Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA
How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks
Voorwoord
Het was al jaren geleden dat het Nederlandse cricketteam won van de spelers uit de West Indies, waarbij aangetekend dient te worden dat Viv Richards en zijn mannen in 1991 uitgeput waren van een lange zomer in Engeland en het potje niet al te zwaar opvatten. Nu was het anders, nu ging het ergens om. Afgelopen dinsdag en donderdag weerden de Nederlanders zich kranig, maar verloren toch tamelijk kansloos. Het beste bewaarden ze voor zaterdag. Hoewel ze 308 runs om de oren kregen, versaagden ze niet. 288 runs waren hun deel. Een nipte nederlaag dus, maar wel een resultaat om trots op te zijn.
Glanspunt voor mij was het batten van opener Vikram Singh, die mijn VRA-hart sneller deed kloppen. Na zijn net geen vijftig runs in de eerste twee wedstrijden produceerde hij nu een gave halve century, en wat voor een. Onbevreesd trad hij zijn gerenommeerde tegenstanders tegemoet. Scorend waar het kon en verdedigend waar het moest, bouwde hij zijn innings op. Het was een lust voor het oog. Ook Aryan Dutt, VRA’s andere international, kon met plezier terugzien op zijn wedstrijden. In alle drie wedstrijden verschalkte hij Nicholas Pooran, een Wesr-Indiër die onlangs nog schitterde in de IPL. Well done Aryan!
Nog een kleine persoonlijke voetnoot bij de wedstrijden.
Toen de BBC begin jaren negentig ook op de vaderlandse tv’s te ontvangen was, werd mijn interesse in cricket gewekt. Hele dagen verwaarloosde ik mijn werk en zat ik als gebiologeerd naar het scherm te kijken. Nieuwe werelden gingen voor me open en dat was in niet geringe mate te danken aan de mannen uit West-Indië. Wat genoot ik van het bowlen van Curtly Ambrose, Courtney Walsh en Malcolm Marshall. Zij werden mijn helden en West Indies werd mijn team. Ook toen het jaren later allengs minder met hen begon te gaan bleef ik hen trouw. Het werd de afgelopen week dus een strijd der loyaliteiten. Moest ik pal blijven staan achter Pooran en zijn teamgenoten of moest ik mijn nationale trots laten prevaleren. Het werd een gelijkspel. Ik genoot van Oranje en ook van de West Indies. Ik heb zelden ontspannener naar een match gekeken.
H.O.
Uitslagen afgelopen weekend
VOC – VRA. verregend
Punjab 2 177 v 6 (40) – VRA2. verregend
Quick 1888 41 v 3 (8.3) – VRA3 219 (40). verregend
VRA4 – CC Den Helder. verregend
VRA5 124 v 6 (25) – Kampong3 127 v 2 (19)
VRA6 – Bye. verregend
Excelsior-20 3 – VRA7. verregend
Nederland - West Indies (31 mei, 2 juni, 4 juni)
Vikram Singh geeft visitekaartje af:
1st ODI: 47 runs
2nd ODI: 46 runs
3rd ODI: 54 runs
Aryan Dutt neemt eerste ODI wickets:
1st ODI: 1 v 46 (8 overs)
2nd ODI: 1 v 33 (7.3 overs)
3rd ODI: 1 v 44 (10 overs)
(Rubriek Telesport - De Telegraaf)
Surrealistisch dagje topcricket op mooiste veld ter wereld
Surrealistisch. Dat is het enige juiste woord dat mijn gevoel beschrijft van vandaag terwijl ik aanwezig was tijdens een van de mooiste cricketwedstrijden, die ik ooit live heb mogen aanschouwen. Werkelijk helemaal niets is mooier dan de West Indies tegen Oranje op het waanzinnige veld van VRA! Ook al zit er geen hond op de tribune.
In de ochtend speelde Vikramjit Singh de sterren van de hemel. De man, die op zondagochtend de velden uitzet voor jeugdwedstrijden bij VRA, sloeg de ene bal na de andere voor vier en ging met een onwaarschijnlijke bravoure van start. Alsof hij zelf ondanks zijn jeugdige leeftijd een oude Westindiër was. Hij batte met de klasse van Vivian Richards, de bravoure van Richie Richardson en opende ondertussen alsof hij zelf Desmond Haynes en Gordon Greenidge tegelijk was. Zelfs de spelers van de West Indies moeten er van genoten hebben. En ondertussen zat er geen hond op de tribune. Surrealistisch…
Fenomeen
Max O’Dowd deed het ook zeker niet onaardig en heeft sowieso al mijn hart gestolen. Al was het alleen maar vanwege het feit dat het verhaal gaat dat hij als DJ nog beter plaatjes schijnt te kunnen draaien dan runs te kunnen maken. Wat een fenomeen!
En wat was het wicket op het schitterende veld van VRA geweldig! Het speelde beter dan ooit tevoren (sorry Paul, well done Benno!). Het is ook niet voor niets dat Oranje mede dankzij een waanzinnige innings Van Teja Nidamanuru tot het waanzinnige totaal van 240 voor 7 kwam. Tegen de West Indies! Surrealistisch. Zeker omdat er echt bijna helemaal niemand op de tribune zat
Wereldster
In de tweede innings werd het voor de neutrale toeschouwer eigenlijk allemaal nog veel mooier. Niemand minder dan Shai Hope sloeg de ene na de andere bal op uiterst relaxte Westindische wijze lachend het veld uit. Hij bleef na een geweldige innings met 119 runs not out. Ik bekeek het live vanaf de boundary, maar kon eigenlijk mijn ogen niet geloven.
Het was alsof ik op televisie zat te kijken of via een of andere vage stream voor de computer. Maar nee hoor, het was live op een steenworp afstand van mijn huis. Een wereldster, die mij en heel Nederland even liet zien hoe dat spelletje nou daadwerkelijk gespeeld moet worden. Terwijl er dus werkelijk bijna niemand op de tribune zat!
Ondertussen liep Hans Mulder trouwens wel rond op diezelfde lege tribune. Met een oortje in. De oude beveiliger was echt zonder enige twijfel belangrijker dan ooit. Hij belde, denk ik, tegelijkertijd met de hele wereld. Wat een feest!
Lachend
De Westindies wonnen natuurlijk, lachend, met nog negen ballen te gaan voor het verlies van drie wickets. Terwijl er dus werkelijk bijna niemand op de tribune zat. Er waren alles bij elkaar misschien 200 man of zo. Terwijl ik zeker weet dat dezelfde wedstrijd in een land als India of Pakistan minstens 50.000 toeschouwers had getrokken.
Aan de andere kant, al mijn beste vrienden waren toevallig wel allemaal aanwezig op VRA! Ik heb werkelijk helemaal niemand gezien die er niet was! Ik had dus sowieso een werelddag. Een en al gezelligheid!
Bovendien, wat maakt het allemaal uit. Don’t worry bout a thing. Lang Leve Bob Marley. En lang leve de West Indies! Donderdag weer feest op VRA! Zorg er voor dat je er bij bent! Het is bijna net zo leuk als ACC U15.
Jan Balk (lid van ACC en fan van VRA) op zijn Facebook pagina
Vrijwilligers ODI's bedankt! Thank you, volunteers!
Relaxen na geslaagde crowd control Het commandocentrum van Maarten Slagter Peter van Gulik hakt de Ultra Edge microfoons achter de stumps in de pitch VRA Merchandise is groot succes!T20 Excelsior Ladies - VRA Ladies; VRA wins with 48 runs
On Saturday May 14th , VRA ladies left their homes très early to travel to Schiedam for a T20 match against Excelsior: our second game of the season, and we were ready for some cricket! The weather looked promising, aka sunny and warm.
Prepared well by our new off-the-field captain Coco, we all arrived on time, we drove some spare laps on the parking lot and after the toss we were ready to start playing. Fate decided that we started batting, meaning that Git and Kanishka put their pads on and entered the field. There was some decent batting, with an absolute highlight for Sally who reached a lovely 60*. and who – with eight 4’s and one 6 – singlehandedly added an additional 30 minutes to the game for fielders who had to search for the ball in the surrounding bushes. All in all we reached a total of 146 for 5 in 20 overs.
After a short break we entered the field with a solid battleplan for the second innings: keep their score under 146 and spent less time seeking for balls in the bushes. We reached both our goals! Some highlights of the second innings, Nathalie absolutely smashing it with 2 for 8 in 5 and Kanishka with 3 wickets in 5 overs with some magical bowling. Due to good batting from Juliette Post (47*) Excelsior got to 98 in 20 overs, resulting in our first win of the season!
We were served a delish lunch, watched some cricket in the sunshine, and went home satisfied after a wonderful day of cricket. We don’t like cricket, oh no we love it!
Sjoukje Minnema
VRA clubkleding is binnen
Nieuwe VRA clubkleding is inmiddels gearriveerd en is gesorteerd.
Captains of teamleiders kunnen een afspraak maken via de VRA webshop om de kits voor hun team te komen afhalen. Ook individuele bestellingen kunnen worden afgehaald.
Nu de eerste ODI-serie tegen de West Indies achter de rug is is het clubhuis weer beter toegankelijk.
“Can Tom go with us to Sunday School?”
De jongeheer Thomas King uit Cantou/Ohio ontving eind september 1910 een fijntjes gekozen ansichtkaart vanuit Zanesville, eveneens in Ohio. De afzender, nichtje Dora, opent allereerst met de gebruikelijke cliché’s : “How are you all? Why don’t you write?” Vervolgens verrast ze met de mededeling, dat het uitstekend gaat met haar duiven Queenie en Buster om onmiddellijk daarna de focus te leggen op haar broer Jon. Die gaat volgens Dora met veel plezier naar zijn nieuwe school: “He likes his teacher.” En dan volgt, gezien de keuze van haar ansicht, de hamvraag: “Now, do yóu like school?” Deze Dora had beslist gevoel voor understatement als we nu de beeldzijde van de door haar verstuurde kaart bekijken.
Een plaatje! Ik heb de indruk, dat Dora doorhad, dat Tommy King met evenveel plezier naar school ging als de Tom, die hier door zijn vriendjes wordt opgehaald. Een geweldig verbond, dit viertal. Keurig gekleed, voorbeeldig op een rijtje achter elkaar. Daar kan toch niets mis mee zijn, zal de ansichtkaartenmoeder van Tom hebben gedacht. En intussen verbergen die baasjes op hun rug alles om er een geweldig sportief ochtendje zondagsschool van te maken. Zelf bezocht ik nooit een zondagsschool, maar in de eerste klas van de HBS genoot ik wel onderwijs in het vak Cultuurgeschiedenis van het christendom. Wij noemde het ‘Bijbel gooien’, want door het klaslokaal vlogen met grote regelmaat dundrukpapieren vliegtuigjes. Op vleugels en romp vielen overduidelijk delen uit Jesaja, Jeremia en andere grote profeten waar te nemen. Het Woord in de allengs dunner wordende bijbels was in die tijd aan ons wel besteed, maar niet op de wijze zoals het bedoeld was. Nichtje Dora bleef, ondanks enige scepsis, hopen op schriftelijke tekenen van leven uit Cantou. Haar kaart eindigt dan ook met de boodschap :
“Write soon. Dora”
Heel wat Thomassen, Tommy’s en Tommen blijken daar tenslotte toch gevoelig voor te zijn.
Tom Matena
Vriendenloterij - doe mee en steun VRA!
VRA staat ingeschreven als te steunen vereniging bij de Vriendenloterij. Dit betekent dat u in plaats van door de Vriendenloterij gekozen goede doelen, VRA kunt steunen met uw gekochte loten.
Hoe werkt dat?
De Vriendenloterij kent 40% van de aankoopprijs van elk lot toe aan VRA. Dit is 85 euro per jaar per lot. De aankoopprijs per lot verandert niet door VRA te steunen. Dit is dezelfde prijs als bij het steunen van de eerder genoemde goede doelen.
Maak ik dan nog wel evenveel kans om te winnen? Ja zeker! Winst gaat via de Vriendenloterij per postcode en lotnummer niet per doel/vereniging dat gesteund wordt.
Hoe kan ik VRA steunen?
Ik heb al loten
1. Bel 0880201020
2. Kies uit het keuzemenu 'overige vragen' via toets 5 om met een telefonist in contact te komen.
3. Geef uw gegevens door en meldt dat u uw loten graag wilt omzetten naar de vereniging 'SV VRA'. Dit proces duurt ongeveer 3 minuten en brengt geen extra kosten met zich mee.
Ik heb nog geen loten
1. Ga naar de Vriendenloterij website en kies "Meespelen"
2. Kies de optie 'een club, vereniging of stichting naar keuze'
3. Zoek op 'SV VRA Amstelveen'
4. Vul de gevraagde gegevens in
5. Geef toestemming. Dit proces duurt ongeveer 5 minuten en hiermee koop je 1 lot.