square leg up in the circle, but if the bowler executes well it can be difficult for the batsman to find the fence. Sohail executed beautifully. Ball after ball was full and outside off. Ball after ball the HCC batsmen swung and missed. Ball after ball was cheered from the VRA faithful on the balcony.
A great finish to a fine match. We had snatched a win.
Peter Borren
VRA in de media
Amstelveens Nieuwsblad: WINST CRICKETDERBY VOOR ACC Door Ruud Ackermann
AMSTELVEEN. Binnen één week spelen de twee Amstelveense cricket topklassers tweemaal tegen elkaar. De eerste versie j.l. zondag, leverde ACC twee punten op. Een welkome opkikker voor de bewoners van Het Loopveld na de dankzij veel regen verloren pot tegen HDVS, verleden week.
De buienradar zat er dit keer helemaal naast want de regen bleef uit en aan spanning geen gebrek. ACC captain Greame van Buuren liet na gewonnen toss VRA eerst aan slag, een goede keus bleek later. De bosbewoners verloren achter elkaar de topwickets. Ben Cooper probeerde het even en kwam tot 19 runs, maar het was Eric Szwarczynski als batsman nr.3 die VRA behoedde voor een debacle. Hij scoorde 66 runs, bleef not out, maar deed daar wel erg lang over. Na twee missertjes hielden de ACC-fielders alle vangkansen vast. Wicketkeeper Steven de Bruin deed dat drie maal, de drie broertjes Zulfiqar vier maal, maar de belangrijkste vang was van Bas van der Heyde die met één hand fraai Vinoo Tewarie naar de kant verwees. Na een stand van 77 runs voor 8 wickets, kwamen er uiteindelijk nog 154 runs op het scoringbord. Paul van Meekeren nam vier wickets voor slechts 29 runs, de nieuwe speler/coach Shaun von Berg, vervanger voor de door Zuid Afrika opgeroepen Heino Kuhn, verraste met zijn effectvolle boogballetjes twee tegenstanders.
De 155 lijkt een makkie maar onderschatting ligt met zo’n totaal op de loer. En inderdaad, de VRA bowlers waren in het begin succesvol. De eerste vier ACC batsmen scoorden gezamenlijk slechts 11 runs. Vooral Quirijn Gunning bowlde prima, 4 wickets voor 30 runs. Bij ACC was het Greame van Buuren die een afgang voorkwam. Met steun van een wéér zeer geduldig battende Bas van der Heyde (42) scoorde hij 46 kostbare runs. De benodigde 155 runs kwamen in zicht en dankzij weer Shaun von Berg (19) en Sikander Zulfiqar was het na ruim 41 overs gebeurd. Het veldwerk van VRA was voor verbetering vatbaar. Alles bij elkaar was het een fantastische cricketdag met een record aantal toeschouwers, die uitkijken naar a.s. zaterdag wanneer de op Hemelvaartsdag verregende returnwedstrijd wordt gespeeld.
De stand: 1. QuickHaag 12 – 22, 2. Dosti 12 – 19, 3. VRA 11 – 10, 4. Excelsior ’20 12 – 10, 5. ACC 11 – 9, 6. HDVS 12 – 8, 7. HCC 12 – 8, 8. VOC 12 – 8.
ACC vs VRA 1 - 13/7
An away game at ACC on Sunday, a must win game for both sides.
The toss was won by ACC who elected to bowl first, trying to take advantage of the overcast conditions. VRA opened the batting with B. Cooper and A. Bamunusinghe, who got off to a good start in the first two overs, however giving ACC chances with B. Cooper being dropped in the slips in the first over. B. Cooper continued with his aggressive style and did not last much longer as Paul van Meekeren got his man edging him off to the keeper for just 19 runs with VRA 23/1 after 3 overs. Eric Szwarczynski then came out to bat at number 3. It was not long after that the collapse began with P. van Meekeren being the chief destroyer taking his second wicket of A. Bamunusinghe, caught in a gully position, before edging off V. Tewarie with a stunning one handed grab in the slips. P. Borren came in at number 5 with the team in a lot of trouble. He confidently dispatched his first ball for four but was unable to stay much longer, as he got a sharp rising ball which he tried to guide onto the leg side but only caught the top edge and lobbed up towards mid wicket for an easy catch. P. van Meekeren again the wicket taker.
Q. Gunning then came to the crease next, with VRA in all kinds of trouble at 39/4 after 11 overs. He too offered little resistance, only sticking around for a handful of overs leaving E. Szwarczynski with a lot of work to do and not much batting to come, struggling at 53/5. Another batsmen strode to the crease, M. Luten who tried to get stuck in and keep going but fell short, only for another to have come and go. The same pattern continued with L. Termaine, run out, and G. Dunlop, caught at point, offering little with the bat in brief innings, leaving VRA now struggling at 78/8 after 28 overs. S. Bhatti then confidently strode to the wicket to join E. Szwarczynski attempting to try and get a target that would at least give us a chance of defending it. E. Szwarczynski started attacking the bowlers and slowly made the score look that much more respectable. They put on a good 9th wicket partnership before S. Bhatti was cleaned bowled leaving only K. Waziri to come and the score at 134/9, with approx. 10 overs to come. The last wicket didn’t last long either as K. Waziri hit one straight to mid-wicket, VRA finishing on 154 all out, for ACC to chase down.
VRA could not have asked for a better start as S. Bhatti and Q. Gunning lead the bowling attack taking 3 quick wickets leaving ACC on 12/3. G. van Buuren then came to the wicket to give some stability to this already shaken, batting line up. They began rebuilding with a 4th wicket partnership, but that was short lived as Q. Gunning steamed in to remove R. Zulfiqar caught in the slips by B. Cooper. With ACC in trouble the two batsmen at the crease stuck in there building an extremely valuable partnership, with not much to offer from the bowlers. The ACC batsmen got ahead of the run rate and put the pressure back on VRA. G. van Buuren started to take the game away from VRA, but just as the captain ordered M. Luten banged in a short ball tempting van Buuren into the pull shot which was not middled, only to find K. Waziri on the boundary for the 5th wicket to fall, leaving the game very much in balance with ACC on 92/5.
The VRA bowlers kept steaming in but without much reward to show for their efforts as ACC again began to get themselves into a good position to finish the game. Not quite all smooth sailing for ACC with another wicket to fall as B. van der Heyde was caught behind trying to guide the ball onto the leg side, only to get caught on the glove with a comfortable catch for the keeper. VRA back in the game! It then took some heroics from S. van Berg and Sl. Zulfiqar who batted slowly and sensibly to get the last 30 runs for ACC, winning comfortably by 4 wickets in the 42nd over.
George Dunlop
VRA Dames vs Groen Geel
VRA dames thuis op ACC - 12 juli 2014
Na een week met voornamelijk veel regen ontwaakten we op zaterdagochtend met een stralende zon en blauwe lucht. Zonnebrand en pet werden snel in de crickettas gegooid. Vandaag spelen we thuis op ACC, dat klinkt gek. VRA zou bepakt zijn met ZAMI’s dus wij nodigden Groen Geel uit op het hoofdveld bij onze gastvrije buren.
De dag had een en al highlights: de schattige barjongen, de premiere van de tourfilm, goede bowling prestaties door het hele team, prachtig bat- en fieldwerk van Maike, eierkoekjes die op cricketballen leken gemaakt door mama Hennis, lekker BBQ vlees van Paul en gewoon een prachtige zomerse dag.
Nu even terug naar de wedstrijd. Captain Sally won de tos en we gaan fielden, Haas en ik opende de bowling. Dit ging heel goed, alhoewel de wickets niet zo snel vielen hielden we de runs laag. We waren scherp in het veld en netjes aan het bowlen. In de 20ste over viel het eerste wicket bij 57 runs, na vele bijna run out’s hadden we haar dan toch dit keer. YAY! Nog geen 3 runs later volgde wicket nummer 2 gebowled door Maartje. Hierna wederom een run out, great team effort! Na een aantal prachtige acties in het veld volgde er nog snel 3 wickets voordat de innings eindigde. Haas met 2-14-6, een prachtig samenspel met wicketkeeper Sal die een caught behind had, die eigenlijk meer caught in front was haha... de batsman speelde de bal vrij recht omhoog en Sal stond er steady onder. Ik eindigde met 1-9-7, Anne zei voor de laatste over “Even eindigen met een maiden” waarop ik reageerde met “Het wordt een wicket maiden” en ja hoor. Haha... zo verliet de openingsbatsman op de een-na-laatste bal toch nog het veld. Zoë, Annefleur, Fernande en vooral Icara hebben echt zo goed gebowled. Het was een mooie innings, we hebben duidelijk hard geoefend op de Britse cricketvelden. Na 35 overs had GroenGeel 115 runs.
Een zalige lunch, heel veel water en een umpire die zei “Ik had bedacht dat jullie dit voor de 30ste over gaan binnen halen”. “We gaan ons best doen”.
Annefleur en ik mochten openen van Sal, zo leuk! We gingen samen het warme veld op en hooikoorts of niet, gerund hebben we. Annefleur had er snel 19 voordat ze gebowled ging en snel naar een bruiloft vertrok. Ik zou nog even inblijven met Icara, lekker samen 2-tjes rennen. Wat was het leuk. Het was de eerste keer dat een bowler me vroeg of ik misschien niet kon oplopen want ik liep door haar gezichtsveld, ik besloot gewoon op te blijven lopen zodat we die tweetjes in drietjes konden veranderen hehe... uiteindelijk ging ik run out, maar niet na 31 runs gemaakt te hebben. YAY. Icara maakte een mooie 20 runs en Maike kwam in, toen werd er laten zien dat er wel 4-tjes geslagen konden worden op dit veld en ze maakte een snelle 16 n.o. Zoë had een paar mooie runs en de innings werd afgemaakt met Fernande (6 n.o.) met haar 4-tje en 2-tje, waarna we de 115 passeerden. In de 23ste over, ruim binnen de voorspelling van de ump!
Toen konden we even op adem komen, variërend lekker warm en koud douchen en een biertje drinken. Gevolgd door onze tourfilm die zichtbaar is op deze link. Met dank aan Anne en Icara voor het concept, regie en editen.
Dank voor de aandacht en tot volgend weekend!
Nathalie Hennis
VRA ZAMI 2 vs Kampong
Verslag van de eerste Limited Time Over Cricket match combination
Mugsy (muffy, better half of the comical duo Mini&Mugsy) is in town. En dat dames en heren betekent spektakel allround. Jammer dat de Mugsmeister niet van voetbal houdt, anders was Nederland Argentinië ook een groot spektakel geworden. El Mugselino speelde drie wedstrijden op Nederlandse bodem: donderdag werd ruim gewonnen, vrijdag kans- en kansloos verloren en zaterdag... nou ja zaterdag. En dat terwijl El MuffBuzo echt doodziek was de hele week.
Zoals de traditie voorschrijft, verloor captain train Bobbery de toss en werden we het veld ingestuurd. Wat een slecht besluit van Kampong zeg... Ram was in topvorm, Bob een beetje, en verder alle spelers waren mes- en messcherp. Alle vangen zijn vastgehouden en zo'n beetje iedereen heeft een wicket gepakt. Ram en Bob allebei 2 wickets, Flo, ozzie, MuffBuzo, Willy, Marni, Bokito allemaal 1. Waarom zoveel bowlers vraagt u zich nu hardop af? Dat, beste vrienden, had te maken met de povere weerstand van Kampong. Om er nog enigszins een wedstrijd van te maken kreeg iedereen twee overtjes te bowlen. Dat deden we zo goed dat Kampong 48 all out langs de kant zat. Mede door 2 top vangen van tripple T, Two Times Tony. Eindelijk maakt hij zijn bijnaam waar. Duurt maar liefst anderhalf jaar, Toon is nooit zo'n snelle leerling geweest (heb ik me laten vertellen). Jeroen liet zien waarom ze hem graag in het eerste willen hebben, hij pakte namelijk de eerste van 2 geweldige vangen in de covers.
48 all out, dat is geen dagelijkse score en met zo'n geweldige batting side heb je dat natuurlijk zo gemaakt. Voor 0 in 10 overs. Kaal of kammen osKAM eindigde de innings met een enorme 6 en om 1515 waren we klaar. Mag je keer keer op het hoofdveld en dan zo snel al klaar? Daar hadden de captains het volgende op gevonden. Let op: Nadat wij het totaal hadden gemaakt, is de batting innings van VRA in het Tijd cricket format gestart. Maw we deden vanaf dat moment net alsof we een tijd cricket wedstrijd aan het spelen waren. Betekende dat we tot declaration hadden om een totaal te maken en dat we daarna de kampong vrienden (weer) all out moesten gooien om de tijdcricket wedstrijd ook te winnen. De scores van de Limited overs wedstrijd namen we gewoon mee. Een vliegende start dus van 54 runs, Kampong nam zijn 48 runzen mee. Bij declaration om 17.40 had VRA 175 runs op het bord staan, een lead van 127 runs. Kampong had een kleine 20 overs om 128 runs voor de winst in de tijdcricket wedstrijd te maken (175-48). Prestaties die het vermelden waard zijn: Neef P: 33 retired, Kaal of Kammen 49, Route du Sud 54, Muffy 14 not out. Flo 6. Prima prestaties all round.
De sterren stonden goed zaterdag 12 juli, zoals later ook zou blijken, want ook deze fielding sessie waren we messcherp. Ram nam wederom wat wickets, Ossie Kam nam er een paar, en neef P stond zijn plek achter de palen af om te gaan bowlen. Uiteindelijk stond kampong met nog 2 overs te gaan in cruisecontrol voor de draw. De laatste batsman kon zich echter niet bedwingen en probeerde een lekkere half volley van neef P over het hoofd van El vino Did Fleau te slaan. Toch al snel 1 meter en 93 centimeters en 100+kg schoon aan de haak. Ome Vlo sprong desondanks een meter in de lucht voordat de bal in zijn handen zat en al dartelend sprong hij nóg een meter de lucht in nadat de bal in zijn handen zat. Zo'n staaltje van atletisch vermogen is zelden gezien dit seizoen. Chapeau Fleau!
Twee keer winnen op 1 dag met 1 batting innings in twee formats tegelijk. Twee fielding sessies met 18 wickets (ze kwamen met 10 man). Een buitengewoon bijzondere dag, niet in de laatste plaats door het mooie weer, de heerlijke BBQ en het fijne gezelschap van cricketers van 4 verschillende clubs. Man of the match met 2 fantastische vangen, 2 wickets en 49 runs, uiteraard heer oskam. Goede tweede is Neef P. Geweldige derde is het hele team eigenlijk. De sterren stonden dus goed zoals ik al zei. NL won van Brazielie en wij konden dat vanaf the pavilion keurig meekijken op de side screen. Welk een luxe op deze club! Zo'n veld en zo'n pavilion. Als de sterren goed staan op een cricketdag, waan je je als een god in Frankrijk en zelfs meer dan dat. Dank.
Nu volgt een kleine zomerstop in augustus volgen no 4 wedstrijden en dan is het al weer afgelopen. Wie dus nog mee wil doen en deel wil uitmaken van dit bijzondere elftal.... 2 augustus zijn nog enkele plaatsjes open.
Kapitein Bob
(Robert Prenen)
