Voorwoord How's that Nr 8

Voorwoord

Soms komt er op het pad van een cricketbibliofiel een meevaller waarbij hij even verbijsterd staat te kijken. Zoiets overkwam mij een aantal jaren geleden toen ik via via het bericht kreeg dat er op het bondsbureau een doos cricketboeken op mij stond te wachten, afgegeven in naam van iemand die mijn verzamelwoede kende, maar liever anoniem wilde blijven. Uiteraard aarzelde ik geen moment en haalde de mij toegevallen boeken op. Eigenlijk verwachtte ik er niet veel van. Bij eerdere gelegenheden was ik meestal getrakteerd op een aantal biografieën en autobiografieën, heel interessant allemaal, maar niet het echte werk. Dit keer had ik meer geluk. Tot mijn grote genoegen kon ik een aantal zeldzame vooroorlogse werkjes aan mijn collectie toevoegen, alsook een rijtje laat negentiende-eeuwse Wisdens. De oudste daarvan stamde uit het jaar 1895 en bevatte naast allerlei ander lezenswaardigs ook de namen van de ‘Five young cricketers of the year’. Vier daarvan, Fry, MacLaren, Brown en Hayward waren me bekend, maar bij een moest ik passen. William ‘Billy’ Brockwell, want om hem gaat het hier, loste zijn belofte op Test-niveau dan ook slechts eenmaal in. Hij was met zijn 28 jaar de oudste van de vijf veelbelovende jongelieden en zijn ster was bepaald niet snel gestegen. ‘His powers matured so slowly that it was not until 1893 that he was seriously reckoned with as one of the leading players of the day.’ Tot die tijd werd hij beschouwd als een redelijke all-rounder, maar niet veel meer. Omdat hij in 1893 goed presteerde en omdat Yorkshire op een gegeven moment zijn spelers niet vrij wilde geven voor een Test tegen Australië vanwege county-verplichtingen mocht hij in Manchester tegen de Aussies aantreden. Het werd geen succes. ‘It cannot be said that on that occasion he added to his reputation, for though he stayed in some time with Gunn and scored 11, he made one very bad mistake in the field’, schreef Wisden, subtiele ironie afwisselend met een keihard oordeel. Het jaar daarop brak hij echt door. ‘An extraordinary advance,’dixit Wisden. Op zijn thuishaven, The Oval, produceerde hij vijf centuries. Met zijn elegante stijl en solide defensie bleek hij een lust voor het oog. Verder was hij ook aardig in de omgang. ‘Bright and genial in manner Brockwell is a thoroughly popular cricketer and well derserves the good esteem in which he is held,’ concludeerde Wisden. William Brockwell leek een grote toekomst tegemoet te gaan. Die toekomst bleek voor hem vooral te liggen op county level. In zes seizoenen passeerde hij de 1000 runs en in één seizoen kon hij zelfs bogen op de ‘double’ (1000 runs, 100 wickets). Een ‘mainstay’ noemen ze zo iemand in Engeland. Na zijn cricketcarrière ging het hem zoals zovele pro’s in die jaren niet bepaald voor de wind. ‘He fell on hard times after leaving first-class cricket and died in abject poverty,’ meldt Who’s Who of Cricketers en in Frith on Cricket lezen we hoe Billy Brockweel zijn laatste nachten op aarde doorbracht op een baal stro in een schuur dichtbij een van de cottages die hij eens had bezeten. ‘His final resting place is an unmarked plot carpented with fine gras,’ schrijft Frith, het tragische einde van Brockwell extra onderstrepend.

Op het bruin-gele fotootje dat Wisden van Brockwell afdrukte, zien we een niet onknappe man met een kek petje en een forse snor. Zijn melancholieke oogopslag doet al een beetje vermoeden dat hij het in zijn leven zwaar voor zijn kiezen zal krijgen. Dat hij ‘fell upon evil days’ en de laatste vijftien jaar van zijn leven dakloos was, maakt dat ik hem graag aan de vergetelheid ontruk. Succesverhalen zijn er per slot van rekening al genoeg.

Harry Oltheten

Bericht van de Redactie

Waarde leden,

De Ophitsende bouwdrift van Benno van Nierop, Theo Lindemann en Peter van Gulik werpt zijn vruchten af. De harde kern wordt in de weekenden bijgestaan door een aanzwellende groep vrijwilligers. Benno en Theo hebben veel leiderschapskwaliteiten ontwikkeld en hanteren de gebiedende wijs iets vaker dan in het verleden. De lakens moeten ook duidelijk uitgedeeld worden, de franse slag is immers niet goed genoeg voor VRA. Als het niet echt pico bello wordt, durft Floris zijn moeder immers niet meer uit te nodigen.

Tevens zien de mensen die VRA vaak bezoeken de pitch op het eerst veld gestaag groener worden. De inspanningen van Benno, Peter(s) en onze excuus ACC’er Kees van Nieuwkerk zijn groot en we zien het resultaat elke week weer.

De hal vordert gestaag. Binnenkort kunnen we binnen trainen en illegale raves organiseren; Het wordt in ieder geval lekker rammen.

Boven alles, de kooien zijn geheel gerenoveerd en opgetuigd. Reden voor iedereen om opgetogen te zijn. Alle reden om naar VRA te tijgen en na de training op het terras een paar biertjes in een paar teugen op te hijsen. Naar aanleiding van het optuigen van de kooien is het trainingsschema aangepast. Kijk hier goed naar en kom (op verantwoorde wijze) gezellig trainen.

hieronder een foto van oud premier van Australie, Bob Hawke voordat hij een biertje in een teug wegdrinkt tijdens de Sydney test van de 2017 2018 ashes. Hier is hij 88 jaar oud.

Vriendelijke groet,

Uw redactie

Nouméa – Partie de cricket

Het staat elegant geformuleerd op de website van ‘La ville de Nouméa’, de hoofdstad van Nouvelle-Calédonie in De Stille Oceaan.

Cricket
D’origine anglaise, le cricket fait rencontrer deux équipes de 11 joueurs. Cést un sport qui allie la precision et l’endurance. En effet, lanceurs et batteurs fairent preuve d’agilité et les parties peuvent durer plusieurs heures.

Rode dan wel witte ballen, witte of zwarte screens, cocosmatten of graswickets;
de ‘lanceurs et batteurs’( sjiek!) van Nieuw-Caledonië hebben er lak aan.

James Cook, evenals Floortje Dessing gespecialiseerd in alle uithoeken van de wereld, ‘vond’ de eilandengroep in 1774. Zoals gebruikelijk zorgden Engelse missionarissen enige tijd later voor de verbreiding van dé Britse waarden: het ware geloof en het cricketgeloof.
Maar in de tweede helft van de 19e eeuw veroverde Napoleon II het feeërieke eilandenrijk en sindsdien heeft het Nieuw-Caledonische cricket een geheel eigen weg bewandeld, die leidde naar het ‘cricket traditionnel’

Mijn aandacht werd ooit getrokken door een ansichtkaart, die gezien de auto’s en het flatgebouw op de achtergrond, rond 1960 geproduceerd zal zijn.

Dat het hier om ‘iets met cricket’ zou gaan, leek mij duidelijk: ik herkende een soort wicket, soort bat, soort square-cut. Maar het feit, dat de spelers speelsters in kleurrijke gewaden waren, intrigeerde me. En bij nadere beschouwing zag ik 3 personen – dicht bijeen – elk in het bezit van een bat. En één van de drie figuren was overduidelijk een man! Was hier sprake van gemengd cricket? Waar waren de bails? Op wat voor ondergrond werd er gespeeld?
Andere ansichtkaarten en, later, korte filmpjes op het internet gaven steeds meer inzicht.

Op Nieuw-Caledonië wordt door zo’n 20 vrouwenclubs, verreweg de meeste afkomstig uit Nouméa, ‘cricket traditionnel’ gespeeld. De teams bestaan uit 15 spelers ( invloed rugby?) gekleed in prachtig gekleurde jurken, waarbij kotomisi, djellaba en sarong een samenwerkingsverband lijken te zijn aangegaan.

Men speelt op een pitch van sintels met een bal van gedroogde spint ( boombast) Bowling- en poppingcrease ontbreken, de ‘joyeuse’ (=batsman) staat in een gemarkeerde carré van circa 1 vierkante meter. Van handschoenen, legguards en overige protectie wordt geen gebruik gemaakt, de bats lijken vaak op omgebouwde honkbalknuppels. Op YouTube filmpjes is goed te zien, dat de bowlers meer ‘chucken’ dan bowlen. Dat mag of misschien moet het wel. Dat de ongeschoeide batsman geen pads draagt, wordt des te begrijpelijker als men weet, dat zij alle runs moet lopen. Vieren en zessen bestaan niet. Wie moe wordt van al dat hollen mag om een substitute runner vragen. Daarmee is waarschijnlijk ook het vraagstuk rond de 2e roze dame met bat op de ansichtkaart opgelost. Maar die man met strohoed, hoe zit het daarmee? Brian Johnston, ooit één van de belangrijkste cricketcommentatoren voor de BBC, was in Nouméa en berichtte erover: “ Both the umpires and the off-pitch scorer must be male. They are considered fairer and have authority in a dispute and are capable of breaking up a scrap if the women get excited and fight – as they often do. Here are some of the general rules these umpires must enforce. It is forbidden for players to throw insults, nor must any player enter the field in a state of drunkenness. And the umpire has the right to expel a player from the field after a warning. Finally, further proof that the umpires are in complete charge of the game – neither the players nor the public are allowed to look at the score!”

Met name het laatste is natuurlijk helemaal te dol en daar komt bij, dat de wedstrijd pas afgelopen is, als de scheidsrechters dat aangeven èn…..dat er om geld wordt gespeeld. De verliezers ‘have to cough up some money’ om aan hun overwinnaars te betalen. Alles overwegende lijkt mij de rol van de off-pitch scorer in meerdere opzichten geen echt gemakkelijke.

Dat het Nieuw-Caledonische cricketteam, zowel bij de vrouwen als bij de mannen, internationaal tegen enorme nederlagen aanloopt is begrijpelijk. Er is nog nooit niet verloren.
Maar in Nouméa spelen ze vrolijk verder. Op zijn Nouméaans en dat is zeker zo vermakelijk als ongeveer 100 jaar geleden ‘op zijn Frans’

Het zou mij niet verbazen, als onze eigen Herman Gorter daar ook van de partij is geweest.

Tom Matena

Clash of the Woods #4 The phoenix rises from the ashes

It won’t be unfair to say that the weather was the best out of the 4 clashes played so far. With the sidelines filled with spectators and wine bottles, the game was ready to start.

With Louis not available, it was Ewoud who took over the captaincy and many would agree, both teams were looking evenly solid on paper. Much to the anticipation, Zami 1 was batting first. It was the usual opener Eric with Nigel as his new partner to start the proceedings, along with Bob and Freddy for Zami 2. Just within a couple of overs, wickets started to tumble and Zami 1 found themselves in a spot of bother.

The highest partnership in the whole innings was of 23 runs, and that should tell the story. Dan (29), Ewoud (19) and Hendrik (19) tried hard to get them to a respectable total, but in the end it was just 129 that they managed. Zami 2 bowled well, for a change, with each of their bowlers having something in the wickets column. The mystery guy Nick Goldie finally showed up, took 2 good catches as well. Thomas Spits got a bowl, much to the surprise of his faded hopes and expectations. Menno picked his first ever Zami wicket, which was showing on his joyful face. Overall, Zami 2 were happy and confident that they might have finally sniffed at a chance of winning the clash.

On the other hand, Zami 1 were energetic as ever, not losing any cent of hope and giving it their all to make a match out of it. While the Spitsy brothers opened the batting, it was the combo of Pulver and Prasuk they had to face. Andrew Pulver showcased a bowling masterclass, with swinging the ball like a banana and getting 3 quick wickets and Zami 2 were 13-3 after 3 overs. Another wicket came off a peach by Prasuk, dismissing the wicketkeeper turned batsman Thomas Pasierowski and Zami 2 found themselves reeling at 25-4 after 6. The game was on.

Amidst all this chaos, Thomas Spits was standing as a rock, joined by Mats, and they stitched, what turned out to be the match winning partnership. With off days for Danish and Willem, the batsmen scored freely, and the pressure was back on Zami 1 to pull off a wicket and get back in the game. A drop at a crucial stage didn’t help the cause either. The partnership kept building up to 79 runs before Mats finally departing and opening the door slightly.

It was then time to put all the pressure on the new incoming batsman, and Zami 1 believed again. Dan provided with 2 quick breakthroughs and tight fielding ensured the runs are not coming easily. Zami 2 found themselves needing 3 more runs with 2 wickets remaining when Maxy, apparently, froze and didn’t walk off after gloving the ball to the keeper. That could have been the moment, but wasn’t to be. Thomas Spits made sure he has a calm head right till the end, and guided Zami 2 for a 2 wicket victory, which came after ages. Literally ages!

Congrats to Zami 2 for managing this. It’s only going to get more competitive from here on. The clash is back in its real sense. Zami is back in the real sense as well. We had our first post-match presentation of this season, on the club terrace, with beers and lots of fun.

Wedstrijden op VRA

Deze week weer nieuwe wedstrijden.

Op zaterdag gaan eerst de U9 en U13 weer onderling spelen. Daarna is het het weer tijd voor alweer de vijfde clash of the woods. Kan Zami 2 na de winst van afgelopen week de vorm vasthouden? De ander wedstrijd die zaterdag gespeeld gaat worden is tussen het 2e en het 4e. Alweer de tweede keer dat zij tegen elkaar spelen, dat zal een interessante wedstrijd worden. Zondag wordt de eerste keer dat er weer op het eerste veld gespeeld gaat worden! Peter Borren heeft een selectie van spelers bij elkaar gebracht die in een t20 de nieuwe mat uit Friesland gaat testen. Er is nog ruimte voor een tweede wedstrijd op het tweede veld op zondag. We moeten nog bekijken of daar genoeg spelers voor op de been kunnen krijgen. Wil je graag spelen en heb je nog geen wedstrijd, neem dan contact op via wedstrijdsecretaris@vra.nl

Trainingschema

22 juni 2020 -

Het trainingsschema is nu weer helemaal open. Met de hulp van velen zijn de nieuwe matten op hun plaats gelegd en functioneren boven verwachting! De netten zijn dus alledrie beschikbaar en de beschikbare trainingsruimte is dan ook verruimd. Registreren voor de training is niet meer nodig.

Nog steeds dient iedereen die traint of speelt zijn of haar contributie voldaan te hebben óf een regeling met de Penningmeester te hebben.

Translation of this page