Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA

How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks

Redactioneel

Een blik op de clubagenda van de afgelopen week leert, dat er waarlijk op iedere dag cricket is gespeeld. De belofte van het bestuur dat er dit seizoen zoveel mogelijk fixtures zullen worden georganiseerd, doen ze daar reeds mee gestand en zo zien we het graag! Natuurlijk, het prachtige lenteweer droeg bij aan een fantastische cricketsfeer op VRA. Het enthousiasme waarmee er getraind en gespeeld werd was zeer aanstekelijk. Zo ook voor enkele honderden kinderen van de Willemsparkschool, die vrijdag jongstleden vrolijk over ons hoofdveld dartelden en aldus het weekend inleidde. Terugblikkend op de afgelopen dagen mag met recht worden gesteld dat de cricketsport de grote winnaar was. Het is dan ook een kniesoor die reeds in de 4e week van dit seizoen gaat zeuren over de behaalde wedstrijdresultaten van onze clubteams. Hebt geduld.

Graag zou ik nu breedvoerig verhalen over al hetgeen er vorige week aan cricket is gespeeld op een zonovergoten VRA, maar op uitdrukkelijk verzoek van de redactie dien ik mij te beperken tot het afgelopen weekend.

Een "rondje" langs de cricketvelden leert dat VRA 1 zaterdag jl. op de Diepput speelde. Het 1e elftal van de Haagsche legde het VRA vlaggenschip stevig over de knie. Met maar liefst 6 wickets won HCC 1 de match die door een bijzonder knorrige Peter Borren werd afgedaan als de slechtste wedstrijd die er ooit onder zijn captaincy was gespeeld. De VRA Dames maakten even verderop hun opwachting bij Ajax Leiden. Met een voor de gelegenheid sterk verjongd (opleidings)team deden tal van toekomstige vaste krachten de nodige spelervaring op. In dat licht bezien was het dan ook een zeer leerzame wedstrijd en deed het resultaat er minder toe, hoewel een aantal jeugdige VRA-beloftes veel moeite leek te hebben met het accepteren van een verloren wedstrijd.

Thuis speelde ondertussen VRA 2 tegen het tweede elftal van Excelsior '20. Onder de bezielende leiding van Ewoud de Man trainen de mannen van VRA 2 naar vermogen en zoeken in de wedstrijden nog naar de juiste vorm. Aan teamspirit, conditie en techniek wordt immer hard gewerkt en de goede resultaten zullen dan ook niet lang op zich laten wachten. Voor de match-of-the-day togen de SAT Comedians (aka VRA ZAMI 2) naar Haarlem en traden aan tegen ZAMI 1 van Rood&Wit. Het werd een ware nailbiter-of-a-match. Naar verluidt schreeuwde captain Bob Prenen de Comedians naar de overwinning. Lees de bevindingen van woordgoochelaar Bob in zijn matchreport. ZAMI 3 kreeg onderwijl klop van het ZAMI team van VOC. Het was een wedstrijd vol drama; verdriet en vreugde gingen bij voortduring hand in hand op de pitch.

Op de zondag moest VRA 3 het hoofd buigen voor Concordia uit Delft. Een wedstrijd die uiteindelijk onnodig uit handen werd gegeven door ons 3e team. Vermeldenswaardig in deze is de 61 n.o. van kersverse vader Berend Steenhof. Deze 25e mei reisde de VRA ZOMI's naar Bloemendaal voor een uitwedstrijd tegen Hilversum. Dat verwarde captain Harold Horsman dusdanig dat ie uiteindelijk ook in de wedstrijd zelf de weg kwijt raakte. Van pure schaamte dan ook geen matchreport van de ZOMI's. Het resultaat laat zich raden.

Terug naar de toekomst! De Under 9's speelden zondag jongstleden uit in Voorburg tegen VCC. Naar het schijnt is dat altijd een lastige tegenstander, die niet moet worden onderschat. Na een hele spannende cricketmatch werden tot grote tevredenheid van beide teams uiteindelijk de punten gedeeld. De U12's speelden zondag thuis tegen de Haagsche. Bij HCC weet je nooit wat je kunt verwachten (zie resultaat van VRA 1) maar op indrukwekkende en overtuigende wijze wist dit VRA-juniorenteam de wedsrtijd naar zich toe te trekken. Zij gaven de HCC-jeugd lachend het nakijken en 2 dikverdiende punten bleven in Amsterdam.

De Under 16's ontvingen Quick Haag. Dat is natuurlijk wel de club die vorig jaar in de Topklasse de landstitel behaalde door VRA 1 in de finale van de play offs te verslaan. Tsja, dat zat natuurlijk toch in de koppies van VRA's toekomstige 1e team spelers. Dit psychologische voordeel werd dan ook listig uitgespeeld én uitgebuit door de U16 Haantjes. De aanvoerder van VRA U16 liet de kop niet hangen en sprak al relativerend van een off-day (net als VRA 1) en over een gebrek aan wedstrijdritme (net als VRA 1). VRA's U16 is ervan overtuigd dat ze de uitwedstrijd zeker zullen winnen. That's the spirit!

Waar het de jeugd betreft, breng ik graag nog onder uw aandacht dat de gezusters Fernande en Gwendolyn Bloemen geselecteerd zijn door KNCB voor de nationale selecties van respectievelijk de U15 en de U11. Dat is een dikke felicitatie waard! Laat het een voorbeeld maar bovenal een stimulans zijn voor alle cricket spelende jeugd bij VRA. Voorts was er nog meer heugelijk nieuws van het jeugdfront! Op instigatie van Tom Matena en dankzij organisatie van bestuurslid jeugdcricket Alice Dirkse en haar man Jan Henk heeft VRA na enige stille jaren Cranleigh School uit Surrey weer mogen ontvangen. Nog immer aangevoerd door "headmaster" Mike Howard arriveerden onze Engelse gasten zaterdagmiddag jongstleden op VRA. De jeugdige Britse cricketers werden ondergebracht bij gastgezinnen. Het zal bij tal van inmiddels seniore VRA leden de nodige herinneringen oproepen. Velen hebben immers in het verleden deelgenomen aan de uitwisseling met deze prestigieuze Engelse school waar cricket gewoon op het lesrooster staat. Op dinsdag 27 mei spelen de leerlingen van Cranleigh School een afsluitende T20 tegen een selectie jeugdspelers van VRA. Als de weergoden hen gunstig gezind zijn, zal om 17 uur de eerste bal worden gebowled. Komt allen kijken, al dan niet ingegeven door jeugdsentiment.

In sportief opzicht was het wellicht geen succesvol weekend voor VRA. Geloof mij als ik u schrijf dat de club het ooit nog bonter heeft gemaakt aan (niet) behaalde resultaten in één weekend. Clubhistoricus Hans de Ruiter zal dat zeker kunnen staven.
Niet getreurd. Wij rechten de rug, de kin opgeheven en de blik naar voren! We hebben het zuur gehad en nu komt het zoet. Ik hoop u dan ook allen massaal langs de lijn te zien aanstaande donderdag als op onze mainground de derby aller derby's wordt gespeeld: VRA 1 tegen ACC 1.

Redacteur van de Week,
Toon Hintzen

Geboren

Vandaag ontvingen we het heugelijke nieuws dat afgelopen weekend is geboren:

Leo Cees Steenhof

We feliciteren beide ouders, Berend Steenhof en Marieke Kroes en kleine grote broer Karel van harte met deze gezinsuitbreiding.

Treffend vonden wij het begeleidende regeltje waarmee Berend vandaag trouw zijn verslag van de VRA3-wedstrijd instuurde: 'Voor, tijdens en na een bevalling snel in elkaar getypt...'

KNCB level 2 coaching cursus

In september gaat de KNCB level 2 coaching cursus van start. De KNCB heeft als motto ‘Hoe meer coaches, hoe meer kinderen kunnen leren cricketen’.......het opleiden van coaches neemt derhalve een zeer centrale plaats in in de ontwikkeling van de cricketsport in Nederland!

Belangstellenden kunnen zich aanmelden bij de KNCB: Ingrid van der Elst

VRA in de media

Amstelveens Nieuwsblad: CRICKETERS ACC NOG MET LEGE HANDEN Door Ruud Ackermann

AMSTELVEEN. Ook de derde ronde van de vaderlandse cricketcompetitie heeft de Amstelveense afvaardiging geen successen opgeleverd. VRA kwam zonder punten terug uit Den Haag na een verloren partij tegen HCC, terwijl ACC op eigen grond aan Hermes DVS een te sterke tegenstander had.

Runs maken kunnen ze wel bij ACC. Voor de derde maal kwam het totaal boven de 200 maar weer bleek het niet genoeg.
ACC ging eerst batten en met Steven de Bruin (23) en Sagib Zulfiqar (23) ging dat best aardig. Met het Zuid Afrikaanse duo Graeme van Buuren en Heino Kuhn kwam de wedstrijd pas goed op gang. Van 69 voor het verlies van twee wickets liep de score op tot 214 voor 3 wickets. Heino Kuhn kwam tot 58 maar Graeme van Buuren ging stug door en eindigde met een bijzonder fraaie 110 runs voordat hij door een misverstand werd uitgerund. Na de 50 beschikbare overs stonden er 240 Amstelveense runs op het scoringbord en rekende men zich al rijk. Immers. Ook de Schiedammers hadden echter een fenomeen in huis. De speler/coach van Wijk scoorde 111 runs, bleef daarbij not out en kreeg hij zó veel steun dat 7 ballen vóór het eind het ACC totaal werd verbeterd. Alleen het bowlen van Usman Malik maakte enige indruk. Hij nam drie wickets voor 41 runs. Sikander Zulfiqar 2-52. Het is duidelijk dat ACC vooral aan de kant van de werpers dit seizoen kwaliteit te kort komt.

Bij HCC tegen VRA waren aan Amstelveense zijde na 41 van de 50 overs alle batsmen aan de beurt geweest. Er stonden toen 220 runs op het bord. Ben Cooper was met 95 runs de grote man, terwijl een herstelde Peter Borren met 44 runs zijn aandeel weer leverde. Vinoo Tewarie liet 33 runs noteren. Op 166 viel pas het vierde wicket en dan is 220 dus een tegenvaller. Met de Hagenaars aan bat bleek al snel dat ook hier de score te laag was. Voor het verlies van slechts vier wickets haalden HCC in 45 overs de winst binnen. Quirijn Gunning kwam er met 2 wickets voor 42 runs nog het beste af.

De stand: 1. Dosti 3-6, 2. Excelsior ’20 3-4, 3. HCC 3-4, 4. QuickHaag 3-4, 5. VOC 3-2, 6. VRA 3-2, 7. HDVS 3-2, 8. ACC 3-0.

Cricket Challenge scholentoernooi op VRA

Het Cricket Challenge toernooi voor het tweetalig onderwijs is in volle gang. Op 13 en 15 mei waren er al voorronden op Quick (Nijmegen) en bij Zwolle. Op donderdag 22 mei werden regioronden gespeeld op VRA. De winnaar deze dag was het Maasland College uit Oss.

Kampong is op vrijdag 6 juni gastheer van de landelijke finale van het scholentoernooi van het Europees Platform voor tweetalig onderwijs (TTO).
In Nijmegen won onlangs het Elde College het toernooi, gevolgd door het Sondervick College. In Zwolle was het RSG Noord-Oost Veluwe het sterkste, op de voet gevolgd door het Carmel College. Op Sparta eindigde het Rijnlands Lyceum als eerste, met als runner up het Schoonhovens College. Op VRA was uiteindelijk het Maasland College het sterkst, gevolgd door het Chr College Groevenbeek. Het Amstelveense Hermann Wesselink College nam ook deel aan dit toernooi, maar bereikte helaas niet de finales.

De leerlingen die deelnamen aan het toernooi op Zwolle werden in de ochtendsessie verrast met wel heel bijzondere coaches: de spelers van het Nederlands XI Peter Borren, Mudassar Bukhari, Pieter Seelaar, Wesley Barresi en Stephan Myburgh. Vooral de enorme zes die Myburgh tijdens de demonstratie op het dak van het clubhuis sloeg, oogstte veel bewondering!

Aan deze derde editie van The Cricket Challenge deden meer dan 32 scholen mee uit het hele land. De sportdocenten kregen in februari en maart cricket introductiecursussen en boden de cricketlessen zelf aan op school. Voorafgaand aan de regioronden kregen de docenten tevens een korte scoringscursus van KNCB Bestuurslid en cricketprofessor Rod Lyall. Dankzij The Cricket Challenge hebben ook dit jaar weer circa duizend leerlingen in het tweetalig onderwijs kennisgemaakt met cricket.

Sportdag Willemsparkschool op VRA

Jongstleden vrijdag was het een drukte van belang op VRA. De Willemsparkschool uit Amsterdam hield met 350 kinderen haar jaarlijkse sportdag op ons hoofdveld met tal van spelletjes, wedstrijdjes en ander vermaak, zoals dansjes op muziek, springkussens en een poffertjeskraam. Aan het eind van een gezellige, zonovergoten dag werd het geheel samen met de ouders afgesloten met een BBQ etc. Paul en de barbemanning hadden het er even druk mee.

Cranleigh School tour

Afgelopen zaterdag kwam het U13 touring team van Cranleigh Prep. School aan in Nederland. De jongens en hun begeleiders waren met een vroege vlucht aangekomen op Schiphol. In twee busjes gehuurd op Schiphol kwam het gezelschap rond een uur of twaalf aan op VRA. De heren waren gekleed in zeer Nederlands oranje shirts. Cranleigh touring teams zijn vaker te gast geweest bij VRA. De begeleiders, met name Mike Howard, schudden druk de hand van oude bekenden op het veld, het terras en in het clubhuis.

Na een lunch in het clubhuis vertrok het team naar het tweede veld, waar de cones al klaar stonden voor een fielding practice onder leiding van coach Stuart. Het fielden tijdens de training zag er goed verzorgd uit, het team lijkt een tegenstander van formaat voor onze U14 op dinsdagavond. De training was de warming up voor een wedstrijd tegen een U14-team van Rood en Wit, aangevuld met een paar spelers van VRA. Cranleigh begon met batten. Een fors totaal, 169 runs in 25 overs werd niet gehaald door Rood en Wit, mede door het zeer goede bowlen en fielden van de Cranleigh boys.

Na een warme maaltijd in het clubhuis maakten de jongens kennis met de VRA-gastgezinnen, waar zij vier nachten blijven logeren. Veel voetballers in het team, en dus ook veel Champions League finale kijken op zaterdagavond. Een uitgebreid verslag van de tour leest u in de volgende How’s That!.

Alice Dirkse

VRA PubQuiz - 7 juni

REMINDER:
It's time for the VRA PubQuiz again, So Ewout, Pete and myself have set a date to get this organized. Check out the attached flyer, with all the information.

So everyone keep Saturday the 7th of June free and sign in for the BBQ and PubQuiz.

19.00 BBQ (10 euro p.p)
20.30 PubQuiz

Pam Mulder

VRA Ballenactie

Ook deze week hebben we een ballensponsor. De wedstrijdbal van de lokale derby VRA 1 - ACC a.s. donderdag 29 mei wordt aangeboden door Jan Philip Korthals Altes.
Jan Philip, bedankt voor het sponsoren van deze wedstrijd!

Zelf ook balsponsor worden? Kijk voor meer informatie op de pagina VRA Ballenactie.

VRA 2 vs Excelsior 2

On a beautiful Saturday morning VRA 2 was looking forward to playing their first game on a grass wicket at home against Excelsior '20 2. Slowly but surely we're finding balance in our bowling attack and batting line-up, so we were feeling pretty confident on chasing our first win of the season. Unfortunately, this did not go as planned.

Excelsior '20 2 sets a target of 209
Having won the toss, captain of VRA 2 Rachit Agarwal elected to field. A slow pitch with a quick outfield was bound to give some interesting results. Opening bowlers Wajdan Alim (2/34/7) and Dilip Samuel (1/24/8) started off reasonably well. A decent line and length was bowled, but Excelsior's openers were not impressed. The score climbed to an easy 74 for 0 after 16 overs. Jeroen "SOS" Mulder (1/40/7) and Joshua Stuart (2/39/9) got the first break through by dismissing two wickets quickly after each other.

When Exelsior '20 was at one point looking to cruise to an easy 250 runs, spin bowler Rachit Agarwal (1/31/8) and medium pacer George Dunlop (1/23/7) managed to stop the runs from flowing. Tight bowling and fielding from the team managed to restrict the score to 209 of 50 overs.

VRA 2 falls terribly short
Avid readers of our match reports know that there's no shortage of batting talent in our team. Consistency however is. Opener Hassan Alvi (15) looked great, but Mark Gray (0) was unlucky to drag one on back to his stumps. Therefore quickly joined by Jeroen "SOS" Mulder (15) we were at a healthy run rate of 5 per over at a score of 31/1/6. A quick outfield and a slow wicket meant we only had to wait for the bad ball and punish it with a boundary. Babar Lasi (30) and Shahir Anwar (18) showed how to do this well by well placed singles and quick boundaries. This plan worked well and run rate never was a problem -- running out of wickets in hand was. The score moved from an unhappy 84/4/20 to a worse 110/9/30 thanks to a great last stand of George Dunlop (17*). VRA 2 was all out at 117 runs in the 30th over.

Back to work
Having lost our first three games of the 2014 season is not a great way to start. We'll be working very hard to restore the balance in our team and find a way to show our true potential. Coming Thursday we'll play away at Ajax Leiden followed by a home game against VVV on Saturday.

Team
Rachit Agarwal (c), Ewoud de Man (wk), Hassan Alvi, Mark Gray, Jeroen "SOS" Mulder, Babar Lasi, Shahir Anwar, Rachit Agarwal, Joshua Stuart, George Dunlop, Wajdan Alim, Dilip Samuel.

Jeroen "SOS" Mulder

VRA 3 vs Concordia

‘Tristeza no, amargura si’
-Diego Simeone-

Eén supervoordeel van de klasse 2A dit jaar zijn de vele thuiswedstrijden en de uitwedstrijden om de hoek. Met VRA 4 in dezelfde klasse hebben we twee extra ‘thuiswedstrijden’ en voorts reizen we af naar Amsterdam West, Amsterdam Zuidoost, Hoofddorp en Haarlem. Vandaag kwam de tegenstander helemaal vanuit Delft. De tegenstander Concordia DSV I had hun eerste wedstrijd verloren en wij wilden graag de winnende lijn doorzetten. Een thuiswedstrijd is geen echte thuiswedstrijd zonder de hulp van Paul Polak, die voor de tweede achtereenvolgende week ons op het eerste veld liet spelen, en scorer Wim de Groot, die wederom het scoreboard bediende, waarvoor dank! Steve Kamper en Leon Janssen lieten deze week verstek gaan. In hun plaats kon ik weer beschikken over Phil Yisrael en Khanzadah Waziri.

Wederom verloor ik de toss en omdat de tegenstander zelden of nooit op graswickets speelt werden wij wederom gevraagd te gaan batten. Bij een gewonnen toss hadden wij wederom gekozen eerst te gaan fielden. Thomas Pasierowski en Phil Yisrael opende en vooral Phil raakte meteen de juiste snaar, door de korte ballen naar de boundary te verwijzen. Helaas verkeek hij zich op een goede bal en zat na 11 snelle runs even zo snel weer aan de kant. Martijn Besier was de nieuwe batsman in en wilde in zijn nieuwe rol op #3 zijn vorm herpakken. Hier moeten we helaas nog een weekend opwachten want ook hij werd door een goede bal gebowled. Paul McPhilimy in op #4 ‘to steady the ship’. Helaas zag umpire Khan geen andere mogelijkheid om Paul eerste bal LBW te geven. VRA III 19/3 na 5 overs.

Gelukkig beginnen jonkies Thomas en Bilal aan een goed partnership, waarmee we langzaamaan weer controle over de wedstrijd krijgen. Een 50+ partnership is het gevolg, waarna Thomas deze week helaas gevangen gaat na 25 runs. Er zaten er meer in ’t vat. 74/4 na 16 is al stukken beter, maar nog genoeg werk aan de winkel. Gelukkig ziet ondergetekende de ballen goed komen en samen met Bilal worden er snel 42 runs toegevoegd totdat Bilal helaas gevangen gaat op een skyer. Met 41 runs levert hij een sterke bijdrage aan de recovery. Vooral het tempo is goed, want plots staan we op 120/5 na 23 overs. Ruim boven de vijf per over met nog 5 wickets in hand. Designated hitters Duncan en Piotr voegen waardevolle runs toe, maar geen van beide krijgt de ballen op het midden van het bat. Toch is het na 34 overs 182/7 en met nog 36 ballen lijkt 220+ runs binnen de mogelijkheden. Deon en Khan gaan hiervoor, maar gaan respectievelijk gevangen op mid on en clean bowled uit. Van 182/7 naar 189/9 is een tegenvaller en met nog 1 wicket in hand moeten David (4 n.o.) en ik (61 n.o.) de overs uitbatten. We finishen op 212/9.

Na een snelle lunch gaan we vol goede moed het veld in. 212 lijkt wat aan de lage kant, maar met onze bowling line-up moeten we het niet meer laten glippen. Voor de openingsbatsmen is Khan te snel en Piotr onbespeelbaar. Helaas scheren er wat edges tussen de keeper en de slips over de grond waardoor keer op en keer de druk van de ketel gaat. Een groot deel van de innings chased Concordia rond de 4,5 runs per over, om vanaf de 24e over toe te slaan. Batsman #3 ziet ze goed en begint onze losse ballen af te straffen. Daarbij worden er weinig kansen weggegeven. En de kansjes die er komen worden door ons niet gepakt: catches win matches. Na 38.3 overs slaat bastman #3 (97 n.o.) de winnende run en verliest VRA 3 een wedstrijd die het had kunnen winnen en bovenal hád willen winnen.

Volgende week spelen we thuis tegen IBIS 1 waar we na er vorig seizoen twee keer van verloren te hebben graag willen winnen.

Berend Steenhof

R&W ZaMi vs VRA ZaMi 2 (Comedians)

De smaak van zoete wraak

De ene century is de andere niet. Zo kun je match winning centuries hebben en een century die weliswaar mooi is, maar in die schoonheid sterft door het verlies. Dat ambivalente gevoel van euforie en teleurstelling moet Tim Crowlesmith gevoeld hebben afgelopen zaterdag. Als opener 116 n.o. scoren na twee jaar afwezigheid en dan toch als verliezer van het veld komen. Een gevoel dat de schrijver dezes nog niet heeft mogen ervaren om de simpele reden nog nooit 100 runzen in een wedstrijd te scoren.

Na het verlies van vorige week, direct de rematch, dit keer in Haarlem. Met Khan Waziri, Abbas jaffri en neef in de gelederen een sterkere aanval en ook iets sterkere batting side. We wonnen de toss en besloten te fielden... De start was goed. Abbas en Khan hielden de latere centurion en zijn broer op een lage runrate. Probleem met Tim Crowlesmith is alleen dat je hem snel uit moet krijgen, naarmate de tijd vordert komt hij beter in zijn spel en is dan nog erg moeilijk uit te krijgen. Dat bleek dan ook. De volledige 35 overs zijn benut waarbij de bowling cijfers van Humayun het vermelden waard zijn: 2-21-7. Hij was zo betrouwbaar dat Captain Prenen op un-memento-dado een 7-2 veld op hem aan durfde. Khan was natuurlijk in vorm, pakte zijn wicket mee, net als bob. Marni mettie moksi speciaal komt langzaamaan weer in vorm, en nam twee prachtige wickets. Joost en Capel werden ouderwets weggetimmerd, en Bob bowlde zo met zo'n snelle actie dat zijn schuine buikspier zijn zwevende rib licht kneusde. Dokters voorschrift: 2 weken niet bowlen.

Al met al maakte Rood en Wit 187 runzen, iets meer dan 5 per over. Probleem is dat VRA zami 2 doorgaans met moeite boven de 150 uitkomt, we stonden dus voor een mooie uitdaging. Na rustig aan gedaan te hebben tijdens de lunch - de openingsbowler van Rood en Wit zou eerder weg moeten - begon onze queeste. Het aangekondigde vertrek van Kluck Kluck was een smerige list van Rood en Wit zodat de orders van de openers - even 3 overtjes kluck kluck uitzingen en dan slaan - kant nog wal raakten. We bleven dramatisch achter bij de runrate van Rood en Wit en onze opgave werd moeilijker en moeilijker. na 10 overs 20 runs op het bord. Joost en Humayun hebben het echter uitstekend gedaan door niet uit te gaan. Pas in over 17 viel Joost overtje daarna Humayun. Neef kwam in, met Capel en later met Kelder Bier, maar nog steeds bleven we onder de runrate (zie afbeelding). De hele wedstrijd hebben we allemaal het gevoel gehad dat we een verloren strijd leverden, omdat de Req. runrate zo hoog was.

Goede ondersteuning van neef zorgde er echter voor dat het target nog wel in zicht was. Slimme eentjes om neef te laten batten, toch ook mooie 4-en van Capel, El Vino di Vleau en geweldige ondersteuning van Marni meti moksi meti speciaal zorgden ervoor dat we mooi inliepen op het totaal van Rood en Wit. Vanaf de 30e over gingen we gelijk op, we moesten het met minder wicktes in handen nog maar waar zien te maken. Met nog 12 ballen te gaan 17 runs om te winnen. Een dramatische voorlaatste over van 11 runs zorgden voor een uitgangspositie om 6 uit de laatste over te maken. Marni viel op de tweede bal, we moesten nog 4 runs maken om te winnen. Als je de hele wedstrijd het gevoel hebt geen kans te hebben en je eindigt de wedstrijd in deze positie ben je gespannen en kan je het eigenlijk niet geloven dat je daadwerkelijk wint als de winnende 4 geslagen wordt, met nog 2 ballen te gaan.

Wat een fijn gevoel en wat een ontlading. Wat kan juichen toch fijn zijn. Neef sloeg die laatste 4 en eindigde op 62 n.o., die beter voelde dan die 116 n.o. van Tim. Nadat we in de 3e innings de verschillende Rood en Witters nog even op hun fouten hadden gewezen (missed stumping, dolly drop op neef, bad captaincy) togen we naar Amsterdam. De captain kijkt terug op een evenwichtige prestatie van het hele team, bowlers presteerden en batsmen presteerden. Ook de drops (5 stuks) werden eerlijk verdeeld. Toch kijken we terug op een heerlijke dag met een heerlijk slot - Congrats on yer 40th Nobster. Het is alleen wel pijnlijk duidelijk dat we 1 top bat missen om boven die 150 uit te komen.

Bijlage: Worm grafiek met cumulatief run verloop. Grafiek laat zien dat we continue uit een achterstand speelden.

Tot zaterdag bij ons tegen Haagsche, hopelijk eindigen we dan ook on tops.

The Great Train Bobbery

VRA ZaMi 3 (Studs) vs VOC ZaMi

Studs vergeten te winnen in dramatische chase

VOC ZaMi 106 (Hennink 28, Desar 24, Zweers, 4-11) verslaat VRA ZaMi Studs 98 (Zweers 23, Janssen 18, van Dijk 3-12) met 8 runs

Dat je in cricket van jezelf kan verliezen is een cliché. De Studs hebben zaterdag in een meeslepende strijd tegen het ZaMi-team van VOC aan dit cliché voldaan en hadden het bij vlagen moeilijker met zichzelf dan met de tegenstander. En dat cricket niet alleen met het lichaam, maar ook met het hoofd wordt gespeeld hebben de Studs in een zenuwslopende chase door schade en schande moeten leren.

Zoals bij alle grote teleurstellingen begon voor de ZaMi Studs de dag perfect. Alle twijfels over de regen werden ver voor de wedstrijd weggenomen door een prachtige zon die krachtig op de elf hoofden van de fitte Studs-selectie scheen. Het ontbreken van skipper Thijs van Nierop werd spoedig verwerkt door de acte de présence van de jeugdige belofte Walid Ahmed en met de ervaren Jente van der Heide aan het roer was het van de toss af aan duidelijk: hier kan gewonnen worden. En dus werden de Studs het veld ingestuurd met een duidelijke opdracht: hou het veld klein, de druk groot en het tempo hoog. Dat dit niet voor dovemansoren bedoeld was werd duidelijk toen de opening bowlers in de vierde over al twee wickets in hun hand hadden.

Met de wind in de rug is het altijd lekker fietsen en zonder de lijnen te laten vieren zetten de bowlers met de hulp van Blokland en van Nieuwkerk VOC op zes wickets voor 65 runs en het was pas met het binnenkomen van Hennink op 8 dat het nodig werd de runs op het scorebord af en toe bij te werken. Het sterke veldwerk van de Studs, met een spectaculaire flying catch van Ahmed als hoogtepunt, maakte het VOC-drama niet minder en vlak na het vallen van het wicket van Desar (24 runs) deed Zweers „the Wicket-taker” met twee wickets op rij definitief het licht uit en verdween bij de bezoekers uit Rotterdam alle hoop om met de winst terug naar de havens te mogen trekken. Een totaal van 106 runs, met 35 overs en een line-up van 11 gretige batsmen van de Studs? Dit moest een leuke middag gaan worden.

Maar toen Hannibal met zijn leger van olifanten de Alpen overstak om de Romeinen te verslaan en hij met groot gemak en overmacht in een directe mars tot Noord-Italië kwam, zijn de historici het er over eens dat door zijn leger daar een dag rust te geven, het momentum en moraal de Carthaagse soldaten in de schoenen zonk nu zijn hadden geroken aan de ontspanning. Hannibal is nooit verder gekomen dan de poorten van Rome.

En zo lieten de Studs zich de lunch goed smaken, schepten een tweede keer op, lieten zich rustig in het gras zakken en verdeelden onderling, onder de dampen van hun rookwaar, de pot en zetten rustig een batting-order op. En ze prezen de dag ver voordat het avond was.

Zo startten de opening batsmen optimistisch de innings. Maar de seamer van Dijk liet zich niet zo makkelijk de kaas van het brood eten en met snelle wickets en een golden duck van Ahmed werd het voor de openers van Studs duidelijk dat er nog veel werk in de kooi klaar ligt, en toen Janssen er in kwam op 5 stonden er niet meer dan 12 runs op de borden. En zo snel een warme zomerdag, zodra de zon onder de horizon zakt, kan omslaan in een koele en onaangename nacht, zo werd het de hoop van de Studs, waar die eerst nog zo opgewekt was, zwaar te moede. En met het snel vallen van wickets van top-order batsmen van Nieuwkerk en Janssen begon de wanhoop zijn intrede te doen (zie foto). En juist wanneer het zo nodig is om het hoofd koel te houden, je niet gek te laten maken en kalm de runs op geduld binnen te slepen en je wicket te laten staan, juist dan is de wanhoop een erg onwelkom kwaad.

Zo startte het partnership van Zweers en van Ravenhorst. Waar de taak na de lunch triviaal was, stonden deze twee laatste spranken hoop voor een hels karwei: met een lege bank 40 runs binnenslepen. Beheerst als een klokkenmaker stuwde het partnership voort, met viertjes voor Zweers en weloverwogen calls van „Raaf”. En met 98 runs leek het onmogelijke binnen handbereik. Nu met rustige maar gelijke halen de boot binnenroeien en één voor één de singles binnenslepen, en het is allemaal niet voor niets geweest! Opgezweept door het enthousiasme van de toeschouwers? Was het de geur van winst die zo zoet smaakt en zo gretig maakt? Op een onschuldige slowball van de Visser liet Zweers zich uitlokken en beet nemen: deze keer liet Stuijfzand een hoog opgeslagen bal niet uit zijn handen glippen en was voor de Studs een koningsdrama ten einde.

En zo leren de Studs een dure les: cricket speel je met het hoofd. Maar ook met het hout. Dus: terug naar de kooi. En prijs de dag niet voordat de avond is gevallen.

Paul de Lange