VRA dubbel kampioen in 2011
Winnen blijft leuk, zelfs als je als club in de laatste 15 jaar 9x kampioen van Nederland bent geworden. VRA is nu in haar geschiedenis 18x de beste van het land. Dachten we vorig jaar dat het record van bekerwinnaar van de T20 én landskampioen niet te evenaren zou zijn, dit jaar was het zelfs nog beter. Wéér de beker, wéér landskampioen maar nu ook het tweede en derde kampioen in hun klasse. En voor het eerst in de geschiedenis gaat VRA2 naar de Eerste Klasse.
We moeten toch iets goed doen binnen de club. Het is evident dat het succes te maken heeft met de tomeloze inzet van de captains Peter Borren, Steven Lubbers en coach Bradley Moses. Borren slaagt er altijd weer in onze jeugd moeiteloos in te passen (dit jaar Leon Turmaine en Victor Lubbers) en vader Lubbers die niet alleen kampioen wordt, maar op tijd de jeugd klaar stoomt voor het hogere werk.
De grote winnaar van het weekeinde was natuurlijk ook Paul Polak. Terwijl er elders in Nederland door de barre regenval niet op gras gespeeld kon worden, slaagde hij erin een bespeelbare pitch onder de zeilen vandaan te toveren. Dank ook aan de hulptroepen Reinder en Victor Lubbers, Vinoo Tewarie, Leon Turmaine en Amil Prasad die Paul kwamen helpen.
Dat we ACC, het hele jaar goed afkomend, voor 98 runs aan de kant konden zetten hadden slechts weinigen kunnen voorspellen. Eerst goed bowlen van Amil Prasad (4 voor 18) en constante druk van Berend Westdijk aan de andere kant, plus ongelofelijke vangen van Peter Borren zorgden voor dit knappe resultaat. Wat er toen gebeurde had niemand voor mogelijk gehouden. We hebben drie gelouterde internationals in de ploeg: Szwarczynski, Barresi en Borren, deze dag met zijn drieën goed voor 3 runs. Borren zelfs run out zonder een bal te spelen. Wie erbij geweest is zal nooit vergeten hoe, bij een stand van 60 voor 7, Hitchcock een draai gaf aan de gang van zaken. Nadat Vinoo Tewarie en Atse Buurman slachtoffer van ACC geworden waren was het game over. Echter nog niet voor de 17 jarige Victor Lubbers, onze vervanger voor de naar Australië teruggeroepen Tom Cooper en als bowler de vervanger van de geblesseerde Sohail Bhatti bezette de wickets en bleef ongeslagen.
Aan de andere kant Amil Prasad die een nuttige 14 runs bij elkaar timmerde. Als nummer 11 Berend Westdijk, niet in het team voor zijn batten, overleefde een caughtbehind appeal en scoorde een run waardoor we gelijk kwamen op 98 runs én houdt het batten aan zichzelf. ACC aanvoerder Gaznavi neemt de bal ter hand en gooit een harde bal, recht over de schouder en het hoofd van Berend Westdijk. Die doet een wilde zwaai naar de bal, raakt hem en in een grote boog verdwijnt die in handen van wicketkeeper de Bruin. Heel ACC binnen en buiten de lijnen krijsend van plezier over het bereikte resultaat van een tie die hen via een ingewikkeld gemiddelde over de laatste drie wedstrijden de titel opgeleverd zou hebben. Dan langzaam een aanzwellend overwinningsgejoel van de goed vertegenwoordigde VRA aanhang; de umpire geeft een (terechte) no bal en VRA heeft met 1 run gewonnen. Wat volgde waren protesten in,- en buiten het veld zoals er ook al protesten voor aanvang van de wedstrijd waren.
Hoe het ook zij, VRA is ook dit seizoen weer de beste, hoewel gezegd moet worden dat ACC een meer dan waardige tegenstandeer is gebleken en als een grote aanwinst voor de topklasse genoteerd mag worden. Met Dosti erbij gaan de drie Amsterdamse clubs een grote rol in het Nederlandse cricket spelen. Wat volgde laat zich raden. Sponsor Anton Voorneman, van het notariskantoor Voorneman en Geenen in het Amsterdamse Buitenveldert toverde ineens een gekoelde magnum champagne op het veld, er waren bloemen en een toespraak van de bondsvoorzitter Marc Asselbergs, complimenten aan Paul Polak voor het veld en een zeer sportieve en rake speech door Peter Borren aan het adres van ACC en zijn eigen team makkers.
Daarna volgde het sluitingsdiner dat geen traditioneel diner werd. Ten eerste zat ik die dag toch een beetje met de gevoelens van 9/11 en ten tweede moesten onze sterspelers Szwarczynski, Barresi en Borren vroeg naar bed ter voorbereiding van 2x een eendaagse tegen Kenia. Hoe bedenkt de KNCB het: voor de finale van het landskampioenshap een vier daagse en 2x een 1 daagse na het kampioenschap.Toch weer een geluk dat alles van het Nederlands XI verregende.
Een bizar slot van een bizar, door regen geteisterd seizoen. Met VRA als dubbel kampioen in 2011, dat wel.
