Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA

How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks

Voorwoord

Je favorieten doen het fantastisch en toch ben je een beetje teleurgesteld. Het overkwam me bij de tweede match van de ICC Cricket World Cup, die tussen de West Indies en Pakistan. De Pakistanen bakten er met het bat absoluut niets van. De wickets tuimelden en na exact 21.4 overs was het voorbij. Net nu ik me had opgemaakt voor een spannende strijd, zakte een team volledig door het ijs. Natuurlijk was ik blij dat Jason Holder en zijn mannen de tegenstander voor 105 runs aan de kant hadden gekregen, maar van de heerlijke cricketmiddag die ik mezelf had toegedacht zou zo zeker niets komen. En uurtje, zo dacht ik, zouden de West-Indiërs nodig hebben om dit minitotaal te overtreffen, zeker niet meer. Voor mijn geestesoog zag ik de machtige gestalte van Chris Gayle het veld op schrijden om gehakt te maken van de Pakistaanse bowlerij. Negendertig is hij al, maar als hij eenmaal losbarst is er geen houden aan. Dat bleek ook nu. 34 ballen had hij nodig voor zijn vijftig, waaronder 6 vieren en drie zessen. Daar hield hij het bij, maar dat kon zijn team niet deren. Bij 108 voor drie kwam het einde. West-Indië won met zeven wickets terwijl er 218 ballen resteerden. Zij kwamen over de eindstreep door een monstrueuze zes van Pooran die zo een passend slotakkoord verzorgde. Hopelijk is dit voor de West Indies geen eenmalig positieve oprisping, maar the start of something big. Te vaak zijn ze ten prooi gevallen aan hun wisselvalligheid. Als ze nu hun kwaliteiten volop benutten zal ik aan de boundary staan te juichen.

En Engeland, de huizenhoge favoriet? Dat verloor zijn tweede wedstrijd tegen Pakistan. Met Joe Root en Josh Buttler aan het roer leek er in hun jacht naar de 348 Pakistaanse runs geen vuiltje aan de lucht, maar beiden genoten niet lang van hun century en kort daarna konden de Pakistanen elkaar omarmen. Dit wordt nog een leuk kampioenschap.

Harry Oltheten

Dosti 1 - VRA 1

30 mei 2019

Dosti: 262 voor 9

VRA: 231 all out

Dosti wint met 31 runs.

Weer een century en weer geen overwinning

Weer leken de wickets een schaars goed te worden voor VRA. Weliswaar verschalkte Brandon Graber opener M. Hans voor slechts 5 runs, maar daarna was het weer wachten. Confident appeals werden niet gehonoreerd waarna er een zekere wanhoop in het VRA-bowlen sloop. Zo leek de match een duplicaat te worden van de ontmoeting tegen HBS. Gelukkig doorbrak Leon Turmaine de malaise door het wicket te nemen van R. Ahmed die na 38 runs sneuvelde (81 voor 1). De VRA-aanhang hoopte op een wederopstanding, maar die bleef vooralsnog uit. Inmiddels waren in het outfield twee nijlganzen neergestreken die zich van het wedstrijdgebeuren niets aantrokken en tevreden rondscharrelden. Terwijl zij zich langzaamaan overgaven aan een middagdutje blonken de onzen uit in sloppy fielding dat de nodige runs kostte en ook het bowlen hield niet over. Pas toen er 194 runs op het bord stonden viel er weer wat te juichen toen Leon het wicket van A. Singh pakte via een fraaie vang van Peter Borren. Uiteindelijk kwamen zowel Leon als Brandon tot vier scalpen (resp. 4 voor 56 in 9 en 4 voor 55 in 10), maar toen had Dosti al 262 runs laten noteren waaronder 26 wides.

Wat volgde is snel verteld. Het was een fantastische one-man-show van Ben Cooper die totaal geen steun kreeg van zijn teamgenoten. Hij werd weliswaar twee keer opzichtig gemist maar dat mocht de pret niet drukken. Veelzeggend is dat Quirijn Gunning hem nog het meest steunde met 21 runs terwijl Ben er maar liefst 144 scoorde.

Weer een nederlaag dus. Weer was het bowlen zwak en het batten wisselvallig. Dat moet zaterdag tegen Sparta beter.

Sparta 1 - VRA 1

1 juni 2019

Sparta 1: 197 voor 7

VRA1: 193 all out

VRA verliest met 4 runs

Het begon zo goed dit keer. Nadat Sparta de toss had gewonnen en had verkozen te gaan batten nam Brandon Graber het heft in handen en verschalkte beide Sparta-openers Andrew Fletcher ging voor nul en Ali Raza voor 6 (17 voot 2). Daarna was het, bijna traditioneel nu, lang wachten voordat Peter Borren Garnett Tarr caught behind kreeg. Deze Spartaan had inmiddels wel 41 runs aan het totaal van zijn team toegevoegd (90 voor3). De runs kwamen daarna bepaald niet in stromen. Met zo’n drie per over kon VRA hopen het totaal onder de tweehonderd te houden. Dat zou in hoge mate afhangen van Sparta-aas Bukhari die met een halve century op zijn naam op het punt leek los te branden. Dat het daartoe niet kwam lag aan Leon Turmaine die fluks zijn wicket nam (ct Matt Lake). Bukhari’s (67) was dreigend genoeg geweest, dus het was maar goed dat hij het veld moest verlaten. Sparta eindigde op 197 voor 7, zo op het oog geen onhaalbaar totaal.

VRA opende goed. Weliswaar scoorde opener Matt Lake maar tien runs, maar Vikram Singh, die gezelschap kreeg van Leon Turmaine oogde solide. Ook Leon, die op nummer drie batte om Ben Cooper niet meteen bloot te stellen aan het geweld van Bukhari, droeg zijn steentje bij (23). Bij 78 voor twee leek alles nog richting VRA te wijzen. Wel viel het tegen dat Ben al na 20 runs kon vertrekken, maar ook toen leek er nog geen vuiltje aan de lucht. Dat werd wel anders toen Zaman Khan, Emile van den Burg, Quirijn Gunning en Mitch Lees weinig of niets aan de score toevoegden. De grootste klap was misschien wel het vertrek van Vikram die run out ging (42). Bij 136 voor 8 leek alles verloren, maar Peter Borren dacht daar anders over. Alles wat VRA was rekende er al op dat hij de overwinning binnen zou slepen toen hij in het zicht van de haven strandde. Zijn 51 runs waren net niet genoeg (193 all out). Al met al een zure nederlaag. So close and yet so far.

P.S. Het Parool van maandag jongstleden nam het woord degradatie al in de mond. Dat zeg ik die, door mij zeer gewaardeerde krant niet meteen na, maar het is duidelijk dat er op zeer korte termijn veel moet veranderen. De nederlaag tegen de Spartanen maakte eens te meer duidelijk waar het aan schort. Ons eerste team is te zeer afhankelijk van de incidentele grootse daden van een individuele speler. Peter, Vikram en Ben hadden in de eerste vijf wedstrijden af en toe een grote inbreng, maar waar zij schitterden, daar liet de rest het collectief afweten. De nederlaag tegen Sparta was niet te wijten aan een loose shot van Peter, maar aan de onbegrijpelijke collaps van de middle order die nauwelijks iets aan het totaal toevoegde. Zo werd de druk op Peter wel heel erg (te) groot. Hij zat na afloop met het hoofd in zijn handen op de trap die naar het veld leidde. De rest van de VRA-spelers was heel stil, niet ten onrechte.

VRA2 - HCC 2

The start was delayed due to wet pitch. HCC won the toss on an overcast and rainy condition and opted to field first. On hindsight, this was the decision that we wanted as well, to bat first. Been on the chasing side for the earlier 4 matches and ending up losing a few close games, we wanted to put some runs on the board first this time. We started off cautiously with the first partnership extending to 18 before Sudhakar Sharma trapped in front of the stumps. We lost the 2nd wicket quite quickly as well and in the same manner with score reading 21/2. Shadab Khan and Harpreet singh started rebuilding the innings and took the score past 50 when Shadab was trapped LBW in front of the stumps with making it 54/3. The bowlers of HCC2 bowled a consistent line and length and there was no easy picking for VRA2. After a small partnership, Keshav Lal was bowled for 8 with score reading 73/4. Ashwin Oppu and Harpreet singh started rebuilding and taking quick singles. The run rate was not very good, but the partnership was building ensuring the scoreboard kept moving. After reaching his first fifty for this season in Eerste Klasse, Harpreet singh fell to an inside edge for 57 runs. Ashwin Oppu continued his resilient innings and after the end of 50 overs, he was not out for 45 and VRA2 ended up getting 174 on the board. Accurate and persistent line and length from their death bowlers ensured we did not touch the 200 mark.

HCC2 started their chase quite cautiously. We did drop few catches of both the openers which did not help our cause. The opening partnership crossed 50, though the run rate was still under control. The first wicket fell at 51 when Shadab Khan bowled a quicker delivery to clean up Trijzelaar for 30. There was moment when Shadab Khan mankade D.J. Hennop as the batsman was consistently staying out of the crease even before the delivery was bowled. The batsman was given out by the umpire but VRA2 captain showed great sportsman spirit and called back the batsman. We needed wickets and in quick succession to turnaround the game in our favour. The second wicket fell at 81, again courtesy to some great and clever bowling from Shadab Khan. We got the 3rd and the 4th wicket in quick span and HCC2 was reduced from 104/2 to 109/4. We were right back in the game with asking rate almost reaching 5 in last 20 overs. In came J Du Plooy and C Zuurmond who played their shots, ensuring there was no further damage done from VRA2. With some clean and quick hitting, HCC2 reached the target with almost 7 overs to spare and eventually winning the game with 5 wickets in hand.

VRA Zami 1 - HCC ZAMI 1

VRA Zami 1 (158/5 in 32.3) vs HCC Zami 1 (157/5 in 35)

Beste Paul (Polak),

Afgelopen zaterdag was ik op VRA en speelde ik in de buurt van het clubhuis. Veld 2 om precies te zijn, waar we tot nu toe steeds op veld 3 moesten ballen. Zo ver mogelijk bij jou vandaan zei je altijd, zodat niemand je in de weg kon lopen. En ik miste je Paul daar op het terras. De rook, het commentaar, het gekanker op de zami’s en vooral ook je gezelligheid. Wist je trouwens dat er madeliefjes bloeien op het hoofdveld? Was bij jou zéker nooit gebeurd. Die roze/paars pruttelende brouwsels uit jouw stokerij zorgden daar wel voor! Samen met dat eeuwige ritueel van een uur voor de wedstrijd, liefst tijdens de warming-up, het veld nog maaien.

Je weet dat ik vorig jaar de overstap naar de zami’s heb gemaakt en toen ik je dat vertelde keek je me hoofdschuddend aan. “Ben je wel helemaal goed bij je hoofd?”, vroeg je me. “Heb je enig idee waar je aan begint?”. Dat wist ik inderdaad niet, maar in mijn ogen was het goed om het lichaam wat te ontzien, de geest te ontgiften van het móeten winnen en keek ik uit naar cricket dat gespeeld werd door eeuwige optimisten, die hoopten ooit op een dag, hun wedstrijd te beslissen. En hoop doet leven én trainen Paul!

Afgelopen zaterdag HCC thuis! Daar keken we vroeger altijd naar uit om die kakkers een hak te zetten Paul. Jij vertelde buiten het veld de meest harde foute grappen over hun maniertjes en overvloed aan babbels en ik sloeg toe ín het veld, omdat ik wist dat ik veel harder was dan dat verwende zooitje bij elkaar. HCC was uiteraard te laat. Niet dat wij daar vreselijk mee zitten. Maar dan gaat wel die bbq zo laat aan, flitste het door m’n hoofd. Oh nee, dass war einmal!

HCC ging eerst batten. Ja Paul, we hebben een captain die steeds verkeerd kiest! Of de kant van de munt óf de activiteit die we dan als eerste moeten uitvoeren. Maar goed, het is een lieve jongen en hij doet goed z’n best.

En dan denk je, nu gaat dat HCC eens lekker het hout erop leggen, staan ze 60 voor 0 na 20 overs. In een 35 over potje! 2 openers die 15 overs aan dot balls wisten te verzamelen. Paul, je had het moeten zien! Ja we bowlden netjes, het veld stond goed en ja we fielden op ons niveau gewoon keurig. Slechts 3 drops, waarvan er 1 hilarisch was; in komen rennen vanaf de boundary, te laat komen bij de bal en vervolgens nét je vinger blesseren omdat je tóch aan je team wilt laten zien dat je er bijna was. Met als resultaat; bal voor 4 door de benen....

Maar ook is er gewoon iemand die keer op keer de stumps omkegelt vanaf de inner cirkel; ik zeg je Paul, die Willem van Mierlo speelt binnenkort in VRA 1! Maar goed HCC bleef political correct batten en kwam op 157 uit. Da’s niet genoeg hoor ik je zeggen. Jij hebt alleen zami cricket nooit in levende lijve gezien. Hier is alles mogelijk!

En ja hoor, voor de vierde keer dit jaar een weinig overtuigende opening. 30/3 in 12 overs en we kunnen weer repareren. Nou was dat toch wel lachen Paul, want kom ik daar in het midden gewoon Bart Schotte tegen! Class of 1984 re-united. Dik Abed keek vast even met je mee vanuit jullie Hemelse pavillion Paul. Het plan was simpel. Sowieso een run per bal en verder gewoon de slechte bal wegslaan. Alleen.....wat is een slechte bal in zami cricket? We speelden tegen iemand die de bal nóg hoger opgooide dan jij Paul! En natuurlijk gingen we lekker korte runs pakken, want dat hebben we geleerd. Nou ja, ik lekker en Bart wat minder lekker. Zag ie er na 5 overtjes uit alsof ie 15 rondes gebokst had! Paars was ie! En dan vooral de singles blijven pakken. En Theo Lindemann vanaf de kant maar blijven gillen dat ik dat niet moest doen met Bart! Vriendelijke vent trouwens die Theo. Puffend, piepend en steunend gingen Bart en ik op 100 uit (dat hoort zo in de Zami’s) en konden we relaxed kijken hoe die Willem wéér een beslissende factor was in dit team. Met een wijntje erbij en gezellig met de Pulver-crew wat beppen en hairstyle challenges houden. Uiteindelijk werd het 158/5 en maakte HCC de wedstrijd in stijl af met een wide!

Ja en dan de afterparty op het terras natuurlijk. Daar schoot me iets door het hoofd, iets vertrouwds. Er wordt namelijk enorm veel geouwehoerd bij die zami’s, maar dat deed jij ook Paul. En ze zijn gek op cricket; ze leven er voor. Dat delen ze ook met jou. Eigenlijk was je dus héél diep van binnen gewoon een zami Paul. Maar daar hebben we het later nog wel eens over. Trouwens, best een aardig team dat HCC!

Ik hou het voor je in de gaten hier.

Groet
Ewoud

VRA Zami 2 - AJAX Leiden Zami

180 all out - 150 voor 5

De cricketkenners onder jullie zullen aan deze uitslag meteen zien dat er iets bijzonders aan de hand is. Want hoe is het in godesnaam mogelijk dat AJAX, met nog 5 wickets in handen, niet in staat was om het vereiste aantal runs te maken?

Het antwoord is simpel. Met eerst veel runs maken en vervolgens met netjes bowlen.

In de wedstrijden die hieraan voorafgingen, was het aantal extra's meestal niet meer op 8 handen te tellen. Vooral wides stuwden de scores van onze tegenstander ongewild tot ongewenste hoogten. Maar vandaag was het anders.

De eerste toss werd gewonnen waardoor Zami 1 naar veld 2 werd verwezen. De tweede toss werd op zijn Bob's in de gewenste richting gepraat, zodat we konden beginnen met batten op een prachtig gerestaureerde kunststof pitch inclusief een snel outfield. Harold Horsman werd deze keer vergezeld door Mike George; samen toch al snel goed voor 120 jaar op de mat. Crazy Harry zwaaide zijn monsterbat regelmatig krachtig tegen de opgeworpen oranje bal, die sinds dit jaar zo heerlijk afsteekt tegen de zwarte screens. De eerste over leverde dat al meteen 10 runs op. De toon was gezet voor hopelijk een hoge score. Na 5 overs waren het er al 30 en na 10 overs 60, waardoor 6 runs per over een eindscore richting 250 beloofde volgens de umpirende captain. Dat was uiteraard voorbarig, want na het stumpen van Mike in de zevende over, werd Harold verrast door een hoog opkomende langzame bal van Jeroen Alderliesten in een poging om hem te sweepen. Arsal Rehman had er opnieuw zin in om zich in de picture te spelen. Helaas mocht hij niet blijven staan na een nickje richting wicketkeeper. Thomas had duidelijk moeite met het wegkrijgen van de bowlerij van Ajax, maar Dan had daar geen last van. Met prachtige linkshandige schoten stootte hij onze score door de 100 heen. Pas op 129 kwam een einde aan het hoogste partnership (56) van de innings met het een caught behind van Thomas. Een paar ballen later viel ook Dan ten prooi aan Erik Bouwman, die inmiddels zijn lijn hervonden had. Vervolgens werd onze middle order in stelling gebracht, zodat Capel, Bob, Agent, Wouter, Eric en Menno in staat waren om ons totaal op te krikken tot een heel verdedigbare 180 all out. De lunch van Layla was meer dan fantastisch en zorgde voor een iets latere start van de tweede inning.

Die begon al meteen met de altijd venijnige bowlerij van captain Bob, met Maxi aan de City End. De spirit in het team was hoog en de wil om te winnen was tastbaar. De gerenommeerde batsmen van Ajax, Taco Kuijer en Hop van Langevelde hadden moeite om runs te scoren op de lijn en lengte die ze keer op keer op zich afgevuurd kregen. De runrate bleef continu rond de 4 hangen. En toen Taco na 15 overs door Menno Spits gevangen werd op het uiterst accuraat bowlen van Frederik, gloorde de hoop op een goed resultaat. We hadden moeite om Hop uit te krijgen, maar -gelukkig voor ons- hij wist dat niet om te zetten in het maken van genoeg runs. Op 93 ging hij uit, met nog maar 11 overs te gaan; een required runrate van 8 achterlatend. Frank Waltman bleef ook nog een tijd staan, maar kon ook met zijn 44 runs niks uitrichten tegen de tweede spell van Maxi en ging uiteindelijk solide gevangen op square leg door Jeroen Agent Mulder. Inmiddels was de runrate in de laatste 10 overs gestaag omhoog geschoten van 8 naar uiteindelijk een onbereikbare 40 per over. Als een nachtkaars ging de innings van Ajax uit en hadden we de punten in de tas.

Voor de statistiekliefhebbers:

HBS 2 U13 vs VRA U13

After winning 3 matches in a row, team morale was up and wants to have good competition from the opponent. They were confident but not over-confident (as there is a very thin line between confident and overconfident J) and a good part of it is that kids know about this. Having a 1-hour journey to Den-Haag (HBS), kids were a bit exhausted but once they reached the ground, all laziness went away.

Mats (Captain) lost the toss and opponent decided to bowl first. Kids were playing first time on football ground for cricket match so they weren’t sure that what should be the good total to defend for the second inning.

And they were right, very quickly our both opener (including Morris (last match star) were out and VRA score was 6 for 2. Both were out in same fashion (slow ball, uneven bounce and try to hook but the ball went into keeper’s gloves) Afterward Harsh and Mats start building the inning again from scratch. We have been witness very beautiful shots from Harsh and Mats. After scoring 17 runs, Mats was clean bowled on good pace bowling but before that, he had played captain inning and supported harsh very well. Ibi joined harsh on the crease and started rotating crease very quickly with sharp runs. On another side, harsh kept playing his shots all over the ground and soon he reached his maiden half-century with cracking boundary on the leg side. Vinz and Aadit played some beautiful shots and supported Ibi very effectively. Ibi scored 23 not out and showed his batting skill to teammates and supporter.

Once again VRA played full 25 over quota and scored 139 runs in 25 overs (first time they scored more than 100 runs by the bat. Kudos to Team)
Unfortunately, Maadia and Lars didn’t get chance to play but I admire that they know as a team player, sometimes you have to sacrifice your batting or bowling opportunity for team benefits.

Second inning:

Aadit and Madia started the inning as opening bowlers and they corrected the decision of the coach to provide them a chance to bowl opponent’s best batsmen. Aadit’s pace and Madia’s line n length produced too much trouble for the opponent from the beginning. Very soon Madia rewarded with the huge wicket of the best batsman (Aazam scored 2 half centuries in previous matches) due to her tight line and length.
Afterward, HBS shifted gears and started playing some nasty shots. Coach asked Harsh and Aman to bowl them but HBS’s Batsmen were playing with their seventh star as we had dropped too many catches. Bowlers were also not learning from their previous mistakes, trying to bowl short pitch ball instead of full length. On that time, It was looking like HBS will achieve the target within 15-16 overs but then out of blue, Mats took spectacles running catch at the boundary and that catch changes all the calculation of match. VRA came with new energy with Vinz double blow to HBS. From there, it was no return from the team and Mats & Madia justified that with their magnificent catches. Ibi finished the game in style while getting 2 wickets in his first and last over of the inning.

Special attractions of the match were: 1. Lars impressive keeping 2. Vinz and Ibi’s amazing one over spell 3. Amaan and Harsh’s perfect leg spin spell 4. Madia, Mats and Aadit ‘s pace attack, last but not least Harsh awe-inspiring knock.

Special Thanks to John for beautiful clicks!!

VRA 4 - HBS

VRA who have won their last encounters comfortably were confident and relaxed going into the game. VRA won the toss and asked the relatively young HBS team to bat first. This turned out to be a smart move and bowlers from VRA made use of the conditions perfectly. Danish and Avnish took 3 wickets each and the HBS were bundled out for a mere score of 78 runs in their 29 odd overs innings. This was relatively an easy target considering the batting line up of VRA, but still was required to be chased down. Arsel, VRA, played a mind boggling innings scoring almost 80% of the total score in style. VRA chased down the target in the 8th over and it was an early finish for both the teams in super sunny Sunday.

Fancy Dress Cricket

Ze zijn er weer!

Smurfen, Vikingen, Mexicanen met reuzensombrero’s, Super Mario en zijn broer, hele ladingen Teletubbies, Spider-, Super- en Kangarooman, Tijgers uit Bangladesh, Sint Nicolaas geflankeerd door zijn klerikale confraters – de lijst met gekostumeerde cricket fans wordt jaarlijks langer. Ook leuker?

In 2017 verscheen op de site van The Full Toss – een nerdy online genootschap van volgers van het Engelse cricketteam – een Top 3 van Fancy Dress klassiekers tijdens Tests en WK’s. Die lijst wordt aangevoerd door The Queen met haar Beefeaters, wier hoogtepunt gewoonlijk rond 4 uur ’s middags ligt. Dan verheft de betreffende tribunepopulatie zich in zijn geheel en zingt in koor: “Have you ever seen the Queen down a pint?” , terwijl Her Royal Highness zich op vorstelijke wijze van die taak kwijt.

Op plaats twee treffen we Cookie Monster in zijn afschuwelijk benauwde kostuum aan en op drie ‘The Bloke Who Comes Fully Padded up’. Wat mij betreft dé nummer 1 kandidaat, want bij geen enkele andere sport ter wereld verschijnt iemand in een complete, smetteloos witte, uitrusting ( met legguards, box, gloves, thigh pad èn bat, waarmee hij ook nog eens door de controle komt), alleen om te kijken en…. om bekeken te worden!

Fancy dressing bij het cricket – sinds 2018 zelfs toegestaan op Lord’s – is een verschijnsel met een ongetwijfeld lange traditie. Maar hoe, waarom en wanneer het begon?

Misschien zoals op bijgaande ansichtkaart, die op 7 augustus 1912 (om 15:00 uur) verzonden werd vanuit Johannesburg naar Parijs. Hierop staan tijdens Fancy Dress Cricket in Johannesburg de ‘Heavenly Twins’. De heren S.Moss en J.MacNamara ( met enigszins gehavende parasol…) vertoonden zich toen in allercharmantste en vertederende dameskleding om een cricketwedstrijd dan wel liefdadigheidsfeestje als hemelse tweeling op te luisteren.

Er werd die dag in ieder geval goed gegeten en gedronken. Op tafel zien we links op de achtergrond een tweetal reusachtige Jeroboams of Methusalems rode wijn staan en op het bat van meneer Moss (dat m.i. uiterst geschikt was om de draw veilig te stellen) werd later op de dag het ‘beisvlees’ geportioneerd. Voor de bijbehorende sausjes had MacNamara een tweetal steelpannetjes in plaats van een thigh pad meegenomen. Op de achtergrond nemen we nog het hoofd van een (cricket)clown waar.

De jolige stemming aan de voorzijde van de kaart zet zich aan de achterzijde voort. Afzender Walker stuurt – mogelijk onder invloed van een glaasje rode Doornfontein - zijn Saluations aan geadresseerde Crozet.

Vrij vertaald: De Groete…

Tom Matena

KLIK OP AFBEELDING OM TE VERGROTEN

KLIK OP AFBEELDING OM TE VERGROTEN