Nieuwjaarsgroet van de Voorzitter
Terugblikken en vooruitkijken
Het veelbewogen jaar 2014 loopt op zijn einde en deze donkere dagen tussen Kerst en Oudjaarsavond lenen zich er bij uitstek voor om eens terug te blikken op het afgelopen jaar en om voor het komende jaar wat goede voornemens te formuleren.
Wat VRA betreft een seizoen waarop ik met gemengde gevoelens terugkijk. Sportief gezien was er een aantal bijzondere hoogtepunten in 2014. Om er een paar te noemen: de Dames werden in de tweede fase van de competitie kampioen van de Eerste Klasse en beleefden de ongeëvenaarde Crushes & Catches Tour in de omgeving van Londen, er waren zeer veel leden en oud-leden op ons zonovergoten terras tijdens de Reünistendag in augustus en de mannen van de Cranleigh Prep. School kwamen in mei naar Nederland en hadden een succesvolle tour ondanks het belabberde weer. Het Philipsteam is tweede geworden in de bedrijfscompetitie; een uitstekende prestatie. VVV heeft gedurende 2014 gebruik gemaakt van onze velden en op die manier wat lucht gekregen; dat heeft geresulteerd in een eigen veld voor hen in Amsterdam Noord waar zij het komend seizoen hun wedstrijden gaan spelen. Bij de jeugd is een aantal VRA-talenten geselecteerd voor de trainingen van de Dutch Lions en Lionesses; een hoopvolle basis voor de toekomst van VRA.
Maar er waren ook zaken die minder goed liepen; ons Eerste team eindigde na de eerste fase van de Topklasse-competitie bij de onderste 4 en moest het onverwacht opnemen tegen het degradatiespook; gelukkig is dat ruimschoots gelukt en kunnen de mannen in 2015 weer gewoon meestrijden om het kampioenschap van Nederland. VRA 2 had een minder gelukkig seizoen en is in 2014 helaas gedegradeerd naar de Overgangsklasse. Dit geeft wel ruimte om in 2015 een gebalanceerd team neer te zetten dat zich kan terug knokken naar de Eerste Klasse en kan dienen als springplank naar de Topklasse voor de talentvolle spelers van VRA. Genoeg “room for improvement” in 2015!
Ook buiten het cricket was 2014 een turbulent jaar met een aantal formidabele sportprestaties bij de Olympische Spelen en het WK Voetbal. Maar ook was er die inktzwarte zomerdag waarop het nieuws over het neerschieten van vlucht MH17 ons bereikte. Een dag die ons allemaal diep heeft geraakt en waarop sommige van onze leden en andere cricketvrienden dierbaren zijn verloren.
We staan op het punt dit jaar af te sluiten en ik moet eerlijk zeggen dat ik enorme zin heb in het seizoen 2015; de voorbereidingen zijn al in volle gang en de eerste evenementen staan al in de agenda. Zoals het Driekoningen Diner dat op 24 januari 2015 zal plaatsvinden. Schrijf je nu in bij Benno van Nierop en Pam Mulder via 3Kdiner@vra.nl.
Rest mij niets anders dan iedereen een fantastische jaarwisseling te wensen en alle geluk voor 2015.
Dat het maar een weergaloos cricketjaar mag worden!
Dorien Rauwerda
Voorzitter VRA
Van de Redactie
Ook de redactie wilde dit jaar op passende wijze afsluiten met een boordevol Eindejaarsnummer van How's That! Wekenlang werden velen geplaagd door dreigmailtjes als men niet snel kopij zou aanleveren voor dit nummer. Met deze goedgevulde laatste editie tot gevolg. Van vrijwel alle teams zijn verslagen te lezen van het wel en wee in seizoen 2014. Leuk om door te nemen in de resterende vrije dagen.
In 2014 ontvielen ons helaas enkele clubgetrouwen, wiens namen in eerdere edities genoemd zijn of van wie een In Memoriam verscheen. Wij noemen nog een keer de onvergetelijke Corrie Mulder (weduwe van erevoorzitter Sieb Mulder sr. en moeder overste van VRA en de vele nazaten van de familie Mulder), Peter Raaijen (zoon van erelid Rob Raaijen), Tessa van der Sande (vriendin van Roderick van Ravenhorst die met haar familie omkwam bij de dramatische crash van vlucht MH17) en zeer recent Annie Glerum (zus van onze legendarische topspeler Willem Glerum).
Graag aandacht van alle ouders en jeugdleden voor het Winterprogramma voor de Jeugd, verderop in dit nummer.
Ook heel graag aandacht voor de uitnodiging van het traditionele Driekoningen diner, de gezellige jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst die dit jaar bewust laat is vastgesteld op 24 januari, zodat er geen andere Nieuwjaarsborrels meer in de weg zullen zitten. Komt allen, zodat het weer een geslaagd feest wordt.
Happy New Year!
Benno van Nierop
In memoriam Annie Glerum
Op 14 december 2014, acht dagen na haar 98e verjaardag, is in Engeland Anna Catharina Glerum overleden. An was de zuster van onze vermaarde VRA cricketer Willem Glerum.
An heeft, als secretaresse, vele ambassadeurs in den vreemde bijgestaan. Zij diende Buitenlandse Zaken ondermeer in India, Mexico, Griekenland en nog vele andere posten. An heeft in haar jonge jaren voor VRA cricket gespeeld en ze hield in die jaren plakboeken bij van oom Top Rincker en grote broer Willem. Die boeken staan nu in onze bibliotheek.
Dag lieve An, dank voor al je betrokkenheid en tomeloze energie.
John Wories
Driekoningen diner | za 24 Jan 2015
Locatie: VRA Clubhuis Aanvang borrel: 18.00 uur Aanvang diner: 20.00 uur
Het grote succes van de VRA-Reünistendag afgelopen zomer gaf alle reden tot een Winters vervolg. Dus bereid je voor op net zo’n gezellig Winter-event en meld je snel aan voor het traditionele VRA Driekoningen-diner. Met inloopborrel, heerlijk 3-gangendiner, 'de boon', prijsuitreiking van de VRA Fotowedstrijd en Muziek. Komt allen!
Voor (senior) leden, oud-leden, donateurs en (potentiële) sponsoren. Partners zijn van harte welkom. Sterker nog: neem je partner vooral mee!
The great success of the VRA-Reunion last summer gave cause for a Winter sequel. So get ready for just another great VRA-event and sign up now for the traditional VRA Epiphany dinner.
For (senior) members, former members, donors and (potential) sponsors. Partners are also invited!
VRA Driekoningen-diner | VRA Epiphany dinner (18+)
Kosten diner: 18,- euro pp (ter plekke te voldoen)
Dress code: Tenue de Ville / VRA-colours
Menu: * Geroosterde tonijn met kruidensalade * Ossobucco met papardelle, paddestoelen, polenta en gegrilde groenten * Tiramisu, mét of zonder koffieboon (that’s the question)
SIGN IN! | AANMELDEN KAN NOG 3Kdiner@vra.nl
Gaarne aangeven met hoeveel personen (partners meer dan welkom).
Jeugdcricket deze winter
Tijdens de wintermaanden worden door de KNCB veel jeugdevenementen georganiseerd waar VRA uiteraard aan mee zal doen.
Nieuwjaarscricket - 2 en 3 januari Leeftijd 8-14 jaar Gymzaal Laan Rozenburg 4, Amstelveen. Max 12 deelnemers. Tijdstip 11.00 - 13.00. Kosten voor 2 dagen EUR 15,- (1 dag EUR 10,-). Opgeven bij subir.shrestha@kncb.nl onder vermelding van je naam, leeftijd en club.
Verder is er Wintertraining met superleuke en goede coaches voor: Leeftijd 8-10 jaar en Leeftijd 11-14 jaar 11 jan, 18 jan, 25 jan, 01 feb, 08 feb, 15 feb en 22 feb. Sporthal De Meent, Amstelveen Tijdstip 09.00 - 11.00.
Opgeven bij subir.shrestha@kncb.nl onder vermelding van je naam, leeftijd en club. Kosten: Per sessie EUR 8,-. Alle 7 sessies EUR 45,- Er zijn per groep maximaal 15 plekken dus gauw opgeven!
Leeftijd 15-18 jaar Voor de oudere jeugd die wil trainen zijn we nu aan het inventariseren wie er wil trainen. Dit is van belang voor het programma; alleen maar bowlers gaat bijvoorbeeld een andere training opleveren dan alleen maar batsmen. Dit gaan we ook samen met de KNCB doen. Graag even een mail aan ewoudolavdeman@gmail.com, zodat we kunnen zien wie dit wil en wat voor trainingen we op maat kunnen maken. Doen hoor!
Flamingo Indoor Toernooi Op 8, 15, 29 maart en 19 april 2015 wordt het traditionele Flamingo Indoortoernooi gespeeld door: U12 van 09.00 - 13.00. Met 6 of 8-tallen. U14 van 13.00 - 17.00. Met 6 of 8-tallen. Elke speeldag in een andere sporthal, nadere info volgt.
Op 22 maart 2015 door: U16 van 13.00 - 17.00. Met 6 of 8-tallen. Sporthallen Zuid (Amsterdam)
Op 26 april 2015 is de grote finale voor alle teams in Amsterdam met veel prijzen, bondscoaches die komen kijken en veel publiek.
Dit toernooi is natuurlijk de ideale kans om een lekkere training mee te pakken voordat het seizoen gaat beginnen.
Afhankelijk van de belangstelling geven we 1 of 2 teams op. Wie het eerst komt die het eerst maalt! Graag opgeven bij ewoudolavdeman@gmail.com
Meisjes: Hannah Hofman van de KNCB heeft speciaal voor meisjes een interessant programma gemaakt met zowel trainingen als toernooien. Ze is nu bezig een locatie te vinden en deze training zal samen met de meisjes van R&W en Bloemendaal worden opgezet. Mail haar even op hannah.hofman@kncb.nl als je geïnteresseerd bent, dan kan Hannah de definitieve data aan jullie doorgeven.
Geef je op en zorg er voor dat je lekker veel cricket speelt deze winter!
VRA 1 - A review of 2014
Before the year started there were a number of factors that made for positive thinking with regard to how the new season would unfold. A big positive was the potential available in the team. We are lucky enough to have a number of young players in the team who should be able to hold there own in the topklasse. In the years before we had seen glimmers of this potential. Vinoo, Matthijs, Emile, Leon, Victor, and our new acquisitions Quirijn and Ashan all have good potential. They would also be given opportunities to show there worth. The experience of Peter, Eric, Sohail and Ben would provide a platform for these younger players to learn from and where needed lean on. Op paper we were title contenders and the fact that we made the final the year before even though we hadn’t played to out full potential was exciting.
Unfortunately our season unfolded differently. Senior players didn’t perform and the younger players where unable to fill the gaps. We quickly found ourselves close to the wrong side of the table. We weren’t competing in games and the statistics in the Kleefstra Almanak 2014 of the topklasse show why.
At stages we showed some promise. Leon’s bowling has really started to improve and he proved to be a hassle for a number of the opposition better players. He started to show why he is such an exciting prospect as a genuine off-spinner. Ashan made a good start to his topklasse career, as our new wicket-keeper batsmen, with a number of steady batting performances. Vinoo, Quirijn and Matthijs all feature as all-rounders in the team. Matthijs had a new role as opening bowler in the team and he swung the ball beautifully in spells. Vinoo, now almost a veteran in the first team, had a new level of control with his bowling and picked up 20 wickets this year. Quirijn unfortunately got injured during the season and we didn’t see the full potential of both his bowling and batting capabilities this year. But we know he is a great acquisition for us for coming years.
Luckily as is often the case at VRA, we were able to find a skilled expat living in Amsterdam and his name was George Dunlop. George’s bowling often proved useful and he brought enthusiasm and energy to the team. With the bat Emile showed he was still dangerous, often taking on bowlers to great effect. Together with Ben they took bowlers on and entertained for periods in the game. Both players are match winners when they stay in the game long enough. Peter’s shoulder problem meant he was only batting this season and together with Eric he needed to form the backbone of the batting line-up. Peter’s highlight came when he scored his first ever century for VRA! An amazing statistic considering all the runs he has scored for the club. Well done Peter. He was also the only VRA player to score a century this year. A big difference to the previous year when Eric and Ben scored numerous tons laying the basis for a good season. Eric’s high score of 76 showed that though consistent, he could not provide the matching winning performances of the year before.
So VRA found itself in the relegation playoffs. Unchartered territory for all of us as players and for the club. Tension filled games home against Hermes and then away at VOC made for nervous times. The first game we won. The second we eventually won after a batting wobble chasing. We were almost safe. So it went down to the last game of the season. On a rained fill day we thrashed HCC and finished a different type of season for us. Things have changed for VRA1. No longer can we relax and think that winning just happens. Other clubs now know that VRA is beatable, even at home. We need to look forward as a team, because we can no longer really on individual performances to save the day. We need to perform as a team and play together. We need to continue to develop our younger players, improve the quality of our training, build a strong squad of players and most importantly find that competitive instinct that was lacking this year.
Eric Szwarczynski
VRA 2 - Seizoensverslag 2014
For those not completely up to date with VRA 2’s history, a quick recap may be useful. 2013 was our first year in the Eerste Klasse finishing somewhere in the middle of the table, having spend the two years before working hard to promote. We felt we were capable of competing in the top half and set out to show what we were made of in 2014. Unfortunately, the season unfolded in a way we couldn’t imagine. VRA II finished last and relegated back to the Overgangsklasse.
A Season of Change
Consistency is always a real challenge in a second XI. We were no exception. Former skipper Reinder Lubbers opted to focus on other ventures and Rachit Agarwal had the tough job to replace him. Thankfully, experienced Ewoud de Man took the job as vice-captain and we were lucky to be able to use some up and coming youth players throughout the season.
However, we had to admit that what was once was an oiled machine, now was completely new and bubbling with talent, but it was going to require hard work and discipline to get us back into shape as a team. Per usual we had plenty of medium pace bowlers, but were lacking spinners. Still, we were confident that with the right precision and discipline we could compensate our weak batting line-up.
Old Habits Die Hard
It is hard for me to pick out a specific game, as they all looked the same to me. I dare to say that most games we lost, instead of the opponents beating us. Often we were in a position to win the game quite comfortable, but inexperience among some players and failure to take responsibility among others, would mean we lost anyway. Batting collapses among the first five of the line-up seemed like a sure thing which resulted in too much pressure on the tail.
A Positive Note
While in general the season was a disappointment, that’s not to say we didn’t see the occasional great performance. I’d like to highlight three of them. One of our few wins was against Hermes DVS 2. A game where the plan came together and we won by an incredibly 114 runs. It was a game where Rachit scored 72 runs and then took 3 for 9 with the ball. Our skip followed this with even better figures in the game against Hercules with a brilliant 5/6/6.
A memorable moment was our away game against Ajax Leiden. With Hassan Alvi opening the batting, in his own style, he decided to treat their opening bowler with a complete lack of respect. He scored a quick 26 and destroyed his figures with a total of 41 runs in 2 overs.
The third hat tip goes to all the youth players that supported us throughout the season. Bilal Ahmad, Khan Waziri, the Sharma brothers, Hugo Debaig. Having seen some of them grow into a position where they are much more comfortable to take the ball, open the batting or accelerate the run rate, is possibly what motivates us for next year’s season in the Overgangsklasse.
On to Next Year
Next year will again show a lot of change in the team. We’ll need to reinvent the team and the way we play. There’s no shortage of talent at VRA and with so much coming through from the youth, I am positive it won’t be long before we return to the Eerste Klasse.
Jeroen “SOS” Mulder
VRA 3 - Seizoen 2014
Eeuwige tweede
In 2012 waren we in ons eerste seizoen in de Tweede Klasse onder leiding van Deon Veldtman als tweede geëindigd. Vorig seizoen nam ik het stokje over van Deon en eindigden we, hoe kan het ook anders,…als tweede. Seizoen 2014 moest het jaar van het kampioenschap worden. U kent ze wel, onvervalste klassiekers uit de wereld die sport heet als: driemaal is scheepsrecht..
Althans, zo luidde de communis opinio van de harde kern van dit derde ergens begin april van dit jaar. Ondergetekende wist echter meer. Per mail was ik immers op de hoogte gebracht door de nieuwbakken technische commissie van onze vereniging. Winnen was niet langer het credo, maar diende ondergeschikt te zijn aan de verdere ontwikkeling van de U25 spelers in de het derde. Was dit niet sinds jaar en dag het geval? Bij aanvang van onze competitie begin mei bleek de TC haar handen vol te hebben aan ons tweede, het enige echte beloftenteam, en was voor de doorgewinterde derde team spelers business as usual.
Waar bestond dit VRA 3 dit seizoen uit? Vorig seizoen had ik hier op dezelfde plek geschreven te verwachten dat we een aantal van de jongere spelers, de gebroeders Pasierowski, Khanzadah Waziri en Bilal Ahmed terecht zouden kwijtraken aan het tweede. Tevens was Ronald Noronha geremigreerd naar Australië. Een snelle blik op de eerste scorecard van het jaar, thuis tegen de Kikkers, leert dat enkel Khan, bezig zijn HAVO examen te behalen, afwezig was en dat bovengenoemde ‘jongeren’ gewoon weer ouderwets van de partij waren. We kwamen op het biljartlaken dat het eerste veld was vol van titelaspiraties uit de startblokken. We sloegen in 40 overs 273 runs bij elkaar. Een aantal waar de tegenpartij zich op stukbeet. Een week later ging in thuis onnodig mis. We noteerden een te laag totaal, welke door Concordia in de voorlaatste over werd behaald. Twee gespeeld, twee punten. Een onnodig puntenverlies tegen dit sportieve team uit Delft.
Op 1 juni had ik mezelf op de reservebank geplaatst wegens verplichtingen in het Lucas Andreas. Stand-in captain Phil Yisrael had er zin in tegen IBIS. Een ploeg waar we vorig jaar twee keer van verloren hadden in niet al te sportieve omstandigheden. Wie er nog meer zin in had was Thomas Passierowski die in een zucht 75 spijkerharde runs bijeen sloeg. Voor de eerste van totaal drie keer had groundsman Polak zijn hulp, de ons aller bekende first-class cricketer Amil Prasad, aan ons ter beschikking gesteld wegens overvloedige zonneschijn. Amil mocht om redenen die alleen de KNCB kent niet meespelen met VRA I noch II dus heeft hij ons (en dan met name de jonge spelers) en het vierde een aantal keer met raad en daad bijgestaan. De weg naar de #1 positie was weer gevonden, te meer we een week later in een spannende wedstrijd op het plastic van het eerste veld afrekenden met onze vrienden van het vierde. Een wedstrijd onder hoogspanning daar je als ‘derde’ natuurlijk niet wil verliezen van het ‘vierde’.
Een week later liepen zoals gebruikelijk de gemoederen weer wat hoog op toen wij op ABN speelden tegen Groen en Wit. Afijn, boeren met kiespijn waren we. Amil was ons gejammer in de derde innings snel beu en stelde dat we zelf meer runs hadden moeten maken en de palen eruit hadden moeten gooien als LBW niet meedoet. Spot on.
Halverwege het seizoen was het ‘do or die’. Tweemaal achter elkaar tegen Qui Vive, de soevereine #1. Jammer genoeg voor ons had dit Indische team geen interesse in Oranje in Brazilië en was onze wedstrijd de enige niet vervroegde wedstrijd op de cricketvelden….Daarnaast speelden we op het slechtste veld van het jaar. Zo lukten het Bob-Jan, Piotr en ondergetekende nooit echt te focussen op de wedstrijd, maar werd er voortdurende op de klok gekeken. Uiteindelijk dropen we af om in de auto Mexico te horen scoren…Gelukkig liep dat wel goed af.
Een week later stelden we orde op zaken en wonnen we thuis van Qui Vive. Het was zogezegd nog niet gespeeld. Wel konden wij ons geen misstap meer veroorloven. Die kwam er op 13 juli met tien man uit tegen Concordia helaas wel. Weer gaven we tegen dit team niet thuis. Het gat met Qui Vive werd hierdoor 4 speelronden voor het einde te groot. We speelden nog een mooie pot uit bij Groen en Wit, bewezen Rood en Wit een grote dienst en konden door weer en vakantieplannen in beide teams niet nogmaals clashen met VRA 4. Een blik op de eindstand leert dat we dit seizoen….daar komt het….tweede zijn geworden. Voorwaar een prestatie! Qui Vive 2 is de terechte kampioen en zullen in de Overgangsklasse gewoon volop meedoen.
Individueel wil ik een aantal spelers noemen. In 11 innings sloeg Thomas Pasierowski 501 runs bij elkaar waarmee hij één van de drie bastmen is die de grens van 500 runs heeft weten te passeren. Van deze drie spelers is zijn average van 50.10 het één-na-beste gemiddelde. Hij heeft zogezegd zijn punt gemaakt. Een agressieve opener die elke bowler probeert te domineren. Op gepaste achterstand volgen de overige batsmen die wisselvallig allen wisselvallig hebben gepresteerd. Noch Martijn Besier (164 runs met een avg. van 32.80), noch Phil Yisrael (137 runs met een avg. van 22.83), noch Deon Veldtman (129 runs met een avg. van 21.50) noch ondergetekende (121 runs met een avg. van 20.17) konden Thomas in de verste verte bijhouden. Met afstand bastman van het jaar.
Broerlief Piotr was wederom in een fel gevecht verwikkeld met Duncan Cooke. Ditmaal pakte meer Duncan meer scalps (17 om 16) maar dit deed wel op een wat meer kostbare wijze dan Piotr (4.84 om 3.52). Van de overige bowlers behaalden er niemand de dubbele cijfers.
In het veld had ondergetekende de safe hands. Maar dat is ook wel logisch als je jezelf in de slips kan plaatsen. Met 11 vangen werd ik op afstand gevolgd door Piotr met 6 vangen.
Allround vallen Duncan Cooke en Mark Gray op. Duncan sloeg 131 runs bij elkaar, pakte 17 wickets en 3 vangen. In het halve seizoen dat Mark meedeed sloeg hij 98 runs bij elkaar (voor éénzelfde average), pakte hij 6 wickets en 3 vangen. Niet genoeg voor Duncan om voor de tweede keer op rij door mij als speler van het jaar te worden gekozen. Die eer valt in 2014 te beurt aan…. (tromgeroffel)….. THOMAS PASIEROWSKI.
Last but not least kwamen wij in oktober bij elkaar voor een mooi seizoen afsluitende avond. De aanwezigen wisten echter dat er meer ten einde kwam dan enkel het seizoen 2014. Deon en Duncan hangen het bat in de wilgen, Steve Kamper verliet ons eind juli en Thomas en Piotr gaan nu eindelijk hun meerwaarde bewijzen voor het tweede. Voor Phil beginnen de jaren te tellen en Martijn en ikzelf kampen met een chronisch slaaptekort. De strijdvaardigheid ten aanzien van het komende seizoen waarmee ik dit verslag vorig jaar afsloot laat ik dit keer achterwege. ‘Wij beraden ons’ zoals dat plechtig heet. Wat 2015 gaat brengen en hoe het derde eruit zal zien is nog ongewis. Vaststaat dat de ‘harde kern’ van het derde, waarmee ik dit verslag begon, na drie mooie seizoenen niet meer is.
Ondanks het feit dat ik altijd alles moest regelen heb ik het spelen met jullie Thomas, Spits, Piotr, Deon, Duncan, Steve, Martijn, Phil, Khan, Bilal, Ronald, Leon, David, Humaun, Bob-Jan, Paul altijd mooi gevonden. Tot volgend jaar op de club.
Berend Steenhof
Captain VRA 3
VRA 4 - A review of season 2014
The story of the missing rub of the green!
VRA4 had a fantastic 2013 finishing top of the league and getting promoted to Division 2A. For 2014, the team got some strong new members, top order batsman Giri and new ball fast bowler Ram. The team also trained well before start of the season – both indoor and outdoor. Everything looked good on paper for a good 2014 as well – but alas the season had something else in store.
The motivation and energy in the team showed in the first game itself when we played in constant rain in an away game versus Groen & Wit. That was the only KNCB game played that day all across Netherlands. G&W are a strong team and it was a good ‘rainy’ game that was even till last few overs when we ran into some bad luck with dropped catches and ‘of course’ umpiring decisions. The missing rub of the green continued for the next 3 more games when we lost at home to VRA3 from a very strong position I the 4th game. We lost our first 4 games of the season – with some bad luck, and some self-inflicted mistakes.
However, we made a strong recovery winning the next 4 games in a row! After 8 games VRA4 were in the middle of the table. The batsman were finally finding some form with Rahul and Lakki specially playing very well. The bowling and fielding were still not perfect but were seeing us through. But again the sequence reversed and VRA4 lost the next 4 games in a row – some of them painfully close. The 10th game against Qui Vive (champions Div 2A) was a really painful last over loss with Qui Vive 9 down. Again some crucial umpiring decisions cost us the game.
Nevertheless there were some really good highlights – besides the amazing spirit and camaraderie in the team. The top 4 batsman scored many more runs as compared to season 2013. Rahul Bhatt was again the batting star with two 100+ scores in his total of 594 runs at an average of 66. He finished as second highest scorer in the league. He also had 13 wickets to go along with those runs! Ram – the new signing, had a great debut season with 14 wickets at economy of 4.76.
We thoroughly enjoyed the hospitality and lush green outfields provided by Paul and can’t wait to get back on them soon enough. Many thanks to the various Zami teams as well who we joined frequently to get some cricket and make more friends at the club. We look forward to playing with you again in 2015.
Just a bit more of the rub of the green and the story might have been different on the cricket field as well. But rest assured, as Mr. Schwarzenegger will testify for us – we will be back! Watch out for us in 2015.
Sudhakar Sharma
VRA Dames - Seizoen 2014
Als kampioenen van de Eerste Klasse eindigden we seizoen 2014.
Volgens mij is er nog nooit een seizoen zo weinig gespeeld als deze, of is het het eerste seizoen waar ik een wedstrijd of twee gemist heb haha...
We speelden 3 T20’s dit seizoen en 7 competitie wedstrijden. Gelukkig is dit gecompenseerd met onze tour waar we 3 leuke wedstrijdjes speelden.
In de 7 innings van de reguliere competitie hebben we 754 runs gemaakt, waarvan Maartje er 139 ( Highscore 96) en Sal 125 ( Highscore 56) en Annefleur 73 ( Highscore 48*) en Git 170 ( Highscore 63).
Maartje, Git, Sal en Fleur hadden een geweldig seizoen met het bat.
Haas heeft haar 25e wicket gepakt en haar 51ste wedstrijd gespeeld voor VRA, Saskia speelde haar 25ste wedstrijd voor VRA. Icara pakte haar 27ste wicket! Als team namen we 44 wickets, waarvan 34 C&B en 10 run outs. Er waren 19 vangen in het veld en hebben we het seizoen gespeeld met 17 man, correctie VROUW haha.
Het team dit jaar bestond uit: Git, Saskia, Icara, Anne, Sjoukje, Lily, Haas, Fleur, Knudde, Pashley, Sal, Fernande, Kiki, Maartje, Gwen, Alice, Zoë, Zohra en Nathalie plus af en toe een spontane invaller.
Bijzondere prestaties binnen het VRA dames team waren Maartje met haar 96 not out, Git met 63 en 62 runs, Sal met 56 not out.
Zo eindigen de dames in de Kleefsta Almanak: op nummer 1 Maartje, 3 Sal, 6 Fleurtje, 16 Git. Goed vertegenwoordigd 'if I may say so myself'.
Wat ook een vrij bijzondere teamprestatie was, is de hoeveelheid wides behaald binnen 1 wedstrijd... ik was er niet bij, maar it’s one for the books.
Gwen haar prachtige vang in de wedstrijd tegen Quick1888 moet genoemd worden, ze ving hem en keek in shock naar ons toen we juichend op haar afrenden. Zo cute haha...
Wedstrijd nummer 1 van het seizoen wonnen we met 5 wickets! Sjoukje met 2-25, Icara met 2-32 en ik met 2-5-10. Git sloeg 24 runs, Saskia 32, Pashley maakte er 25 not out. De wedstrijd die we met 1 run wonnen van R&W op het derde veld, heerlijk spannend. Onze thuiswedstrijd op ACC tegen Groen Geel was ook een leuke wedstrijd om naar terug te blikken. Haas met 2-14-6 en ik met 1-9-7 die eindigde in een wicketmaiden. Ook Zoë, Fleur, Fernande en Icara bowlden hier prachtige overs. Deze battinginnings werden ook in full team effort gespeeld Fleur 19, Icara 20, ik 31, Zoë sloeg een 4tje en Fernande eindigde de wedstrijd met een 2tje en 4tje. Zo sleepten we de winst ruim voor de laatste over binnen. Toen Maartje en Annefleure samen een hele innings hebben staan batten zijn de VRA dames het opblaaszwembadje ingedoken voor de derde innings. Zo kon er een biertje gedronken worden op het bijna behalen van 50 door Fleur. De tour dit jaar was echt weer geweldig leuk :). Zie de link! We vertrokken weer naar London met onze crickettassen voor 3 wedstrijden, scones, dansjes en biertjes. Hier speelde Isa vol enthousiasme met ons mee, veel gelachen, rondgelopen met maskers op, wickets gepakt en runs gemaakt en een prachtige lipsync Crushes & Crashes Tourfilm. Veel dank en lof naar onze organisatoren!
Een lowlight van het seizoen was het missen van Sas, die zat een paar wedstrijden langs het veld met een rugblessure. Heel vervelend, gelukkig was ze er wel vaak met een glimlach en een biertje bij na de wedstrijd! Nogmaals sterkte en fingers crossed voor volgend jaar.
De verrassing van vorig jaar die Tamara heet, die is trotste mama geworden van Sage.
We kunnen haar hopelijk weer op het veld zien rondrennen volgend jaar, ik bied mijn moeder alvast aan als babysitter. Speelsters zoals Fernande hebben een prominente rol gekregen binnen het team, ze bowlde de sterren uit de hemel en ook met het bat sloeg ze rake klappen.
Meiden zoals Kiki, Gwen en Zohra vergezelden ons ook op het veld dit jaar.
Echte aanwinsten zowel in bowlen, batten en fielden. We hopen jullie volgend jaar ook weer in het veld te zien shinen!
Het was weer een super gezellig seizoen, het leukste team EVER op en naast het veld.
Er is op dit moment een fijne balans in de lol die we hebben, ruimte voor groei, ervaring binnen het team en jonge talentvolle meiden.
Nathalie Hennis
Testmatch ACC vs VRA 2014
Amsterdam Cricket Barrel 2014 - Test Match #3
Vorig seizoen kon ik u melden dat VRA de nieuwe trotse eigenaar was van de Amsterdam Cricket Barrel. In een zinderende chase (gemiddeld 8 runs per over) op zondag waren we er in geslaagd ACC te verslaan en kreeg ik zo uit handen van ACC-captain en organisator van het eerste uur Jan-Willem Beuker de barrel overhandigd. Welnu, aan de top komen is één, aan de top blijven des te moeilijker. Voor naderende toelichting op bovenstaande verwijs ik u graag door naar één van de Engelse test captains van het afgelopen decennium. Het goede nieuws is dat de barrel nog steeds in ons bezit is. Dit had gezien onderstaand relaas ook gemakkelijk niet zo hoeven te zijn. We somehow managed a draw from the jaws of defeat…
Als je eenmaal meegedaan hebt wil je nooit meer wat anders. Dit kun je optekenen uit de monden van alle deelnemers van de eerste twee edities. Wel raad ik deze lieden aan een agenda te kopen, carrières te vertragen en het thuisfront tijdig te alarmeren. Van zaterdagochtend tot zondagavond is geen sinecure. Na wat ballotage geneuzel in de maanden voorafgaand op ons terras moest er uiteindelijk te elfder ure weer het nodige worden gebeld. Dit leidde tot het/de volgende team(s):
VRA op zaterdag: Berend Steenhof (cpt), Leon Jansen (wk), Phil Yisrael, Thomas Spits, Thijs van Nierop, Piotr Pasierowski, Thomas Pasierowski, Julian Molenaar, Mike George, Ruurt Schreuder en Toon Hintzen.
VRA op zondag: Berend Steenhof (cpt), Julian Molenaar (wk), Phil Yisrael, Thomas Spits, Thijs van Nierop, Piotr Pasierowski, Thomas Pasierowski, Maarten Slagter, Mike George, Ruurt Schreuder, Roderick van Ravenhorst en Ashish Thapa.
Schitterend weer op beide dagen, twee umpires, twee scorers, fantastische catering en fijnproevers aan de boundary: Het leven is verrukkulluk.
Traditiegetrouw verloor ik de toss en ging ACC eerst batten. Jan-Willem vertrouwde er niet op dat zijn spelers zijn tactiek ten uitvoer zouden brengen dus zette hij zichzelf als opener aan. Met een nieuw zwaar bat en een flinke backlift liet hij al gauw zijn intenties zien. Met een hoge run rate een flink totaal neerzetten om ons tenminste op zaterdag ook te laten batten. Vier boundaries en 22 runs later zat hij aan de kant, zijn statement gemaakt. Guido Dukker (38) en S. ‘in welk ACC team speel jij’ Fletcher (86) gingen op dezelfde voet verder terwijl opener S. Walsh (11) de ankerrol vervulde. Net voordat we dachten dat Fletcher zijn century zou halen sloeg specialized spinner Thomas Spits toe. Een cameo van Mr. ‘onthoud die naam’ Watts (50*) op #8 bracht de score van ACC na 66 overs op 254 runs. Aan VRA om de resterende 25 overs van de dag aan bat de wedstrijd te vertragen opdat een draw en het behoud van de barrel was veilig gesteld. Accolades voor Piotr die zijn schouder in 17 overs voor het verlies van 35 runs pijn deed maar daarbij wel vier wickets oppikte.
Aan meer dan bewezen openers Phil Yisrael en Thomas Spits om de wedstrijd ‘dood’ te maken. Maar of het nu de zon was of de zucht naar onsterfelijkheid en roem lieten beiden zich verschalken door toekomstig legspinner van het Nederlandse XI Sean Walsh. Leon Jansen kon zich op #3 ook niet beheersen en zo kon ik aan de boundary snel back-up plan #2 en #3 uit de kast halen. Thomas Pasierowksi kon niet in worden gebracht want meneer moest om 18:30 weg en een geforceerd ‘retired out’ wilden we niet. Dus bracht ik Mike George en mezelf in om eens lekker te gaan prikken. Mike werd echter verschalkt door een ‘bjoety’ van de met wel erg veel pace bowlende Mr. Watts, terwijl ikzelf vergeten was te batten met Piotr ‘ik loop niet op’ Pasierowski aan het dode wicket waardoor ik me liet terugsturen en kansloos run-out ging (For the record nadat ik Piotr de hand had geschud aan de overkant…).
VRA ‘in all sorts of trouble’ na 17 overs voor het verlies van 5 wickets. Julian, Thijs en Ruurt waren niet opgewassen tegen het geweld van Mr. Watts en trouwe supporter Jaap Grootmeijer zag VRA van 34/5 naar 63/8 wegglijden: What’s going on! Test cricket in optima forma. Met maar 9 wickets (Thomas Pasierowski had left the building) in hand aan Toon en Piotr om in ieder geval in te blijven opdat morgenochtend we weer een extra wicket in hand zouden hebben. Niks was minder waar toen ook Piotr gevangen werd na, tegen zijn karakter in, braaf te hebben geblokt voor een aantal overs. VRA all out voor 63 runs: Een achterstand van 191 runs na dag 1.
’s Avonds tijdens het diner werd er al volop gerekend op een follow-on. Of zoals JC zou zeggen: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Na zo’n wanprestatie aan bat kan elk plan de prullenbak in en vervangen worden door de ‘I am a rock’-filosofie van Phil Yisrael. Dit komt neer op het volgende. De bal mag onder geen enkele omstandigheid de palen raken.
De volgende ochtend waren de meeste VRA’ers op tijd om beschuldigingen van onsportief gedrag te vermijden. Wel had ik tactisch Julian en Ruurt de avond ervoor de opdracht meegegeven de Engelsen van ACC op sleeptouw te nemen in het nachtleven van Amsterdam. Dit was gelukt. De Engelsen waren meer dood dan leven en ik heb nog nooit iemand slechter zien keepen dan Julian. Het moet een mooie avond geweest zijn….Tot mijn verbazing kwamen de meeste ACC’ers, met de overwinning in het vizier, op zijn dooie gemak één voor één aan en moest de umpire vermanend spreken om een groter tijdverlies dan een half uur te voorkomen. Te meer Jan Willem maar niet uit de kleedkamer wilde komen: ‘What’s he building in there?’ zou Tom Waits zeggen. Welnu, tot ieders verbazing, niet in de laatste plaats zijn eigen teamgenoten, koos Jan Willem ervoor ons niet nogmaals te vragen te gaan batten. Terwijl ik dit typ doorzie ik deze strategie nog altijd niet. Bart Sandberg en Jim Dukker mochten zodoende een keurige test innings op de mat leggen terwijl wij uur voor uur zagen voorbij tikken. De memorabele chase van VRA het jaar ervoor moet Jan Willem nachtmerries hebben gegeven daar hij pas tot een declaration overging een half uur na lunch met een lead van 300+.
Na ampel beraad besloten we een plan A en een plan B te hebben (heb je dat niet altijd…??). Eerst zouden we kort met Phil Yisrael, Ashish Thapa en Thomas Pasierowski proberen reëel te chasen. Bij snel verlies van wickets konden Thomas Spits, ikzelf, Mike George en Maarten Slagter de wedstrijd dan in zijn slot gooien. Na twee overs leek het even alsof ACC helemaal niet te lang had doorgebat. Een furieus openings spell van Mr. Watts leidde tot ducks voor Phil, Ashish en Thijs van Nierop. Aan de gebroeders Pasierowksi te beginnen met plan B: blokken. Pasierowski’s en prikken: een contradictio in terminis. Toch lukte het beiden, geholpen door wat onnozele drops, plan B succesvol te implementeren. Het eerste gevaar was richting de tea geweken. Van 8 voor 3 ging het naar 77 voor 4, toen Thomas (49) gevangen werd. Doordat er ook gescoord werd op de IPad kon Piotr tijdens de thee zijn strike rate zien, ergens rond de .30, een gegeven waar hij nu nog vol verbazing over praat…
Ondertussen was Thomas Spits, die de all-time high score heeft in de Amsterdam Test Match hem komen vergezellen. Na 35 overs met de score op 101 viel ook Piotr ten prooi aan Mr. Watts waarna het aan Thomas en mijzelf was de nederlaag af te wenden. Wat ACC ook probeerde, korte stuiterballen van Bart Sandberg, ‘boog’ bowlen round in de wicket vol in de zon door Guido Dukker en de pace van Mr. Watts, lukte het ons over voor over weg te zien tikken. Na 61 overs was ik het volgende slachtoffer van Mr. Watts maar met 18:00 op de klok en de invallende schemering leek de wedstrijd gespeeld. Spits en Maarten Slagter prikten het vervolgens ervaren en vakkundig uit. Mr. Watts eindigde met cijfers van 13/5/12/5 en werd mede door zijn 50* in de eerste innings terecht Man of the Match.
Evenwel was de barrel nog altijd in ons bezit. Een barrel die tijdens de post-match ceremonie een nieuwe naam kreeg. Na de eerste twee edities misten we ditmaal aan ACC zijde Bernard Boer die ons in 2014 ontvallen is. Met ieders instemming werd de barrel met ‘Bernard Boer Memorial Trophy’ van een nieuwe naam voorzien. Voor een voortreffelijke organisatie kreeg de onfortuinlijke ACC-captain een onvervalste VRA-cap als cadeau en werden Ben Marks en zijn crew op een daverend applaus getrakteerd. Nu ACC de eerste drie edities gehost heeft willen we dit evenement in april 2015 graag op VRA spelen. Komt dat zien!!
Berend Steenhof
ZAMI 1 - Jaaroverzicht in Sinterklaassfeer
Beste VRA vrinden!
Aanvoerder zijn is een mooie zaak En al lijkt het soms een belangrijke taak Het is niet meer dan wat mensen bellen Om op zaterdag naar het veld te snellen! Terug in Poule 2, na succes in Poule 1 Gezellig met het Tweede, dat wilde Zami 1! Niet meer spelen tegen moeilijke teams Die je weerhouden van je overwinningsdreams
Ja, we verloren dan wel wat onzer sterren Maar we kregen ook mensen terug, die kwamen van verre Mikey Buble om maar iemand te noemen Zou ervoor zorgen wij werden kampioenen! Ook bij het cricket komt hoogmoed voor de val Die van uw captain in ieder geval Want, wat wil nu het jammerlijk feit In poule twee kwamen we bijna als laatste uit de strijd!
Dat was even hard slikken geblazen Waren er dan geen hoogtepunten te tracen? Natuurlijk wel, want cricket is lol Daarom doe je het toch, jij oliebol! Mooie clashes, in en van de Wood Tegen Zami 2, dat is hoe het moet! Beiden 1 gewonnen, hoezo polderclub Roepen wij altijd, Hup VRA, Hup!
Gezellige opponents, dat is zeker een feit Geen gezeur en gezever, slechts lol en jolijt Rood en Wit, en Kampong er bij Ooh, wat zijn wij met hen heden blij Maar 1 club die steekt, Rotterdam represent Huurde uit hun eerste, menig kranige vent Won dan ook alles, en spraken groot met hun tong Wat keken ze op hun neus, toen Zami 1 van hun won!
Nu nog eens even wat prestaties op een rij Waren wij bijvoorbeeld met Julian niet blij? Hij kan puik keepen, dat wisten we nog niet Voor hem ligt zeker een mooie toekomst in 't verschiet Michael, Mr. B, een bowler van naam Slechts 102 in 44, dat leidt tot zijn faam Sheyan, en Sud, ons openingsteam Liet menig fielder, die bal niet meer zien
Lakkie van Philips, die deed het wel even Maakte met ons, de eerste century van zijn leven Jeroen (Agent) Mulder, solid hands as a rock Mepte menig vier, met die houten cricketstok Michiel en Sander, altijd erbij Maakten met hun bowling de captain heel blij Ook onze youngsters, sinds jaar en ook dag Zij deden het top, met een wink en een lach
Khantjuh Waziri, zo snel als het licht Mag niet ontbreken, zijn bowling hoort in dit gedicht Bilal Ahmad, aan het bat altijd sterk En Waleed Ahmed, zet met zijn spin de batsmen aan het werk Arish Sheiekh, die woont in Karachi Daar leerde hij bowlen, als een echte Apache Mike Doctor Rier, het hospitaal houdt hem druk Maar hij had toch mooi, die van Beating Bats lekker tuk
Louis die truukt, met boogbal en bat Net als Sital die oefent, met zijn kids in het net Justin aus England, we zullen hem helaas niet meer zien Hij verhuisde juist, met zijn chick nach Berlin Nu aan het eind, nog een klein stichtend woord Steunt toch uw club, dat is echt hoe het hoort Maak over dat geld, en uit de mouwen die hand Anders wordt straks, ons geliefde VRA nog verpandt
Zij doen het voor u, dus helpt dat bestuur Maak hen het leven toch niet al te zuur Als zij vragen om een vrijwilliger, roep dan gezwind ja En denk toch niet steeds, ik laat een ander wel gaan! Heren het was mij een eer en genoegen Om elke week weer door de bellijst te zwoegen Met negen op het veld, dat moet toch echt beter En daarom heb ik gehuurd, mijn vriend Derrick Jeter (I wish)
Goed jongens, het was mooi, tot volgend seizoen, geniet van de resterende feestdagen, en ik zie vast een deel van jullie op het Driekoningendiner. Het was een jaar dat moeilijker was dan we denk ik allemaal wilden, maar we hebben mooie potten gespeeld met fijne tegenstanders. Laten we volgend jaar het team van wat redundantie voorzien, dan staat er denk ik weer een heel mooi seizoen te wachten.
Cheers!
Mijndert van der Spek
ZAMI 2 - Jaarverslag VRA Sat Comedians
Foto: The Glorious Sat Comedians before the Clash of the Woods, Part II - August 2014
2014 was een fijn cricket jaar voor VRA Sat Comedians. We speelden zoals vanouds weer in Poule 2 met bekende tegenstanders als HCC, Kampong, Beating Bats, Rood en Wit, VRA en met een wat minder bekende tegenstander: Bloemendaal Zami. in 2014 hebben we veel hetzelfde gelaten, en een aantal dingen anders gedaan: Nieuwe captain, nieuwe selecting committee, nieuwe manier van scoren, nieuwe app voor beschikbaarheid, nieuwe spelers, nieuw bestuur. Kortom voldoende materiaal om een mooi verslag van ons seizoen op te stellen en te lezen. Daar gaan we:
2014 was het jaar dat we geprobeerd hebben om met een iPad te scoren. Dit is voor een groot gedeelte gelukt, hier en daar loopt er nog wel een digibeet rond, waardoor gegevens niet altijd even betrouwbaar zijn. Overall komt hier mooie informatie uit, maar omdat niet alles compleet is beperk ik me even tot de gegevens die statistisch verantwoord zijn om te tonen, nl de algemene wagon wheels voor bowling en batting (zie hieronder).
Als je dit analyseert kom je er al snel achter dat het spike plaatje en het ball plaatje niet zo veel zeggend zijn. Op speler niveau zegt dit veel meer, die pdf is echter 20 pagina’s, en daar ga ik jullie echt niet mee vermoeien. Interesse? laat maar weten. Het sector grafiekje daarentegen laat veel informatie zien. Aan het bat kunnen we proberen wat meer Cut shots te spelen om meer runs op point en gully te scoren.
Met de bal is het duidelijk hoe de field placing moet zijn. Mannen op Midwicket en in de covers. Voor de captain laat het ball grafiekje wel zien waar de 6-en en 4-en het meest gescoord worden. Op basis van deze plaatjes kom ik tot een volgende - generieke- field placing: wk, 1 slip. backward point, cover point, extra Cover, deep cover, midwicket, Deep forward Square leg, Backward square leg. Vrij gewaagd, maar volgens deze gegevens past het goed bij de bowlers. Andere analyse? twitter me @roadkillbob
In cijfers is het niet zo’n denderend jaar geweest. We zijn mooi geëindigd (4e) en hebben alle wedstrijden gespeeld (6 gewonnen, 6 verloren) en daar zaten een paar echte nailbiters tussen… de cijfers laten hier en daar wel te wensen over. Ik ga u even voor:
Een overgemiddelde van 4,74 is redelijk, maar moet eigenlijk wel hoger. 14% van onze runs kwam van wides. Als we dat nou eens met 2 % omlaag kunnen krijgen; dat betekent dat we naar 2110 runs van het bat moeten gaan, een verhoging van 620 runs. Een verhoging van het overgemiddelde naar 5,55. Dit moet haalbaar zijn toch? We haalden nu gemiddeld een totaal van 150. Dan ging het licht uit. Met de nieuwe doelstelling komen we gemiddeld op 176 per wedstrijd uit. Als we dit seizoen 176 gemiddeld hadden gemaakt, waren we hoogstwaarschijnlijk 2 winstpotjes rijker geweest… Rood en Wit thuis en Kampong uit. Wordt je dus gewoon tweede mee… Maar ja, Als en Hadden tellen niet in de topsport. We waren goed, beter dan Zami 1, Rood en Wit en Kampong. En daar zijn we blij mee. Als we volgend jaar nou ook nog boven HCC kunnen eindigen. Mijmer, mijmer… We hebben 83 wickets verloren en 86 wickets genomen, de balans schiet naar de goede kant door, maar niet met volle overgave. Het geeft wel aan dat we leuke spannende wedstrijden hebben gespeeld. Bijzonder is dat we alle wedstrijden hebben gespeeld, geen een wedstrijd is verregend.
We hebben 35 vangen vastgehouden, betekent dat 40% van de wickets uit vangetjes komt. Als je er van uit gaat dat je per wedstrijd 2 a 3 drops hebt gemiddeld, dan zouden we 30 vangen extra hebben in het seizoen. 30! In combinatie met die 176 runs kom je wel een heel eind om 1e van de poule te worden. Niet dat dat het belangrijkste is, ook hier gaat Catches win matches op, en misschien ook wel : Catches win seasons. Honorable mentions in de prestatie sfeer: Willy -great allround performance, Marni meti moksi - heerlijk gebowld, terechte MVP (jammer dat je niet van bockbier houdt), Phil Yisrael - fantastisch gebat en gefield. Most likely to improve next year: Sebastiaan Capel - kan niet slechter toch? Eric Fabery - trainen, trainen, trainen. Voldemort - meer wickets graag…
2014 kende dus een nieuwe captain, schrijver dezes, na afscheid te hebben genomen van Willy three fingers. De nieuwe captain introduceerde direct wat nieuwigheden: een digitaal scorebord en een app waarmee de beschikbaarheid moest worden aangegeven. Dit werkte prima, ware het niet dat het nog steeds een probleem oplevert om een mooi team op de been te krijgen. Dit seizoen hebben we gebruik gemaakt van maar liefst 36 spelers. Met een vaste kern van om en nabij de 7 man is het best knap dat we nog zo veel spelers gebruikt hebben.
Het fijne van al die spelers is wel dat we wat oude en nieuwe gezichten hebben mogen verwelkomen in ons team. Toch goed voor zo’n 85 runs in totaal: Jeroen Oskam. Welkom terug!
Nieuw dit jaar waren Humayun Mohammed, ons Bengaalse tijger en Eric Fabery de Jonge. Naarmate het seizoen vorderde ging Joep steeds beter bowlen en met het bat was hij net onverdienstelijk. Eric heeft tegen Beating Bats laten zien dat hij 1 keer per seizoen kan vlammen, helaas in een verloren pot dit keer, maar toch bedankt oude reus. Fijn dat Excalibur weer gebruikt wordt om runs mee te maken en niet om stoer mee te doen op verjaardagsfeestjes in Thailand.
Fijn ook om een paar keer met Amil Prasad te spelen. Volop gezelligheid en absolute top bowling. Hij hield zich wel eens in hier en daar, desondanks hebben we enorm van hem genoten. De nieuwe captain opende ook de deuren naar nieuwe telefoonnummers…. Neef P heeft ook een paar keer meegedaan en was toch al snel goed voor 129 runs. Dankie Dankie.
Er was wat gedoe in het derde, en daar hebben wij dankbaar van geprofiteerd. Phil Yisrael en Paul McPhillimy hebben ons getrakteerd op hun gezelschap en dat heeft ons geen windeieren gelegd zeg. In 6 innings maakte Phil 156 runs, nam 6 vangen en nam 1 wicket. Mazzeltov Phil, thanks Paul!
We hadden sommige spelers wel wat vaker willen bewonderen: Abbas, de gelukkige nieuwe vader, Volken A., de kaakchirurg met veel kroost en Mike George, die dit seizoen veel voor zijn ouders heeft moeten zorgen.
Mugsy Muffy, El MuffBuzo, was voor de gelegenheid even over gekomen en heeft een potje meegedaan; We hebben zelfs gebruik gemaakt van een speler van de tegenstander: Bart Nawijn kwam alvast proeven wat het is om in Amsterdam te spelen. In Rotterdam speelde nog een oud Rood en Witter mee om met in ieder geval 9 man aan te treden; Ruud Vleemingh. Thanks Rudy!
In november is het traditiegetrouw tijd om te reflecteren op het voorliggende seizoen en dat hebben we gedaan. We hebben uitstekend gegeten (dank Paul) en heerlijk gedronken. Uiteraard zijn veel prijzen uitgedeeld: de Kappelli Boots zijn gewonnen door Sheyan Patel; de players player Award, aka MVP 2014 was Marnix Hazewijer.
Ook hier werd gememoreerd dat een speler van VRA claimt 1000 wedstrijden cricket te hebben gespeeld. Ofschoon dit wat werd onderbelicht tijdens het seizoen, niet in de eerste plaats door hemzelf, werd Floris Kappelle op fraaie wijze door de assistant deputy to the assistant deputy secretary van de MCC gefeliciteerd en in het zonnetje gezet. Chapeau ome Fleau, laten we de eerste wedstrijd van 2015 de echte 1000ste maken, invitational XI, dat werk.
Al met al hebben we een top seizoen gehad: veel plezier gehad, gewonnen en verloren, blessures en weer beter, nieuwe spelers, oude spelers in een nieuw jasje, oude spelers en gast spelers. Er zaten een paar mooie potjes op gras bij (nee niet op kampong natuurlijk), fijne wedstrijden op veld 3. Fijne BBQ’s op Bloemendaal, op het pavilion en natuurlijk de legendarische dag waarop we twee keer van Kampong wonnen in twee verschillende spelvormen én waarop we Nederland derde zagen worden op het WK voetbal, vanaf de pavilion op de screen. Uit betrouwbare bron weet ik dat Mugsy the Mugsmeister general hier nog een paar maanden op heeft geteerd.
We hebben 4 super spannende potjes gespeeld waarvan er twee onze kant op vielen. De clash of the woods was dit jaar in evenwicht, net als de Derby of the Capitals: Rood en Wit en VRA allebei 1 winstpot. Hét streven voor 2015 moet zijn weer net zulke wedstrijden spelen en dagen mee te maken en dan nog meer en nog meer. In retrospectief dus een fantastisch seizoen gehad waar ik de volgende mensen voor wil bedanken:
Abbas Jaffri, El Muff Buzo, Fisherman Prassad, Schmutzi Nawijn, Benno, Bernie Einstein, Edzard Koole, Fabbers, El Vineau did Fleau, Meter Bier, Joep Meloen, Kaal of kammen Oskam, Gaan waarziri, Blue Pill cocktail, Bami meti moksi roti speciaal, Neef P, Speknek, Mike Bwyant, Mr. George, Robbie Fowler, Beam me up scotty McPhillimy, Punxatawny Phil, Ram Bam, Riders of Rehan, hipster van Ravenhorst, Rudy Vlemming, Bokito burgermeister, Steve -o- Kamper, Route du Sud, Captain Iglo, Tommy Spits, Dandy Maessen, TTT, Willy drie vingers in de lucht en mezelf natuurlijk.
Special Thanks to Marnix: Dank voor E-cricket dit seizoen!
Wat mij betreft is het experiment met mij als captain geslaagd, dat vinden jullie ook natuurlijk. Heb geen muiterij meegemaakt zoals in mijn jaren bij Rood en Wit, betekent dat ook ik misschien wat bijgeleerd heb. Ik prijs me in ieder geval gelukkig week in, week uit op deze mooie velden te spelen. Laatste dankwoord gaat dan ook uit naar de groundsman (men): Paul. Dank Paul voor die mooie wedstrijden op gras, we zijn er daadwerkelijk beter van gaan spelen vreemd genoeg.
Hibernate nog maar even lekker verder.
Voetnoot: Hoogste aantal runs seizoen: Mark Rosine: 168 100’s : 1 (Phil Yisrael 109* vs HCC - augustus 2014) 50’s: 5 (Jeroen Oskam, Mark Rosine(2) Neef P (2), Phil) 5 wickets: 1 (Thomas Spits vs VRA Zami 1 - mei 2014) 4 wickets: 2 (Hazewijer, Prenen) Fielden: 3 vangen en 1 stumping: Mark Rosine vs HCC - augustus 2014
Robert Prenen
(AKA The Great Train Bobbery)
ZAMI 3 - Jaaroverzicht
Het afgelopen jaar was een bewogen jaar voor Zami 3. In ons derde jaar hadden we gelukkig minder moeite met het vinden van elf spelers dan voorheen. In de eerste innings van de seizoensopener tegen ACC werden maar vijf wickets genomen. Wel werden er 52 extra’s weggegeven, door een wat ongeoefende bowlingoutfit van VRA. Dit bracht het totaal van ACC op 186, een totaal waar wij niet in de buurt hebben kunnen komen in de hieropvolgende innings. Met een schamele 97 runs op het bord was het snel afgelopen voor VRA. Een biertje na afloop was een schrale troost.
Ook de wedstrijd tegen VOC werd verloren, zij het met een kleiner verschil in runs. Hier slaagden we er zelfs in om iedereen uit te krijgen en daarmee het aantal runs op het bord tot een bescheiden 106 te houden. Met de haven in zicht viel ons laatste wicket in de 29e over. We hadden nog negen runs nodig gehad voor de overwinning.
Tegen de nieuwkomer in de Zami was de wedstrijd interessant te noemen. Met maar liefst negen vangen en een bowled kregen we Ghausia Feyenoord aan de kant voor 137 runs. Hiervan waren er 44 van onze eigen extra’s. Een aantal van onze bowlers en ook de wicketkeeper Leon Janssen waren meermaals overtuigd van een LBW of caught behind, maar de umpires bleven stellig overtuigd van de onschuld van onze tegenspelers. Des te fijner was het toen we in staat bleken om dit totaal te halen. Gerechtigheid! Na een vlug drankje met een voldaan gevoel naar huis.
De volgende wedstrijd was tegen een andere nieuwkomer in de competitie. Het was het nieuwe Zami team van HCC. De mannen hadden allen in hun jeugd op HCC gespeeld en hadden besloten opnieuw samen te gaan spelen. We speelden op het tweede veld van HCC, wat garant staat voor een hoge score. Zeker noemenswaardige bijdragen waren van van Thomas Spits met 79 en Jente van der Heide met 60. Ook David Wortman maakte hier –na slechts twee jaar cricket- zijn persoonlijke record van 43 runs. In de tweede innings pakte Bernard Zweers misschien wel de beste vang die ik ooit heb gezien, om vervolgens een absolute sitter te laten vallen. Het kan gek lopen. Helaas was ons totaal van 253 niet voldoende om de mannen in het geel te stoppen. Omwille van de tijd was de wedstrijd ingekort tot 29 overs, en helaas heeft HCC ons totaal in de 26e over gehaald. Een gezellige avond in Den Haag volgde.
De volgende wedstrijd was die tegen Rood en Wit. Zij zetten in 25 overs 153 runs op het bord. Dit hebben we vrij gemakkelijk gemaakt in 22 overs.
Dit was een kleine greep uit de selectie van de ervaringen van ZAMI 3. We hebben weer genoten. Tot volgend jaar!
Thijs Van Nierop
