Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Algemene Ledenvergadering 25 April 2019
Geacht lid van VRA,
Het bestuur van de Amsterdamse Sportvereniging VRA nodigt u hierbij van harte uit om voorafgaand aan het nieuwe seizoen, de voorjaarsvergadering van 2019 bij te wonen.
ALGEMENE LEDENVERGADERING op donderdag 25 april 2019 om 20:00 uur op het clubhuis van VRA.
De jaarstukken en notulen zijn zoals gebruikelijk ter plekke inzichtelijk vanaf 19:30, en kunnen desgewenst van tevoren naar individuele leden gezonden worden.
Wij hopen u die avond te mogen verwelkomen.
Met vriendelijke groet,
Nigel Drenthe
Agenda:
Opening
1. Mededelingen en ingekomen stukken
2. Notulen vorige ALV
3. Jaarverslag van de secretaris
4. Financieel jaarverslag 2018
5. Verslag kascommissie
6. Bestuurswisseling
Pauze
8. Vrijwilligerscommissie
9. Seniorenteams in 2019
10. Jeugd in 2019
11. Activiteiten komend seizoen
12. Ontwikkelingen aankoop clubhuis, nieuwbouw en
verbouwing
13. KNCB-zaken
14. Begroting 2019
15. Rondvraag
Sluiting
Herinneringen aan Paul Polak
Ik was gisteren weer eens op de club. Zoals de laatste maanden vrijwel elke dag. En je was er niet, Paul. En dat wil er bij mij nog steeds niet in. Ik verwacht elke keer weer dat je er zo dadelijk aan komt lopen, met een grote sigaar in je mond en verhalen. Veel verhalen over die, dat en nog veel meer. Je belt ook niet meer om de dag, zoals altijd. Dat gaat ook niet meer gebeuren, ik kan nog niet wennen aan het idee.
En dat is ook niet zo vreemd, we gingen al meer dan 60 jaar met elkaar om. Met VRA als trefpunt, maar soms ook anders. Hoe jij eigenlijk bij VRA bent beland, weet ik niet precies maar ik vermoed dat mijn vader daar schuldig aan is geweest. Jij en je ouders waren patient en mijn vader heeft via zijn tandartsstoel menigeen richting VRA geloodst. Een stoel waar je oude heer nooit in heeft plaatsgenomen omdat hij zijn kunstgebit altijd voor onderhoud per post opstuurde. Mijn eerste herinneringen aan jou zijn die van twee jochies die door jouw vader in zijn Citroen Traction Avant naar de Echoput of een dergelijke uitspanning gereden werden. We waren er meestal snel omdat oude Bram zijn houten poot slechts met tegenzin van het gaspedaal haalde.
We speelden jaren samen in de jeugdelftallen, beide als ietwat merkwaardige slow bowlers. Als de captain ten einde raad op een vrijwel hopeloze stand besloot om Polak maar eens die rare toverballen te laten gooien gebeurden er vaak mirakels. You have bowlers and people who take wickets… Als vaste batsman nr 11 wist je soms tot ieders verbazing volstrekt waanzinnige zessen te slaan. Die in Hilversum die net de Intercity op de naastliggende spoorbaan miste, zal ik nooit vergeten.
Als koppel produceerden we in de jaren 70 elke maandagavond het wekelijkse clubblad How’s That. Sander Tholen schreef het redactioneel inclusief tekening. Als hij weer eens een mooie horizontale lijn had getekend, plakten wij het gescheurde stencil met lijm weer aan elkaar en pompten nog maar eens wat extra inkt in de stencilmachine die jij bij voorkeur met de hand bediende in plaats van met de motor want dat ging sneller, dacht je. Ik ben echt nog nooit iemand tegengekomen die eigenwijzer was.
Op een van die avonden haalde je een truc uit die mijn verdere leven zou bepalen. Onze vaste typiste was verhinderd en jij gaf de secretaresse van Polak’s Meubelindustrie opdracht in te vallen en te komen typen. En de week daarop weer. En de week daarop weer. Zij heette Anneke, was blond en aantrekkelijk en ik was verkocht. We trouwden, kregen twee fantastische kinderen en waren 40 jaar samen totdat we twee jaar geleden afscheid van haar moesten nemen. Anneke had door haar werk een speciale band met jou en jouw ouders opgebouwd. Ze voelde zich altijd een beetje verantwoordelijk voor jou. Ook omdat jouw moeder Evi op haar sterfbed Anneke had gevraagd een beetje op jou te blijven letten.
Dus Anneke hield je op afstand in de gaten en je was een vaste gast op onze Kerstdiners.
We trokken ook los van VRA af en toe met elkaar op. Ik herinner me skivacanties in Meribel. Ik kan werkelijk erg goed skieen maar jij schiep er genoegen in te bewijzen dat je nog net iets sneller naar beneden kon gaan. Een demonstratie van volstrekte doodsverachting want enige roekeloosheid was je niet vreemd. Ik zie je nog op crickettour in Parijs met een 2CV op twee wielen eindeloos rondjes rijden rond een kleine rotonde in de Rue de Surene. Berucht waren de reizen naar de uitwedstrijden van VRA3. Stilstaand voor een stoplicht draaide een verbolgen automobilist zijn raampje open en riep: “Meneer, het is hier niet het Circuit van Zandvoort!”. Paul: “Maar toch wel een aardig parcours…”.
VRA zal nooit vergeten dat je sinds 1994 het graswicket op VRA hebt gemaakt en daarmee de club ook internationaal op de kaart hebt gezet. Met zonder uitzondering uitstekende pitch reports onder vaak zeer uitdagende omstandigheden. Dat je daarbij voortdurend nieuwe machines nodig had, die vervolgens stuk gingen en ik mocht proberen te repareren, het is je vergeven.
De laatste 20 jaar deed je, met een enkele onderbreking, ook de bar. Omdat jij je beperkingen op administratief gebied kende, mocht ik de facturen maken en de cijfertjes bijhouden. Ik denk dat niemand echt door heeft hoe ongelofelijk veel geld jij voor de club hebt verdiend met je tomeloze inzet en slim koopmanschap in de beste Joodse traditie.
Jij was de kip die de gouden eieren legde en de club van de ondergang redde toen we er een jaar of zes geleden echt heel slecht voorstonden. Bij alle gerechtvaardigde kritiek op jouw soms botte gedrag mag dat nooit vergeten worden. Je hebt nooit in het bestuur gezeten en dat paste ook niet bij jou. Maar je hebt de tent wel jarenlang min of meer gerund.
Met het beste graswicket op het Europese continent en alle geslaagde evenementen, waaronder de vele interlands op ons complex, heb je je naam gevestigd in de cricketwereld. Voor altijd verbonden aan onze club. Als bevlogen groundsman, handige kantinebeheerder, manager van het Eerste, slowbowler van het Derde, uithangbord van VRA. Het is jammer dat je jouw crematie en afscheidsplechtigheid op VRA niet bewust hebt kunnen meemaken. Je had het prachtig gevonden.
Dat je er zo plotseling tussenuit bent gegaan, was voor iedereen een verrassing. Zag je het zelf aankomen? Ik denk het niet. Maar toch… Het werk viel je fysiek steeds zwaarder en je klaagde de laatste maanden dat je nog van alles moest doen maar de energie niet kon opbrengen. Je zag er ook slechter uit. Maar je was volop betrokken in alle toekomstplannen van de club en belde bijna dagelijks over de nieuwste ontwikkelingen. Maar toch… Het laatste jaar viel je in onze gesprekken soms plotseling in filosofische beschouwingen, waarin je, achteraf gezien, met een soort terugblik op je leven bezig was. Hoe het ook heel anders had kunnen lopen, als….
De instructies van Anneke gedachtig, belde ik je op 24 november, je verjaardag. Tegen borreltijd, blij dat ik er nog op tijd aan had gedacht. Ik vroeg of je nog wat leuks ging doen die avond en het bleef stil. Ik zei dat ik op TV naar Ajax ging kijken en als je niks beters te doen had… Een half uur later stond je op de stoep en het werd een heel gezellige avond. Ik weet niet meer waar we het allemaal over hebben gehad, maar het ging zeker niet alleen over cricket. Er was tenslotte werkelijk geen onderwerp waar jij niet een verhaal over had. Ik ken echt niemand die over zo veel verschillende dingen wat wist te vertellen. Heel bijzonder. Ik ga je missen.
Sieb Mulder
Anneke Mulder-Engel en Evi Polak-van Perlstein / Mallorca - 1981
Brieven aan Paul
Dag Paul,
Wat jammer dat je de ultieme droom niet hebt kunnen meemaken. Je vriend en groundsman van Lords, Michael Hunt liep achter de handmaaimachine op VRA. Hij komt dit jaar nog een paar keer om te kijken hoe jouw wicket ervoor staat. De square ziet er nu al prachtig uit na de ophoging met Engelse klei vorig jaar september. De hele operatie is nu nog een keer herhaald in verband met het grote internationale toernooi eind deze zomer en de serie tegen Pakistan volgend jaar. Dat betekent dat er tot 1 juni op het gras niet gespeeld kan worden en dat het eerste z’n wedstrijden uit moet spelen.
De broer van Peter van Gulik, zijn voornaam is natuurlijk Paul, maakt foto’s van de pitch en stuurt die wekelijks naar Lords. Dankzij Roland Lefebvre is dit voor elkaar gekomen en natuurlijk ook omdat jij een relatie met Hunt had opgebouwd.
En dan is er ook nog een groundsman van de FC Utrecht, Nieuw Zeelander van geboorte met verstand van cricket pitches, ene Jason, die twee dagen in de week VRA komt assisteren. Buiten het bos cirkelen Ewoud de Man en Thijs Vermeulen naar prooien als geldschieters, leden, leningen, subsidies, bankgaranties en ander financieel volk dat kan bijdragen aan de groei.
Ik ben even gaan kijken naar de jaarlijkse opbouwdag. Dit keer waren er zo’n 30 vrijwilligers gedreven aan het werk. De meisjes achter de bar, Leila en Karima doen het werk smetteloos en professioneel en de situatie van de verbouwde bar en de aanstaande bouw van crickethal en clubhuis werd deskundig van commentaar voorzien door Theo Lindeman. Er hing een sfeer van samenhorigheid en enthousiasme. Peter van Gulik had de algehele leiding, Siebrand liep uiteraard met boren en hamers en hielp iedereen die wat minder technisch was aangelegd. Dankzij de inzet van Natalie en Benno lopen VRA 1 en VRA 2 en Dames 1 in prachtige gekleurde pakken in de clubkleuren. De heer en mevrouw Bloemen stonden de banken te schrobben en Harold Horsman zat achter een scherm de financiële administratie op orde te brengen. Begin april is VRA klaar wakker. Het is net alsof jouw dood een ‘wake-up call’ voor de club is geweest.
De eerste twee oefenwedstrijden van het Eerste zijn achter de rug. Ben Cooper is terug en er waren drie nieuwe Britten die in Amsterdam wonen en werken. Leuke kerels. Dat is een mooie kant van de Brexit. Wedstrijd secretaris Thomas Spits heeft al een toernooi met 4 teams achter de rug compleet met barbecue voor zo’n 30 man. En secretaris Nigel is uren kwijt aan het invullen van de jaarlijkse Bondsverplichtingen.
Je oude makker, TVproducent, David Lipschitz, belde dat hij nog een oude opname van jou in Banana Split heeft gevonden. Ik zal Karianne daarover berichten. Met jullie gezamenlijke hond Charlie, opvolger van Whisky gaat het goed en de kat Arie is voor het eerst doorvoed.
Je kunt gerust zijn. De club loopt op rolletjes, maar je naam valt nog om de paar minuten.
Groeten,
John Wories
Contactgegevens Captains
Captain's details
Ladies: Natalie Hennis: contactpersoon is Annefleure Snoek: annefleure_snoek@hotmail.com
VRA 1: Emile van den Burg : emilevandenburg11@hotmail.com
VRA 2: Vijay Jayanthi : vijaykrishna90@gmail.com
VRA 3: Jeroen Mulder : me@jeroenmulder.com
VRA 4: Avnish Kumar: tune4avnish@gmail.com
VRA 5: Saurabh Manroy: saurabhmanroy@gmail.com
Zami 1: Louis Collignon: collignon@telfort.nl
Zami 2: Robert Prenen: robertprenen@gmail.com
Fixtures:
20 April: VRA 1 vs HCC oefenwedstrijd
27 April: Zami openingstoernooi
28 April: Dames 1 oefenwedstrijd
Ballen 2019
Ballen en screens (Bericht van KNCB)
Komend seizoen is in de Top-, Hoofd- en Eerste Klasse het gebruik van witte ballen verplicht gesteld ( alsmede gekleurde kleding, gekleurde legguards en zwarte of donkergroene screens).
Vanzelfsprekend zal dit bij de betrokken verenigingen kunnen impliceren dat met regelmaat de kleur van de screen moet worden aangepast daar in de lagere klassen nog een rode bal zal worden gebruikt ( en dus een witte screen).
Om praktische redenen zal daarom het gebruik van roze en / of oranje ballen in het seizoen 2019 in de lagere klassen worden toegestaan.
Immers daarmee kunnen de teams die nog in witte kleding spelen ( of zoals in het lagere cricket nu ook al het geval kan zijn in gekleurde kleding) op velden waar donkere screens staan spelen zonder de kleur van de screen te veranderen. Wij hopen met deze oplossing de desbetreffende verenigingen (TK/HK/EK) een behoorlijke last – namelijk het telkens van kleur moeten veranderen van de screen - uit handen te nemen.
Wij beseffen dat er tal verenigingen zullen zijn die nog een voorraad rode ballen in hun bezit hebben. Wedstrijden die niet op het hoofdveld van de desbetreffende TK/HK/EK verenigingen ( zwarte screen) worden gespeeld maar op veld 2 of veld 3 ( witte screens) kunnen met ook deze rode ballen blijven spelen. Zodra de voorraad rood op is kan ook op deze velden worden overgegaan tot het gebruik van de roze / oranje ballen ( witte kleding, roze bal, witte screen) .
Wel achten wij het wel van belang dat de beide innings van een competitiewedstrijd met dezelfde kleur bal zal worden gespeeld. Om die reden stellen wij voor dat in het seizoen 2019 de thuisspelende vereniging altijd voor beide innings de bal levert ( beide innings dus hetzelfde merk/type bal). Over een heel seizoen genomen zal dit niet of nauwelijks financiële consequenties hebben voor de verenigingen (voorheen 14 wedstrijden uit en thuis is 14 ballen, nu 7 keer thuiswedstrijden 2 ballen leveren is eveneens 14 ballen). Het is aan de captains van beide teams om voor aanvang van de wedstrijden te verifiëren of beide ballen van hetzelfde merk/type/kleur zijn.
Belangrijk is dat de verenigingen dan wel over een voorraadje reserveballen van alle kleuren ballen beschikken ( rood zal in dat opzicht niet direct een probleem zijn). Clubs in de TK/HK/EK dienen in elk geval voor aanvang van het seizoen over een voorraad(je) witte ballen te beschikken ( deze voorraad groeit vanzelf naarmate het seizoen vordert). Voor de roze / oranje ballen zal gelden dat de voorraad zich vanzelf moet opbouwen. Een roze bal mag ( indien kapot of verloren ) te allen tijde vervangen worden door een rode bal indien op een veld met een witte screen wordt gespeeld.
De witte ballen voor de TK/HK en EK zullen, als in voorgaande seizoenen, worden geleverd door de KNCB (KNCB approved) . De rode ballen gaat om een oude club voorraad die gedurende het seizoen 2019 op zal raken en over de levering van roze ballen zijn wij op dit moment in overleg met Tim de Leede Sports ( voor het Nederlandse cricket belangrijk dat er naast cricketballen ook andere cricketmaterialen in Nederland te koop zijn ).
Samengevat:
Zwarte Screen, gekleurde kleding, witte bal ( TK/HK/EK)
Zwarte Screen, witte kleding, rose/oranje bal ( Overg.Kl en lager , Zami, Dames en Jeugd)
Witte Screen, gekleurde kleding, rode of rose bal ( Overg.Kl en lager, Zami, Dames en Jeugd)
Witte Screen, witte kleding, rode of rose bal ( Overg.Kl en lager, Zami, Dames en Jeugd)
Een kleine vergissing
ACC - VRA
Jan Balk op Facebook (6 april)
Vandaag speelde ACC zijn eerste friendly van het seizoen tegen een Engels touring team uit Leicestershire en hoewel de 74-jarige René Schoonheim beter keepte dan ooit ging het verhaal van de dag sowieso over Engelsman Ryan. Hij speelde namelijk zijn eerste wedstrijd voor ACC en had ons gevraagd waar hij cricketkleren kon kopen. Wij hadden hem naar de Indiase supermarkt Kashmir aan de Lindelaan in Amstelveen gestuurd. Daar verkopen ze namelijk allerlei verschillende etenswaren terwijl de cricketbats aan een touwtje boven de toonbank hangen. Achter de supermarkt, in een garage, liggen ook nog eens allemaal cricketspullen. En dus verscheen Ryan in smetteloos witte cricketkleren bij zijn allereerste wedstrijd voor ACC. Saillant detail was dat zowel het shirt als de broek voorzien was van het enige echte logo van VRA, de grote rivaal van ACC. De mensen van supermarkt Kashmir hadden nog een partijtje cricketkleren liggen dat ze aan de straatstenen niet kwijt konden. Dus speelde Ryan zijn allereerste cricketwedstrijd voor ACC in de kleren van VRA, alsof een nieuw lid van Boca Juniors tijdens zijn eerste training in een shirt van River Plate verschijnt. Zoiets verzin je niet.
Eric Szwarczynski - 250 wedstrijden voor VRA
Omdat VRA-mainstay Eric Szwarczynski binnenkort zijn 250ste wedstrijd speelt voor VRA laten we Peter Borren, de captain onder wiens leiding hij veel speelde, in een korte monoloog aan het woord:
When Eric came to VRA many years ago he was quiet boy, but you could immediately see that he was a real sportsman, who could, if he wished, excel in other sports too. In those days he had a limited technic, but already a great attitude. Through the years he became a great player with many centuries and half centuries to his name, a class act if ever there was one, a man committed to his sport. The team could always depend on him. Last season was a bit disappointing, but he is still a fantastic player. Maybe his best years are still to come. The time in which we called him ‘the turtle’ (because of his slow scoring and slow running between the wickets) lies far behind us. Personally I shall never forget his innings against South Africa.
Peter Borren
Trainingsschema 2019
Beste VRA-leden,
Het seizoen gaat bijna beginnen; over een kleine maand zijn de eerste competitie-wedstrijden gepland. Om goed voorbereid te zijn, gaan de trainingen beginnen!
Zaterdag 23 en 30 maart, 6 en 13 april, voor de VRA 1 training, vinden er pre-seizoen fitness trainingen plaats voor eenieder die hieraan deel wil nemen.
Onder leiding van Peter Borren wordt er getraind van 14:00 tot 16:00 uur met aansluitend vanaf 16:00 uur de pre-season fitnesstraining van George Dunlop voor alle leden van de U17 en senioren.
Vanaf 15 april aanstaande gaat het onderstaande trainingsschema van start:
Senioren
Dinsdag 18:30 – 20:30 uur VRA 1 + VRA 3 met coach Peter Borren
Woensdag 18:30 - 20:30 uur VRA 2 + VRA 4 met coach Peter Borren
Woensdag 19:00 - 21:00 uur Dames met coach Brandon Graber
Donderdag 18:00 – 21:00 uur VRA 5 and Zami's met coach Ben Cooper
Vrijdag 18:30 – 20:30 uur VRA 1 + VRA 3 met coach Peter Borren
Jeugd
Woensdag 16:00 – 18:30 uur Specialistische training jeugd met coach Peter Borren
Donderdag 16:30 – 18:00 uur U17 met coach Peter Borren
Vrijdag 16:15 – 17:00 uur Introductiesessie nieuwe kinderen
Vrijdag 17:00 – 18:30 uur U11 en U13 met coaches Peter Borren, Vikram Sing, Ben Cooper, Brandon Graber
Namens het VRA-bestuur en de coaching staff wens ik jullie een geweldig seizoen!
Dorien Rauwerda
Voorzitter VRA
Spelregels trainingen
De kooien worden 6 april tijdens de opbouwdag geprepareerd, en vanaf dan kan getraind worden op eigen gelegenheid. Let op: trainen buiten de hierboven genoemde, door het bestuur vastgestelde, professioneel begeleide trainingsuren is op eigen risico.
Elke speler wordt geacht met zijn/haar eigen team op de hierboven genoemde tijden te trainen en niet met een ander team mee te doen, tenzij de coaching staff een ander besluit heeft genomen.
Let op! De training gaat altijd door tenzij het bestuur in overleg met de hoofdcoach (Peter Borren) anders beslist. Als het slecht weer is, wordt er in het clubhuis aandacht besteed aan tactische aspecten en algemene kennis van het cricket. V.R.A zorgt ervoor, dat elk team tenminste eenmaal per week professionele training krijgt van onze coaching staff. Zonder bericht niet op komen dagen betekent dat je jouw team dupeert, maar ook de coach die zijn trainingsplan moet aanpassen en de club die de coaches betaalt. En uiteindelijk doe je ook jezelf tekort. Bij het vaststellen van de teams voor de competitiewedstrijden zal de trainingsopkomst worden meegewogen.
Indien een team meerdere malen met onvoldoende spelers op de training verschijnt zonder dit met de trainer af te stemmen, zal het bestuur passende maatregelen nemen. Dat kan betekenen dat er geen training meer ingeroosterd wordt voor jouw team.
Ouders kunnen gedurende de jeugdtrainingen op hun kind wachten in het clubhuis of op het terras. Het is niet de bedoeling dat de ouders bij de oefenkooien blijven gedurende de training.
Redactioneel
‘De winter is vergangen, Ik zie des meien schijn, Ik zie die bloemkens hangen, Des is mijn hart verblijd.’ Toen ik deze zoetelijke liedtekst samen met mijn klasgenootjes op de kleuterschool onder de bezielende leiding van zuster Lutgardus ten gehore bracht, had ik er nog geen flauw benul van dat ik ooit hevig naar de komst van de meimaand zou verlangen omdat dan het cricketseizoen in Nederland pas echt losbarst. Na een lange herfst en winter waarin ik het moest doen met tv-beelden uit verre streken wordt het weer tijd voor het echte werk.
De afgelopen maanden waren voor mij niet zonder cricketvreugde. Zo wonnen mijn all time favourites de West-Indiërs eindelijk weer eens een testserie tegen de arrogante Engelsen, maar net toen ik dacht dat Jason Holder en zijn mannen het lek boven hadden, gingen zij in de Twenty20-serie zo hard onderuit dat zelfs de grens van honderd runs onbereikbaar bleek. Maar goed, er waren weer toeschouwers, er was weer enthousiasme. Heel anders dan bij Nieuw-Zeeland contra Bangladesh waar de commentatoren zeer terecht konden spreken van ‘a very small crowd’, daarmee in feite bedoelend dat er behalve spelers en staf werkelijk niemand aanwezig was. Dit laatste in schrille tegenstelling tot de op dit moment alles overheersende IPL waarin uitzinnige menigten hun favorieten toejuichen en mijn held Andre Russell de Kolkata Knight Riders uit schier uitzichtloze posities naar de overwinning mokert.
Wat VRA betreft zien we een aantal nieuwe namen bij de vijftien mannen die het dit seizoen voor ons moeten gaan doen. Hopelijk bezorgen ze ons, samen met de oude getrouwen, weer vele aangename uren op het terras of aan de boundary. Wat zou het fijn zijn als op die plekken dit jaar wat meer VRA-ers te bewonderen zouden zijn dan de voorgaande seizoenen. Toen was de support van ons eerste vaak wel erg schraal.
In deze eerste How’s That van 2019 wil ik graag een oproep plaatsen aan het adres van alle captains om de prestaties van hun team te boekstaven, zodat we er elke week van kunnen genieten. Het lijkt me toch niet te veel moeite om op zondag of maandag een tekst te fabriceren die mede-VRA-ers mateloos zal boeien. Ook andere bijdragen zijn uiteraard van harte welkom. How’s That is een orgaan voor de hele club, dus schaam je niet en zet de pen op papier.
In één opzicht zal dit seizoen totaal anders zijn dan het vorige, want Paul is niet meer onder ons. Uit de massale opkomst bij zijn afscheid en de indrukwekkende speeches waarmee hij werd herdacht, bleek welk een bijzondere plaats hij innam in zijn club en de hele Nederlandse cricketwereld. We zullen hem zeer missen.
Harry Oltheten
Op de valreep
VRA - Ned U18, 14 april 2019
Ned U18: 212 voor 7 na 40 overs
VRA: 215 voor 9 na 39.2 overs
Wie afgaande op het weerbericht gedacht mocht hebben dat het bij deze eerste oefenwedstrijd van 2019 een gure aangelegenheid zou worden, kwam bedrogen uit. In de luwte van het clubhuis was het zo goed toeven dat deze toeschouwer ’s avonds thuis kwam met een knalrood hoofd, wat aanleiding gaf tot enige hilariteit.
Maar nu de wedstrijd. Ned U18 batte eerst, verloor in rap tempo een flink aantal wickets en leek zo op weg naar een laag totaal. Dat dit alleszins meeviel was te danken aan Boris Gorlee die geen ontzag toonde voor de VRA-bowlers en uitkwam op 66 runs. Hierbij moet wel aangetekend worden dat de VRA-fielders tal van makkelijke vangkansen onbenut aan zich voorbij lieten gaan. Zo passeerden de jonkies de 200-grens en bezorgden hun oudere opponenten een zware taak. Die leek nog zwaarder te worden toen de top order het collectief af liet weten. Er waren wat aardige beginnetjes, maar een echte aanzienlijke innings leek er niet in te zitten. De VRA-supporters maakten zich dan ook al op om huiswaarts te keren toen Quirijn losbrandde. Alsof de twee wickets en twee vangen die hij al op zijn naam had gebracht niet voldoende waren, zette hij onbevreesd de jacht op het Ned U18 totaal in en slaagde wonderwel. Na 54 fraaie runs ging hij weliswaar lbw, maar dat was in het zicht van de haven. Adeel (19 not out) maakte het karwei bekwaam af. Deze nipte overwinning zei veel over de teamgeest en de diepte van de batting-side. Laat het seizoen maar beginnen.
