Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Voorwoord
Toen de Zuid-Afrikaan Norman Gordon in 2014 op 103-jarige leeftijd overleed, was hij de longest-lived Testplayer. Iedereen dacht dat hij dat wel zou blijven, maar zie daar Eileen Ash (née Whelan) overtrof hem met maar liefst zeven jaar. Zij stierf op 3 december 2021 op de gezegende leeftijd van 110 jaar. Haar heengaan bleef niet onopgemerkt. Het Engelse mannenteam droeg op de eerste dag van de Ashes-test in Brisbane ter ere van haar zwarte armbanden.
Voor haar debuut moeten we heel ver teruggaan. Dat vond plaats in 1937 in Northampton waar Engeland tegen Australië speelde. Eileen nam vier wickets, waaronder dat van de Australische topscorer Nell McLarty. Haar carrière, die hinderlijk onderbroken werd door de Tweede Wereldoorlog, duurde lang, maar het waren niet zozeer haar daden op het veld waarop ze trots was, als wel op het moment dat ze in 1949 haar bat kon laten signeren door Don Bradman, de grootste cricketer aller tijden. Na haar cricketloopbaan speelde ze golf, squash en beoefende ze yoga, dit laatste bijna tot aan haar dood. In 2016 leerde ze Engelands captain Heather Knight een paar oefeningen. ‘I’ve met teenagers who have a lot less energy,’ zei Knight. ‘My pride - and a number of my muscle groups - are in tatters.’
In 2017 luidde ze de pre-match bel voor de finale van de Women’s World Cup op Lord’s. Isabelle Duncan, de auteur van Skirting the bounday, a history of women’s cricket zat tijdens die wedstrijd naast haar en zag hoe Engeland India versloeg. ‘She was drinking champagne in the president’s box, and flirting with John Major, ’ schreef ze later.
Eileen Ash, quite a charachter!
H.O.
Uitslagen afgelopen weekend
Excelsior’20 2 79 (28.4) – VRA2 125 (41.4)
VRA3 179 (29.3) – Quick 1888 180 v 8 (29.5)
CC Den Helder 183 v 8 (20) - VRA4 176 v 6 (20)
Punjab4 212 (30) - VRA6 215 v 1 (17.4)
Rood en Wit Zami1 223 (31.4) – VRA Zami1 160 (28.5)
VRA Zami2 139 (26.3) – Kampong Zami1 279 v 3 (35)
VRA Zami3 167 v 6 (20) - Quick Zami2 153 v 8 (20)
In Memoriam - Allard Besier
Het overlijdensbericht van Allard Besier, 73 jaar, in ‘How’s That’, kwam hard binnen. Veel harder dan ik had gedacht. Mijn eerste gedachten gingen uit naar zijn zoon Martijn en ook naar alle andere familieleden die nog steeds verbonden zijn met onze club. Mijn oprecht medeleven met jullie allen.
Allard was een goedlachse en altijd vrolijke krullenbol. Zijn gloriemoment beleefde hij als jongeling, hij zal 16 jaar geweest zijn, toen VRA 1 moest aantreden tegen het altijd sterke VOC. Wij hadden weer eens geen aanval of Nico Spits was niet beschikbaar. Dan maar een onervaren jongeling uit het 2de.
Allard kreeg als links spinner al gauw de bal. We wonnen de pot en Allard bowlde op zijn debuut 6 wickets voor, ik dacht, 36 runs. Hij was de held zoals hij dat ook vaak in de jeugd en op de Engelse toeren naar Mill Hill school had laten zien. Wij kwamen elkaar nog eens tegen in Kaapstad waar wij een bezoek brachten aan onze coach Hylton Ackerman.
Allard werd purser bij de Lufthansa, trouwde, kreeg kinderen en bleef trouw lid van VRA.
Toen ging er in sneltreinvaart van alles mis in het leven van Allard. Er kwam een niet te overbruggen kloof tussen hem en het bestuur. Het is nu zeker niet de plaats en het moment om hier verder op in te gaan. Daarom waardeer ik het zo dat Martijn zich nooit iets heeft aangetrokken van die verwikkelingen. Hij is de club altijd trouw gebleven en heeft zich gemanifesteerd als een gewaardeerd lid.
In ‘How’s That’ las ik dat Allard nog wel op VRA geweest is. Ik heb hem daar nooit meer gezien.
De naam Besier zal voor mij altijd een gevoelige snaar raken. Ik zat met zijn zuster op school en kreeg les van zijn vader in een vak dat toen nog ‘Staatshuishoudkunde’ heette.
Ik blijf met terugwerkende kracht denken aan die mooie tijd die we samen binnen en buiten het veld beleefd hebben.
John H. Wories
Herinneringen
Ja, John. Ook bij mij kwam het overlijdensbericht van Allard Besier hard binnen, ondanks dat ik hem sinds begin deze eeuw niet meer ontmoet heb. Waarom dan? Ik vroeg me af of ik iets over Allard zou moeten schrijven en wat dan, gemengde gevoelens? Ik heb aan Allard eigenlijk alleen maar de beste herinneringen. Zijn plotselinge afscheid van de club daargelaten.
Het was pijnlijk te lezen dat hij toch nog eens op het veld is geweest zonder dat we hem mochten weerzien.
Ik heb met Allard van jongs af aan heel veel wedstrijden in hetzelfde team gespeeld en altijd met veel plezier. Ik herinner me hem als altijd opgewekt en strijdlustig, een inspiratie binnen elk elftal, op het veld en in de kleedkamer. Iemand die je er graag bij had. Bij mij kwamen vorige week veel goede herinneringen aan vrolijke tijden naar boven. Vermaard was het wekelijkse douchen na de wedstrijd met Allards "zeepje van de week", gekkigheid.
Allard was voor mij meer dan zo maar een teamgenoot. Dat kwam ook door zijn Harriët. Zij waren graag geziene vrienden in de jaren '70 en '80 en uiteraard present op mijn zeer exclusieve huwelijksdiner. Harriët onderhield een goede vriendschap met mijn Anneke. Zij waren beiden gelijktijdig evenver zwanger, Anneke van Jeroen en Harriët van Wendelien. Ik heb nog wel foto’s van hen samen, met de babies spelend op een plaid langs de boundary. Want Harriët was een echtgenote die er vaak bij was en het gehele cricketgebeuren kon waarderen, ondanks dat ze Allard vaak ook door de week moest missen vanwege zijn baan als steward bij Lufthansa met een pied-a-terre in Frankfurt. Welk een wreed noodlot dat Harriët, zo een prachtige vrouw en warme persoonlijkheid, als jonge moeder van twee kinderen binnen korte tijd werd geveld door een ongeneeslijke ziekte. Ze werd 36 jaar oud als ik me goed herinner. Als eerbetoon aan haar, Allard en betere tijden hieronder het stukje dat ze in 1979 schreef voor een jubileumuitgave van How’s That!. Een voor latere generaties misschien verrassend inkijkje in hoe wij en onze partners cricket bij VRA beleefden.
Sieb Mulder
Astwood Bank Cricket Team
Een mens kan zich wel eens vergissen, met soms verrassende gevolgen.
Zo meende ik ooit een aardige vondst te hebben gedaan met een stemmige ansichtkaart waarop de cricketers van de Astwood Bank waren afgebeeld.
Van die bank had ik nog nooit gehoord en er ontstonden al gauw associaties met kloeke namen van inmiddels verdwenen Nederlandse bankinstellingen. Zoals de Delftsche en de Zeeuwsche Bank of - nog mooier – De Meijerijsche Bank uit Eindhoven. Opgericht in 1899 en in 1908 alweer failliet verklaard. De respectabele Twentsche Bank hield het beduidend langer vol en zorgde ook nog voor een schitterende cricketlocatie in het Amsterdamse Bos.
Kortom, er doemden visioenen op van een kleine, degelijke Engelse bank met een gezellig bedrijfsteam: Astwood Bank Cricket Team.
Het A.B.C. Team, dat prominent in het nieuws verscheen, was het elftal uit 1972, dat in dat jaar de eerste finale bereikte van The Haig Trophy, de knock out competitie voor village cricketteams uit heel Engeland. De familieclub uit Astwood, waar volgens het ‘Steven Lubbers-concept’ steevast één of meer vaders met hun zoons in het eerste elftal spelen, verloor die finale op Lord’s overigens van Troon C.C.
In 2003 kreeg Astwood Bank een nieuwe kans, maar ook die finale, tegen Shipton-under-Wychwood ( lijkt rechtstreeks afkomstig uit een verhaal van P.G.Wodehouse ) leidde slechts tot bekendheid en niet tot winst.
‘Quite remarkable, sir’ zou butler Jeeves over de cricketprestaties van Astwood tegen zijn baas, de rijke nietsnut Bertie Wooster, opgemerkt kunnen hebben.
Nog opmerkelijker en zeker zo vermakelijk als het proza van Wodehouse, is het filmpje, dat ‘ATV Today’ in de aanloop naar de Haig Trophy-finale in 1972 maakte. Het duurt 7 minuten en 26 seconden en na een tiental seconden ben je compleet terug in de jaren’70 en verwacht je elk moment een gastoptreden van John Cleese en consorten. Prachtig en allemaal het gevolg van een vermeende miskoop …
Tom Matena
Vriendenloterij - doe mee en steun VRA!
VRA staat ingeschreven als te steunen vereniging bij de Vriendenloterij. Dit betekent dat u in plaats van door de Vriendenloterij gekozen goede doelen, VRA kunt steunen met uw gekochte loten.
Hoe werkt dat?
De Vriendenloterij kent 40% van de aankoopprijs van elk lot toe aan VRA. Dit is 85 euro per jaar per lot. De aankoopprijs per lot verandert niet door VRA te steunen. Dit is dezelfde prijs als bij het steunen van de eerder genoemde goede doelen.
Maak ik dan nog wel evenveel kans om te winnen? Ja zeker! Winst gaat via de Vriendenloterij per postcode en lotnummer niet per doel/vereniging dat gesteund wordt.
Hoe kan ik VRA steunen?
Ik heb al loten
1. Bel 0880201020
2. Kies uit het keuzemenu 'overige vragen' via toets 5 om met een telefonist in contact te komen.
3. Geef uw gegevens door en meldt dat u uw loten graag wilt omzetten naar de vereniging 'SV VRA'. Dit proces duurt ongeveer 3 minuten en brengt geen extra kosten met zich mee.
Ik heb nog geen loten
1. Ga naar de Vriendenloterij website en kies "Meespelen"
2. Kies de optie 'een club, vereniging of stichting naar keuze'
3. Zoek op 'SV VRA Amstelveen'
4. Vul de gevraagde gegevens in
5. Geef toestemming. Dit proces duurt ongeveer 5 minuten en hiermee koop je 1 lot.
