Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Voorwoord
Nauwelijks bekomen van de volstrekt onnodige nederlaag van afgelopen zaterdag op een kil HCC-veld, spoedde ik me op zondagmorgen naar Amstelveen om mijn favorieten in hun laatste competitiewedstrijd, tegen Punjab, aan te moedigen. Het was me niet alleen wat zwaar te moede door de zeperd van de dag ervoor, maar ook door het besef dat dit alweer de laatste wedstrijd van het seizoen zou worden. Wat leek het nog maar kort geleden dat VRA eind april voor zijn eerste wedstrijd aantrad tegen Salland. Een flits in de eeuwigheid meer was het niet geweest.
Toen ik het Amsterdamse bos inreed, bespeurde ik al een vleugje van de herfst die nu snel zou komen, maar mijn ietwat weemoedige gevoelens verdwenen als sneeuw voor de zon bij mijn eerste blik op het scorebord: 123 voor 0. VRA was dit keer voortvarend van start was gegaan. Het kon een stuk slechter. Luke Scully en Shirase Rasool hadden er duidelijk zin in, maar net op het moment dat Floris zich bij 160 voor 0 opmaakte om met zijn camera het scorebord in het vizier te nemen, moesten eerst Luke (71) en daarna Shirase (106), een fraaie century, vetrekken. Desalniettemin leek een monsterscore in het verschiet te liggen. Die kwam er niet doordat de rest van de VRA-batslieden zich beperkte tot wat kruimelwerk, ze waren er met hun gedachten even niet helemaal bij (282 voor 7). Punjab leek daarna lang op weg om bij die score in de buurt te komen, met name een uiterst corpulente Rotterdammer die er liever op los hakte dan liep, vormde een dreiging, maar fantastisch bowlen van Udit Nashier zorgde ervoor dat de overwinning aan VRA was (Punjab 243 all out).
Op het terras was het gedurende de wedstrijd bijzonder goed toeven. De aangekondigde borrel ging ondanks de absentie van de organisator toch door. Er was rosé, er waren bitterballen, er klonken sterke verhalen uit een ver verleden en er werden prognoses gedaan die soms nog uitkwamen ook. Kortom, het leven was goed, maar toen ik om halfzeven naar mijn auto liep was de weemoed er weer. Het cricketseizoen was kort geweest. Veel te kort.
H.O.
Uitslagen afgelopen weekend
VRA1 282 v 7 (50) – Punjab 243 (48.1)
VRA2 126 (45) – Qui Vive 127 v 6 (27.1)
VRA Zami2 143 v 3 (27.3) – Ajax CC Zami 142 v 8 (35)
Prehistoric Peeps
Op 4 juni 2019 startte deze reeks ‘nakaarten’ met een battende holbewoner: ‘Prehistoric Pastimes’ (zie H.T. jrg.87, nr.6). Zo’n 50 afleveringen verder lijkt het mij een aardig idee om de reeks aan het eind van dit seizoen ook in de oertijd af te sluiten.
De jeugdige Cyril Roberts verbleef in het voorjaar van 1904, om aan te sterken, in het kuuroord Buxton in Derbyshire. Daar ontving hij een ansichtkaart, verstuurd door een zekere H.P, die Cyril extra moed bij zijn genezingsproces insprak.De kaart was er één uit de zogeheten Wrench Series, die onder auspiciën van Sir Evelyn Wrench van 1900 tot 1906 verscheen. Wrench, journalist, diplomaat en gewiekst zakenman was op het juiste moment in het grote eind 19e eeuwse gat in de ansichtkaartenmarkt gedoken. Het overgrote deel van de reusachtige Wrench-kaartenproduktie behelsde topografische ansichten van praktisch geheel Hertfordshire. Maar Wrench was ook zo slim om in samenwerking met het succesvolle, satirische weekblad Punch cartoons uit dat tijdschrift om te vormen tot ansichtkaarten. Dat gold tevens voor ‘The Wrench Series’, No.2594.
Afzender H.P formuleerde de boodschap, gezien de situatie van de patiënt nog fijntjes: “Hope you wil not see a cricket match disturbed like this.” We hopen inderdaad, dat young Cyril een dergelijke chaos niet heeft hoeven aanschouwen. Voor een genezingsproces is dat wel zo bevorderlijk. Rest ons de archetypische vraag in de kleine lettertjes onderaan de ansicht. Die valt ook door de meest wijze en belezen umpire niet te beantwoorden. ‘Monster stopped play’ treffen we immers nergens in The Laws aan. Bij nader inzicht valt een dergelijke toevoeging wellicht toch te overwegen. Want wegvluchtende spelers en toeschouwers, lege velden en terrassen komen mij bekend voor.De KNBC ( Koninklijke Nederlandse Boa Constrictor ) heeft het clubcricket in een verlammende wurggreep genomen. De topspelers worden naar believen opgeslokt en mondjesmaat weer uitgespuwd. De rest van de cricketpopulatie verkeert constant in bange afwachting van de nieuwe teksten, die de slang het voormalig cricketparadijs in zal sissen. Gerard Reve zei het al: ‘Vooruitgang bestaat niet en dat is maar goed ook, want zoals het is, is het al erg genoeg.’ Hopelijk tot volgend seizoen!
Tom Matena
Vriendenloterij - doe mee en steun VRA!
VRA staat ingeschreven als te steunen vereniging bij de Vriendenloterij. Dit betekent dat u in plaats van door de Vriendenloterij gekozen goede doelen, VRA kunt steunen met uw gekochte loten.
Hoe werkt dat?
De Vriendenloterij kent 40% van de aankoopprijs van elk lot toe aan VRA. Dit is 85 euro per jaar per lot. De aankoopprijs per lot verandert niet door VRA te steunen. Dit is dezelfde prijs als bij het steunen van de eerder genoemde goede doelen.
Maak ik dan nog wel evenveel kans om te winnen? Ja zeker! Winst gaat via de Vriendenloterij per postcode en lotnummer niet per doel/vereniging dat gesteund wordt.
Hoe kan ik VRA steunen?
Ik heb al loten
1. Bel 0880201020
2. Kies uit het keuzemenu 'overige vragen' via toets 5 om met een telefonist in contact te komen.
3. Geef uw gegevens door en meldt dat u uw loten graag wilt omzetten naar de vereniging 'SV VRA'. Dit proces duurt ongeveer 3 minuten en brengt geen extra kosten met zich mee.
Ik heb nog geen loten
1. Ga naar de Vriendenloterij website en kies "Meespelen"
2. Kies de optie 'een club, vereniging of stichting naar keuze'
3. Zoek op 'SV VRA Amstelveen'
4. Vul de gevraagde gegevens in
5. Geef toestemming. Dit proces duurt ongeveer 5 minuten en hiermee koop je 1 lot.