Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Voorwoord
Beste VRAers,
Vorige How's That! berichtte ik u over de Buy-a-brick actie die was gestart om de aankoop van het VRA clubhuis te financieren. Het eerste deel van deze actie heeft al een mooi resultaat opgeleverd, maar omdat het streefbedrag nog niet is behaald is de actie verlengd. Mooie toevoeging is dat u per heden ook kunt doneren via iDeal, waar voorheen een creditcard nodig was. Heeft u nog niet gedoneerd of wilt u nog een donatie doen? Gaat u dan naar de pagina over de actie. Alle donaties zijn van harte welkom, dus breng deze actie ook binnen uw kring van familie en vrienden onder de aandacht.
De Buy-a-brick actie is een inspiratiebron gebleken voor (oud)leden uit alle gelederen om zelf acties op te starten. Zo hebben de Possums gezamenlijk een mooi bedrag opgehaald en heeft een van onze leden die dit jaar over is uit Australie, Simon Varvaruc, een fundraiser event georganiseerd. U bent van harte welkom om op 9 september naar Coco's Outback te komen voor een heuse Cricket White Party
Naast de acties die op de toekomst zijn gericht, vindt er op en rond de club van alles plaats in het heden. Zo was afgelopen zondag in meerdere opzichten een bijzondere dag te noemen. Enerzijds omdat VRA1 een succesvol seizoen in de Topklasse afsloot met een tweede plaats met uitzonderlijke prestaties van verschillende spelers. Captain Peter Borren had een fantastisch seizoen met 1009 runs op zijn naam, waaronder zeven 50s en drie 100s met een highscore van 128. Fred Klaassen sloot het seizoen in stijl af met 5 wickets voor 20 runs in 6.1 overs (waaronder een hat trick!). Daarmee nam hij niet alleen de meeste wickets van de hele Topklasse, maar had ook het beste bowling gemiddelde.
Zondag werd ook de VRA Walk of Fame uitgebreid met tegels waarop de namen van Willy van Nierop en Carolien Salomons prijkten. Willy is bijna zijn hele leven lid van VRA en heeft altijd een bijzonder groot hart voor de club gehad. Dat heeft hem ertoe gebracht om veel te betekenen voor VRA en cricket in Nederland. Carolien is vanaf haar achtste lid geweest van VRA en heeft op haar beurt met name veel betekent voor de ontwikkeling van het damescricket in Nederland. Zo is zij van 1998 tot en met 2012 uitgekomen voor het Nederlands team en heeft daarbij 2 centuries op haar naam weten te zetten. Daarnaast heeft zij in competitieverband maar liefst nog eens 14 centuries en 59 fifties gemaakt en in haar carrière in totaal 257 wickets genomen en 212 vangen.
Helaas komt aan ieder seizoen een einde en zo ook dit jaar, maar niet zonder een passende afsluiting. Zoals reeds aangekondigd zal er op zaterdag 16 september een Slotdag gehouden worden. Naast het uitreiken van de jaarlijkse prijzen en het kijken naar de wedstrijd op internationaal niveau, is iedereen die verwant is aan VRA welkom om aan te sluiten bij de borrel vanaf 16:00 uur met aansluitend een informeel sluitingsdiner. De kosten voor het sluitingsdiner bedragen EUR 15 pp (volwassenen) en EUR 10 pp (jeugd) en aanmelden kan bij Paul Polak (mail@paulpolak.nl) of bij Tobias Maessen (secretaris@vra.nl)
Tobias Maessen
Secretaris VRA
Personalia
Het droevige nieuws bereikte het bestuur dat Joke Horsman, echtgenote van donateur Paul Horsman en moeder van actief lid Harold Horsman, na een ziekbed is overleden. Namens heel VRA wenst het bestuur de familie Horsman veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Eindstanden competitie
VRA 1: 2de in de Topklasse
Topklasse Twenty20: Kwartfinales
VRA 2: 8de in Overgangsklasse B en daarmee gedegradeerd naar de Tweede klasse
VRA 3: 3de in Overgangsklasse A
VRA 4: 5de in klasse 2B
Dames: 2de na reguliere competitie, 3de na play-offs
Dames Twenty20: 2de in landelijke finale
Zami1: 1ste in Zami poule 4
Zami2: 2de in Zami poule 4
U17: 4de na reguliere competitie, spelend voor plek 3 en 4 in play-offs op zondag 10 september op Bloemendaal
U15: 7de bij U15 A Gevorderd
U13: 7de bij U13 B Gevorderden
U11-1: Gedeeld 2de bij U11 A Gevorderd Weekend harde bal
U11-2: Gedeeld 4de bij U11 A Gevorderd Weekend harde bal
Coco's Outback | Cricket White Party
As writen by our member and organizer of the event, Simon Varvaruc, on Facebook:
VRA Cricket Club based in Amsterdam is looking for donations, so they can buy their cricket club house, to ensure the one of the oldest and most important cricket clubs in Holland is around for a long time to come.
As Coco's Outback is the home for all sports, we happily contribute to help reach their goals!
We will donate a euro for every cricket cocktail special and cricket shot special on our menu during the event. There will be local, national and international cricket players to answer every question you ever had about the wonderful game of cricket, because, to be honest, also the Coco staff could use some explanation of the game ;)
- 80's Cricket Whites Dress Up
- 3x Wicket Cricket Cocktail specials
- 3x Wicket Cricket Coco's Shots
- Meet and Greet with a REAL Cricket players
- Buy a Brick - and become an investor in the local cricket club - https://vracc.raisely.com
- and much more...
See you in the Outback
Facebook page
VRA Zami Army – Winsley CC 242-5 – 246-6 19 juli 2017
Net als vorig jaar in Dorset bleek de laatste tegenstander ook de sterkste te zijn. Was het toen Shroton CC in Dorset die er 340 beukte, nu bleek ons totaal van 242 runs in 40 overs te weinig voor de batsmen van Winsley. Maar er was genoeg om naar huis te schrijven!
Captain of the day Thomas Pasierowski koos natuurlijk voor eerst batten op het mooie veld van Winsley. Aan de ene kant uitzicht op het dal en heel in de verte het veld van eerdere tegenstander Keevil CC. De andere kant op een keurig, zij het wat klein uitgevallen, stately home met alpaca’s in de tuin. Helaas was het clubhuis van de moderne soort: een vierkante doos van rode baksteen met electronisch scorebord, waar wij toch altijd een “thatched pavillion” verwachten met een charmant, ietwat rammelend houten scorehuis met een wat wereldvreemde statisticus als vaste scorer. Waarbij het altijd loten is wie dan de hele wedstrijd naast hem ‘mag’ zitten…. Niks van dat al hier dus, maar wel veel gezelligheid langs de lijn bij de spelers en niet-spelers, geholpen door een constante aanvoer van Guinness, Lager en de verschillende soorten Bath Ales: de Golden Hare, Dark Side en de Wild Hare. En natuurlijk de aanwezigheid van Herman Geveke, always a pleasure!
Zij sloegen in een kleine 10 overs er 74 runs bij, waar vooral Thomas de boundaries wist te vinden: acht 4-en en vier 6-en zorgden voor 66 runs in 23 ballen. Jelger maakte er 20 in 25 ballen. Aldus: 242 voor 5 in 40 overs.
De tea was natuurlijk weer prima voor elkaar, in die moderne stenen blokkendoos, met als hoogtepunt, in ieder geval voor Robert Prenen, maar liefst drie soorten Victoria Sponge: klassiek (met jam), citroen en chocolade.
En daarna dus de opgave om Winsley onder die 242 te houden…. Iedereen deed goed zijn best, zowel bowlend als in het veld, maar we bleken niet opgewassen tegen meneer Williams die er 114 not out maakte. Zelfs het inzetten van 13e man Andrew Pulver als bowler en de deze tour ontluikende bowling kwaliteiten van Sander Kempen brachten niet de overwinning. Om Williams heen vielen er nog wel zes wickets, verdeeld over de zeven bowlers, maar het was niet genoeg.
En zo eindigde de vijfde (en naar de volgend dag bleek, laatste) wedstrijd van de Crop Circle Tour 2017 in verlies, maar wel met mooie prestaties, vooral aan bat van Thomas Spits, Simon Varvaruc, Jelger Gustafsson en captain Thomas Pasierowski die precies op het goede moment zijn verantwoordelijkheid nam met een knalharde innings en daarmee zorgde voor een goed totaal.
Het slotaccoord was zoals het hoorde: meer bier, meer Scampi Fries, meer speeches, cadeaus voor de club en voor centurion meneer Williams en het was nog lang gezellig.
Sebas Capel
Punjab zami - VRA zami 1 103-3 - 102-8
Het was een mooi Zami-gezelschap dat de trip naar Rotterdam ondernam voor de inhaalwedstrijd tegen Punjab.
In zijn laatste wedstrijd voor VRA mocht Simon Varvaruc de captaincy-cap dragen en hij won direct de toss om eerst te gaan batten. Meer dan 100 jaar ervaring toog naar de wickets in de personen van Harold Horsman en Floris Kappelle.
Verder was er weinig moois te melden, behalve de 32 runs van captain Huggy Bear, af en toe knalhard de boundary vindend. En ons laatste wicketpaar van Ernst van Raaphorst en Theo Lindemann die ervoor zorgden dat iedereen 35 overs van het mooie weer aan de Zomerparkweg kon genieten. 102-8 was het eindresultaat.
Punjab maalde niet om een over meer of minder in het zonnetje en ging vanaf bal één voor de snelle runs. Dat leverde ons nog een mooie run out op van captain Simon, en wickets voor Himanshu Tonk (keurige van op long on van Ernst) en Andrew Pulver (van Himanshu), maar dat was het dan ook wel. Binnen 20 overs was het bekeken en konden we elders van het zomerweer genieten.
Dat deden we dan ook maar op het terras van het Stadionplein met wijn, bier, oesters, fruits de mer, viskoekjes, Dover sole en plakken vlees. En omdat het toch het einde van het seizoen was nog een paar gin tonics om het af te leren. Een gezellige Zami dag, maar volgende keer weer wat meer runs.
Sebastiaan Capel
Column door Harry Oltheten, deel 10: The (not so) Great War
Hoewel je anders zou verwachten werd de strijd om het County Championship niet onmiddellijk na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog eind juli 1914 gestaakt. Zelfs ruim een maand later, om precies te zijn tussen 31 augustus en 2 september, werd er nog gespeeld. Die wedstrijd, Sussex-Yorkshire, in Brighton eindigde in een draw. Wisden 1915 verwijst in zijn verslag met geen woord naar het losgebarsten oorlogsgeweld. Wel meldt hij de 175 fraaie runs van Sussex-speler J. Vine en de nauwelijks minder verdienstelijke 124 van Yorkshire-man D. Denton. Pas bij de daarna geplande match, Sussex-Surrey, is er een korte mededeling. ‘This match should have been played at Brighton on Thursday, Friday, Saturday, September 3, 4, 5, for Cox’ benefit, but was abandoned owing to the War. Surrey on the 31st of August deciding to cancel their last two fixtures.’ Arme Cox zou je bijna zeggen. Minder geld in de portemonnee. Maar met hem kwam het nog meer dan goed. Hij zou pas op 24 maart 1949 op 76-jarige leeftijd sterven in zijn geboorteplaats Warnham bij Horsham en behoorde dus niet tot de vele cricketers die in de Eerste Wereldoorlog zouden sneuvelen. Sterker nog, hij was en werd een van de steunpilaren van het cricket in Sussex, een county waarvoor hij speelde van 1895 tot 1928.
Maar terug naar The Great War. Gespeeld werd er tussen 1914 en 1918 niet veel, maar gestorven des te meer. Een hele generatie jonge en niet zo jonge cricketers legde het loodje in de strijd. Hun lot wordt gememoreerd in Wisden on the Great War, een kloek boekwerk waarin sommigen het moeten doen met enkele regels en anderen voorzien worden van een volwassen lijkrede. Zo krijgt Lt Cyril Maxfield Dixon (4th York and Lancaster Regt) die in 1910, 1911 en 1912 deel uitmaakte van de Eleven van Bradford College nipt tweeëneenhalve regel terwijl Lt The Hon Archer Windsor-Clive, de derde zoon van Lord Plymouth, ruim twee dichtbedrukte pagina’s krijgt toegewezen. Daar was enige reden voor. Toen hij op 24 augustus 1914 viel bij Mons (Bergen) was hij de eerste cricketer van first-class niveau die stierf in het krijgsgeweld. Zijn dood werd gemeld in The Times van 14 september. Uit dat bericht het volgende: ‘Tijdens de terugtocht van Mons kreeg een half bataljon van de Coldstream Guards opdracht als voorposten te dienen om de aanstormende Duitsers tegen te houden, of althans hun opmars te vertragen. Toen de nacht viel naderde er een officier in Frans uniform die de Guards meldde dat er een forse Franse troepenmacht naderde. De Engelsen werden uiteraard geacht daar niet op te vuren. Inderdaad kwam er een hele meute aan in Franse en Belgische uniformen onder het zingen van Franse liedjes, maar het bleek allemaal bedrog, want achter de eerste rij verborgen zich Duitsers die het vuur openden. Windsor-Clive werd getroffen en stierf ter plekke. Hij was 23 jaar. Een foto, genomen tijdens zijn verblijf in Eton, toont een jongen met een open gezicht, die wel iets weg heeft van babyface Joe Root.
Hadden de pagina’s die aan hem gewijd werden misschien nog iets te maken met zijn hoge komaf en minder met zijn prestaties op het cricketveld, heel anders is het gesteld met Sgt Colin Blythe (Deptford 1879- Passchendaele 1917). Dat was een superbe slow-bowler geweest die vanaf zijn debuut in 1899 vele jaren hoopjes wickets nam. Weliswaar had hij vlak voor de oorlog aangekondigd te willen stoppen met first-class cricket, maar er werd algemeen aangenomen dat hij op die beslissing terug zou komen. Deze bijzondere speler hoefde van Wisden nog lang niet met pensioen. ‘Blythe’s spinballen waren iets extra speciaals,’ staat in zijn obituary. ‘Op een sticky wicket of op een droge pitch die een beetje begon te verkruimelen kwamen zijn ballen zo onvoorspelbaar van de grond dat zelfs de sterkste verdediging moest buigen.’
Zijn beste seizoen was 1909 waarin hij in first-class matches voor Kent 215 wickets nam voor iets meer dan 14 runs per stuk. Om zijn bijzondere prestaties te eren benoemde Wisden hem in 1904 tot een van de vijf cricketers of the year. Ook buiten het veld was Blythe een bijzondere persoonlijkheid. Zo speelde hij niet onverdienstelijk viool. Volgens cricket- historicus H.S. Altham weerspiegelde zijn arm actie ‘the sensitive touch and the sense of rhythm of a musician.’ Hoewel hij leed aan epileptische aanvallen, die hem tijdens wedstrijden soms lelijk hinderden, meldde hij zich in 1914 als soldaat. Op 8 november 1917 werkte hij, inmiddels sergeant, aan een spoorweg in de buurt van Passchendaele toen hij werd getroffen door granaatsplinters in zijn borst. Hij was op slag dood. ‘Deeply mourned’
Pte Percy Jeeves (1888-1916) was ook geen beroerde cricketer. Zo nam hij voor Warwickshire in het seizoen 1913 maar liefst106 wickets. Hem werd o.a. door cricket mastodont P.F. Warner een grote toekomst voorspeld. Maar de oorlog brak uit en hij overleefde die niet. Dat zijn naam voor eeuwig blijft voorleven is te danken aan de schrijver P.G. Wodehouse. Die was zo onder de indruk van zijn optreden tijdens een county match in 1913 in Cheltenham dat hij de bediende van de hoofdpersoon in zijn boeken, Bertie Wooster, Jeeves noemde, ‘a character of immaculate conduct and appearance’.
De strijd om het County Championship kwam in 1919 weer op gang. Sommige teams waren onherkenbaar doordat vele vaste krachten op de slagvelden waren achtergebleven. Toch werd er natuurlijk alles aan gedaan om zo sterk mogelijk elftallen in het veld te brengen. Dat daarbij een beroep werd gedaan op de oude garde die niet bij de strijd betrokken was geweest spreekt bijna vanzelf. Maar dit punt was ook een reden tot zorg. Wisden 1920, schrijvende over het team van Sussex, zegt dan ook dat men daar op zijn tellen moet passen. Relf is 46, Vine 45 en Cox 46. Ze doen het nog goed, die oudjes, maar er moet spoedig jonge aanwas komen. Dat die nog wel even op zich laten wachten weet de schrijver maar al te goed. Daarvoor had de grote slachting er te diep ingehakt.
Harry Oltheten
