Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA

How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks

Voorwoord

Met de inhoud van het begrip supporter maakte ik al op zeer jeugdige leeftijd kennis. Aan de hand van mijn vader wandelde ik op menige zondagmiddag naar de Vetkampstraat te Deventer om daar de prestaties van de plaatselijke trots, Go Ahead, te bewonderen. Het was allemaal wat schraal in de jaren vijftig, maar dat werd een decennium later heel anders. Onder de bezielende leiding van de latere bondscoach Dr. Frantisek Fadrhonc steeg de club tot grote hoogten. Zo zag ik in september 1965 een heuse Europacup Wedstrijd tegen de Schotse grootmacht Celtic. Dat er met 0-6 werd verloren deerde de 24.000 toeschouwers nauwelijks. Ze waren getuige geweest van iets groots. Als ware supporters bleven ze achter hun club staan.

Toen ik heel veel later mijn entree maakte in de cricketwereld wist ik totaal niet wat me op supporter-gebied te wachten zou staan. Dat er minder mensen zouden zijn dan bij een voetbalwedstrijd had ik natuurlijk ingecalculeerd, maar zo weinig! Mijn toenmalige club, de Kon. UD, moest het doen met een paar verdwaalde plukjes langs de boundary. Dries Kost en zijn vrouw waren er altijd, de oude heer Van Noortwijk liet ook zelden verstek gaan en Baai Lubbers gaf meestal ook duidelijk van zijn aanwezigheid blijk, maar verder was het vooral heel erg leeg op ’t Schootsveld. Na mijn verhuizing naar Haarlem meldde ik me aan bij VRA. Daar zou alles anders worden dacht ik. Toen ik voor een bezoek aan de eerste match van het seizoen, een uitwedstrijd tegen VOC, ’s morgens in de auto stapte verkeerde ik in de veronderstelling dat vele VRA-ers hetzelfde zouden doen. De werkelijkheid bleek anders. De enige VRA-supporter die ik in Rotterdam ontwaarde was John. Samen met hem vormde ik die middag de barmy army. Gelukkig won VRA anders was het allemaal wel heel erg triest geweest. ‘Maar thuis wordt alles anders,’ dacht ik op de terugweg en in zekere zin kreeg ik gelijk. Het toeschouwers-aantal was weliswaar UD-achtig, maar de sfeer was goed.

Nu, zoveel jaren later ben ik eraan gewend. Een groepje van 7 à 8 getrouwen treft elkaar op het terras en brengt de middag gezellig koutend door. Wel is er altijd een hoogtepunt. Dat beleven we als Floris, even los van zijn exercities in zijn Zami-elftal, acte de présence geeft. Zo midden op de middag als iedereen aan het wegsoezen is klinkt er diep uit zijn middenrif een oerkreet die menig supporter in zijn sluimer stoort en de spelers de stuipen op het lijf jaagt. Het is een brul die breed uitwaaiert over het veld en de belichaming vormt van ware clubliefde. HUP, VRA! Meer is het niet, maar zeker ook niet minder. Het is een uiting van de ware supporter die zich niet schaamt voor zijn affectie. Waren er maar meer. Bij deze wil ik een oproep doen aan alle VRA-ers die zaterdag- of zondagmiddag toch niets bijzonders omhanden hebben om eens naar het Amsterdamse Bos te rijden. Daar speelt namelijk vaak hun club, een club die af en toe wel wat supporterssteun kan gebruiken. Conclusie: leve Floris! Hup VRA.

Harry Oltheten

Wedstrijdschema

• ZA 16/06 VOC 1 - VRA 1 11.00

• ZA 16/06 VRA 2 - VOC 2 12.00

• ZA 16/06 VRA ZAMI 2 - HCC 3 13.30

• ZA 16/06 VRA ZAMI 1 - VCC 13.30

• ZO 17/06 VRA U17 - Quick Haag (op ACC) 9.00

• ZO 17/06 ACC - U11 Harde Bal 9.00

• ZO 17/06 ACC - VRA U13 9.00

• ZO 17/06 VRA U9 - ACC 9.00

• ZO 17/06 ACC - VRA Twenty20 12.30

• ZO 17/06 Hengelo 1 - VRA 3 13.00 GEANNULEERD/CANCELLED

• ZO 17/06 VVV 3 - VRA 4 13.00

• ZO 17/06 VRA 5 - ACC 3 13.00

DI 19/06 Nederland XI - Schotland T20 17.00
WO 20/06 Nederland XI - Schotland T20 11.00
WO 20/06 Nederland Dames XI - Dutch Lions U15 18.00

VRA1 - Dosti1

Gespeeld op 9 juni

VRA 217 all out

Dosti 172 voor 9

VRA wint met 45 runs

Een blessuregolf zonder grote gevolgen

Bij het langsrijden van het veld op weg naar de parkeerplaats was me duidelijk geworden dat VRA batte, maar het scorebord was te ver verwijderd om de actuele stand te kunnen zien. Dat er inmiddels 1 wicket was gevallen, werd me meteen na het parkeren duidelijk want het indianengehuil in de verte was duidelijk niet uit VRA-kelen afkomstig. Toen ik het veld betrad bleek me dat het gekrijs de afgang had ingeluid van Pete die na 22 runs kon vertrekken. Hij was al de vijfde VRA-er die naar de kant kon, een verre van goed teken. Ben had weliswaar 43 runs gescoord, maar de rest was behoorlijk in gebreke gebleven. Gelukkig hield John de moed erin door op te merken dat het vroeger na een batsman of vijf wel zo’n beetje was afgelopen met het slaggeweld, maar dat er tegenwoordig tot diep in de staart aardig gebat kon worden. Levende bewijzen van zijn stelling waren Leon (25) en Emile (31) die pas gescheiden werden toen er 190 runs op het bord stonden (190 voor 6). Op het terras werden intussen weddenschappen afgesloten op het totaal. Menigeen bleek daarin wat te optimistisch, want de runs kwamen in de laatste overs niet in stromen, maar druppelsgewijs. Bij 217 runs kwam in de 49ste over het einde. Een redelijk, maar verre van imposant totaal, mede door toedoen van A. Davids die met 4 voor 32 kon bogen op uitstekende cijfers.

Daarna leek de wereld van de VRA-supporter in te storten. Adeel was er niet, Vivian was nog niet fit en nu haakten bowlers Peter en Dan ook nog geblesseerd af. Dat betekende puzzelen voor captain Emile die zichzelf meteen maar veelvuldig aanzette. Ook Ben deed zijn duit in het zakje. Hij smaakte het genoegen om Dosti-ster Kohli (nomen est omen) te verschalken die met 58 op weg leek naar een grote score. Ook Leon bowlde de sterren van de hemel, en, hoewel wicketloos, hield Quirijn de druk stevig op de ketel. Het enige genoegen dat de Dosti-spelers aan het slot nog smaakten was dat ze niet all out gingen, maar met 172 voor 9 kwamen ze toch 45 runs te kort. Emile’s cijfers (3 voor 31 in 10) deden hem bij het bestijgen van de trap naar het terras blozen van weelde. Hij en zijn maten hadden de vele tegenslagen van die middag manmoedig overwonnen. Hulde daarvoor!

H.O.

VRA - Bloemendaal, twenty20

Gespeeld op 10 mei

VRA: 201 voor 5

Bloemendaal: 67 all out

VRA wint met 134 runs

Dertien jaar en dan een wicket

Ben en Pete hadden er in dit eerste deel van een tweeluik duidelijk zin met respectievelijk 60 en 67 knalharde runs. Vooral de wederopstanding van Pete na zijn blessure van de dag ervoor deed menig VRA-er deugd. Beide batslieden lardeerden hun innings met vier zessen waarvan er een met zo’n vaart van Bens bat vertrok dat hij op het tweede veld eindigde. Bloemendaal bakte er daarna weinig van en verloor het ene wicket na het andere. Het was dat de staart nog wat tegenspartelde ander was het met dertig runs wel bekeken geweest. Nu werden het er 67, ook geen aantal om over naar huis te schrijven.

Twee opmerkelijke feiten:

• De dertienjarige Udit Nashier, die zijn debuut maakte in VRA1, smaakte het genoegen met zijn allereerste bal een Bloemendaler te verschalken (c and b)
• Bij Bloemendaal trad oud-VRA-wicketkeeper Bart Schotte aan als nummer elf. Dat hij zelfs 11 runs scoorde was te danken aan de heuse fanclub die hij had meegebracht bestaande uit zijn broers Aart en Jeroen en onze eigen Floris en zijn moeder. Hun toejuichingen deden hem duidelijk goed.

H.O.

VRA - Rood en Wit, Twenty20

Gespeeld op 10 mei

VRA: 231 voor 1

Rood en Wit: 145 voor 5

VRA wint met 86 runs

Bezing mij, o muze, de man!

Dit wordt een lange lofrede, een lofrede op Ben Cooper. Als er ooit een match in het teken van een man heeft gestaan dan was het wel deze. Misschien behoorde de aanval van Rood en Wit niet tot de sterkste in het land, maar dan nog. Al in de eerste over maakte Ben duidelijk wat zijn bedoelingen waren. Nadat zijn kompaan Mitch een eentje had gedrukt barstte Ben los. Twee vieren en een zes kwamen van zijn bat, de opmaat tot iets groots. Met achteloos gemak haalde hij keer op keer uit. De zessen vlogen verder en verder, de zoektochten naar het leer duurden langer en langer. Zelfs van een afstand was duidelijk te zien dat de Rood en Wit bowlers er niet meer in geloofden. In de 17e over bereikte Ben zijn century, maar ook toen bleek zijn honger niet gestild. Maar liefst 39 runs voegde hij in het vervolg nog aan zijn totaal toe. 139 runs waren tenslotte zijn deel. U hoort het goed beste lezer 139 runs. Dat hij not out bleef spreekt bijna vanzelf. Hij batte als een Griekse God en Griekse Goden gaan niet uit. VRA kwam uiteindelijk tot het monumentale aantal van 231 runs en stelde hiermee Rood en Wit voor een onmogelijke opgave. Dat de Haarlemmers toch nog betrekkelijk veel runs op het bord brachten, kwam doordat VRA zijn sterkste bowlers spaarde en Rood en Wit in de persoon van J. Case een bekwaam batsman had. Al met al een memorabele avond in het Amsterdamse bos, zeker voor Ben Cooper, wiens lof niet genoeg bezongen kan worden.

H.O.

VRA Zami 2 – Concordia Zami 1

Zaterdag 9-6-2018

VRA Zami 2 moet het deze zaterdag opnemen tegen Concordia Zami 1. Voor ons de grote onbekende in de poule, want (recent iig) niet tegen gespeeld. Om enigszins op titelkoers te blijven (4 gespeeld en maar 2 gewonnen…), moet er daarom absoluut gewonnen worden! Captain Bob Prenen maakt immers graag de hattrick compleet door de 2 kampioenschappen van de afgelopen 2 jaren te vervolmaken.

Helaas verliest Bob de toss en wij worden het zonnige tweede veld ingestuurd. Op donderdagavond bestond de selectie nog uit 14 man, maar Tony Hintzen en Berry Steenhof prevaleren een middagje met moeder de vrouw naar Intratuin boven een potje cricket, dus wij zijn met 12 spelers sterk. Da’s hopelijk genoeg, want Seabass Capel is net hersteld van een levensbedreigend virus opgelopen tijdens zijn “ambtsbezoek” aan Thailand en zal het rustig aandoen.

Bob (2-0-43-7) opent zelf (daar ben je skipper voor) met zijn lifetime RW-buddy Seabass (0-0-18-4), zijn tweede bal wordt genicked door de captain van Concordia en keurig gevangen door wicketkeeper Tobias; een grandioze start temeer daar Toby meteen van zijn angst voor de bal -opgelopen tijdens een onnozel midweeks cricketaccidentje- wordt verlost. Vervolgens lukt het ons echter niet om door te stoten en worden first Hendrick Kruger (0-1-24-4) en second change Bamix Hazeweijer (1-0-28-4) aangezet. Uiteindelijk valt het 2de wicket pas in de 16de over met al 89 runs op het bord.

Bij VRA 1 op het hoofdveld regent het blessures en Paul Polak komt het veld opgescheurd in zijn golfkar om een substitute fielder te claimen. Graag supporten wij de kroonelf natuurlijk en staan direct onze gevaarlijkste bowler Hendrick af. Bob zet daarom Garry Jones (0-0-22-2) aan, maar hij weet ook het tij niet te keren en de batsmen van Concordia blijven stevig runs scoren. Bobbert valtuiteindelijk terug op zijn “slowbowlers” Tommy Spits (0-0-45-7) en Joost Dekkers (1-0-44-7), die in zijn eerste over een wicket pakt door een grandioze vang op de boundary van David R. Wortman. David R. bewijst dat fielding practice wel degelijk loont!

De runrate stokt vervolgens iets en Concordia slaagt er niet in om in de laatste 10 overs te versnellen met veel wickets in hand. VRA blijft hard werken en dat wordt o.a. beloond met 2 prima run outs door Hendrick en -wederom- Wortmann, die samen met Menno Spits (ja, familie) staat te fielden als een tijger. Tevens pakt good old Harold Horsman nog een prachtige vang in de slips. Uiteindelijk strand Concordia na 35 overs op 227 voor 6 en dat is een stevig maar niet onmogelijk totaal…

Na een zware lunch (Mrs Maessen had cake gebakken) openen Harold en Garry (20), die wordt beloond voor zijn topprestatie aan bat voor Zami 1 afgelopen week. Keurige opening stance die eindigt op 66 na 7 overs na het vallen van Garry’s wicket na een kanppe c&b van Concordia. Harold gaat ondertussen vrolijk verder waar hij gebleven is een paar wedstrijden geleden en maakt in 40 ballen een keurige 50 incl. 2 knalharde zessen over het hoofd alvorens hij caught behind gaat. Inmiddels is Tommy ingekomen voor Garry en koerst VRA ruimschoots boven de runrate. Partnership van Harold en Tommy eindigt bij een stand van 111 (Nelson, ai…) in de 14de over.

Eric Faberyeyo is al weken “geblesseerd”, maar alleen tijdens het batten; trainen, fielden incl bowlen gaat wel, maar batten kan alleen met een runner. Afijn, Eric wordt door de captain gewoon ingestuurd op 4 -met dus vanaf bal 1 een runner, die nog niet heeft gebat-, want in Zami-cricket kan alles... Eric verkeert echter wel al weken in bloedvorm met het bat, schaadt het vertrouwen van zijn RW-maatje niet en bewijst dat deze week wederom met een keurige 42 not out (5 * 4), waarmee zijn avg stijgt dit seizoen naar maarliefst 107! Well done, zeker gezien zijn ernstige hamstringblessure

Menno Spits vervangt zijn neef Tommy (mooie score van 62 tuns) in de 25ste over bij een score van 209 en laat voor de tweede week op rij zien, dat je na 20 jaar geen bat te hebben aangeraakt het toch allemaal niet zo moeilijk is als wij graag geloven. Na een quick & firy 38 runs vorige week eindigt hij vandaag de pot met een harde 4 met 9 runs not out, waarmee VRA in de 28ste over een soevereine overwinning behaalt. Hard gewerkt in de eerste innings om het totaal tegen een sterke battingsite te beperken om vervolgens in de tweede innings professioneel het totaal te maken en een mooie zonnige pot met 8 wickets te winnen.

Op naar de volgende winstpartij voor onze “threepeat”!

Joost Dekkers

Bloemendaal 2 vs VRA 5

Date: 10-Jun-2018

VRA 5 won by 2 wickets

VRA 5 took the revenge for the defeat of their first match, by coming back strongly and proving themselves against Bloemendaal 2.

Toss was won by Bloemendaal and they decided to bat first. VRA 5 realizing the mistakes from the first game was all set to make Bloemendaal taste their own blood. Oliver and Brajendra started the attack and they hunted in pairs. Bloemendaal lost 2 wickets in the first two overs and the following 3 wickets were lost in the next 5 overs. So now the top order being removed for merely 39 runs and the scorecard read 39/5 in the 8th over. Already panic-stricken Bloemendaal decided to be cautious and carefully chose the balls to play. VRA with their superb swing bowling continued to pick up wickets regularly and giving batsman quick send offs before they can set their eyes in the middle. The score was 142/8 in the 27th over.
Then came the anticlimax for the first innings with the tail getting into action and slogging their bats to anything which was bowled at them and surprisingly middling everything. The first innings ended at 209 all out in 38 overs with Oliver and Brajendra both bagging 4 wickets each.

The chase began with a blow to VRA when the first wicket was lost at a score of 0 in the second ball. With a score of 0 for 1, Pavan and Vivek made sure that VRA does not lose any more wickets with a partnership of 86 runs on the board. Next was Atul fired a quick 30 with his 3 sixes and 2 boundaries. The twist in the plot came when Atul fell to a slower delivery and after that VRA lost 2 more wickets in quick succession. With a score of 158/6 in 28th over, the match which seemed going one way had opened up now. With a pressure situation, Goutam and Brajendra were determined to stay at the crease and build a partnership to win the match. They succeeded to make a partnership of 38 runs and were almost home before Brajendra was run-out. With still 2 wickets left Goutam ensured to take VRA cross the line and have the last laugh.

Goutam Nayak

Revenge may be wicked, but it’s natural - William Makepeace Thackeray

Bloemendal Innings - 209 all out

Sharu - 40

Akbari - 35

Oliver - 4/51

Brajendra - 4/26

VRA Innings - 210/8 in 38 over

Pavan - 38

Vivek - 33

Kavi - 2/39

Sharu - 2/50

VRA U9

Halverwege het seizoen nog geen wedstrijd verloren

De titel zegt het al, de U9’s hebben nu tegen elke tegenstander gespeeld, en we hebben alle wedstrijden gewonnen. Afgelopen zondag kwam Bloemendaal 1 op bezoek. Helaas begonnen we later, omdat de sleutelbos van de kleedkamers zoek was. We starten dus een half uur later ongeveer, inmiddels van 6 naar 5 man afgezwakt. Arjun kreeg last van podiumvrees en wil eerst nog wat meer trainen voordat hij wedstrijden speelt.

Captain Tex won de toss en besloot te gaan fielden. De afwezigheid van Arjun betekende voor ons dat we met 5 man in het veld stonden, maar gelukkig was ook Bloemendaal iets verzwakt, een speler moest al om 10 uur weg. Fielden met 5 spelers is best lastig, en tegen de hockeyers van Bloemendaal was dat erg duidelijk. Zij kunnen goed gebowlde ballen prima weg timmeren en dat deden ze dan ook.

Met name Amaan moest het ontgelden. Hij bowlt namelijk keurige ballen op het wicket, maar met een stuiter. Xavier van Bloemendaal vond dat heerlijk en sloeg er lustig op los hij sloeg maar liefst 14 runs in 1 over. Amaan had uiteindelijk 2 wickets, Davids had 2 wickets en Rayan had er ook 2; 6 wickets die ieder voor 5 runs tellen. Bloemendaal eindigde met 74 runs van het Bat en wij bowlden 15 wides.

Rayan en David openden de jacht op het totaal van Bloemendaal. Ze stonden 4 overs in, David had 20 runs en Rayan 10. Hierna waren Amaan en Tex aan de beurt. Tex wist heel goed de free hits te benutten en sloeg 4 na 4. Hij eindigde de wedstrijd met 36 runs, de topscore van de hele wedstrijd. Amaan had 19 runs, een partnership van meer dan 50. Olaf was batsman nummer 5 en maakte ook 5 runs.. In totaal maakten wij 96 van het bat, bowlden zij 20 wides en verloren wij slechts 3 wickets.

De slimme rekenaars onder de trouwe lezers hebben al door dat Bloemendaal 89 runs uit de batting innings hadden, 3 wickets a 5 runs in hun fielding innings. Zij eindigden op 104. VRA echter had 116 in de batting innings en 30 runs in de fielding innings. 146 was ons totaal, een klinkende overwinning van onze U9 helden en heldin.

Volgende week de laatste keer dat we op zondag spelen. We krijgen ACC op bezoek. Een echte derby! Spannend.

Robert Prenen

VRA U17

The U17 season has been underway for 5 weeks now and it’s been a great start for the combined VRA / ACC boys – 5 matches and 5 wins ! A quick re-cap with the notable VRA performers follows.

1. Quick – 9 wicket win – wickets for Alec Pulver, Udit Nashier and Debrup Dasgupta.
2. Kampong cc – Victory by 39 runs – Debrup 66 runs and Udit 1-28
3. VCC – 10 wicket victory – Udit 26*, Ashir Abid 2/18 and Zamaan Khan 2/16
4. Excelsior – 10 wicket victory – Udit 40* and Ashir Abid 2/17
5. HCC – Victory by 29 runs – Debrup 52* and wickets for Lancelot Bloemen, Udit and Debrup

With 5 more matches before the finals the team is in a strong position and has been set the challenge by their coaches to keep this winning streak going. Special thanks to both Pete and Zulfi for their work in running the Tuesday (ACC) and Thursday (VRA) training sessions. In addition to playing some exciting cricket it has been a unique opportunity for the youth of VRA and ACC to come together.

Andrew Pulver
U17 Manager

Virat Kohli

Als je het hebt over grootverdieners in de sport denk je niet meteen aan cricketers. Terecht zo blijkt uit de Forbes List van best betaalde sporters over het jaar 2017. Aan kop gaat de bokser Floyd Mayweather die aan zijn gevecht tegen de Ier Conor McGregor bijna 300 miljoen dollar overhield. En dat voor slechts negen ronden vechten. Mayweather wordt gevolgd door de voetballers Lionel Messi (111 miljoen) en Cristiano Ronaldo (108 miljoen). Daarna is het lang zoeken naar een cricketer, maar net binnen de honderd tref je een bekende naam, die van Virat Kohli. Hij staat op de 83ste plaats met een jaarinkomen van 24 miljoen, ook geen kattenpis.

Captain Kohli is in India waanzinnig populair. Zijn huwelijk met Bollywood-ster Anushka Sharma in december 2017 beheerste dagenlang de voorpagina’s. Maar het gaat hier natuurlijk om zijn cricketloopbaan, en die is heel bijzonder. In 2017 scoorde hij in Test Matches 1059 runs (gem. 75). Drie van zijn vijf centuries waren dubbele en bij de andere twee bleef hij not out. In one-dayers deed hij zo mogelijk nog meer van zich spreken. 1460 runs produceerde hij (gem. 76) met een strike rate van bijna honderd. Door alle deze prestaties werd hij voor de tweede keer op rij Wisden’s ‘Leading International Cricketer’, iets wat voor hem maar een keer eerder was voorgekomen (Virender Sehwag, 2008 en 2009). Tussen augustus 2015 en december 2017 leidde hij zijn team naar winst in negen Test Series op rij. Een India’s record. Kohli is een idool van een jong land. Meer dan 65% van zijn bevolking is jonger dan 35. De jeugd houdt van zijn extraverte gedrag. Het verloop van een wedstrijd weerspiegelt zich in zijn houding en op zijn gezicht. Hij schroomde niet de later zo in ongenade gevallen Australische skipper Steve Smith te beschuldigen van oneerlijk gedrag toen die omhoog keek naar de kleedkamer, duidelijk op zoek naar advies aangaande een review. ‘I don’t want te use the C-word,’ zei Kohli netjes en hoewel Smith zijn beschuldiging afdeed als een ‘brain fade’ had de Indiër zijn punt gemaakt.

Volgens Wisden is de schitterendste all round batsman van het jaar 2017 in wezen een ouderwetse Testspeler die zich bewust is van de folklore van de sport en van zijn rol bij het in stand houden van dit wedstrijdformaat. Dit lijkt in tegenspraak met zijn prestaties in de kortere formaten maar is dat niet. Misschien omschrijft de voormalige Indiase ster Rahul Dravid hem wel het beste als hij zegt: ‘He had to do what he has to do to get the best out of himself. I would have been inauthentic if I had tried to wear tattoos and behaved like Kohli.’

Kohli’s psychologische invloed als captain is groot. Een voorbeeld: tijdens de eerste Test Match waarin hij aan het roer stond als captain, Adelaide december 2014, kreeg India op de laatste dag 364 runs voor de neus. In plaat van voor de draw te gaan openden Kohli en zijn mannen de jacht. Ondanks zijn tweede century in de match kwam India 49 runs te kort. Nooit sinds Tiger Pataudi had een captain zo stoutmoedig een nederlaag geriskeerd op jacht naar een zege. Sindsdien is hij heilig. Niet alleen zijn talent maar ook zijn voorbeeldige levenswijze spreken aan. ‘I will not ask anyone to do anything I will not do myself,’ is een gevleugelde uitspraak van hem.

In het midden van zijn carrière is hij de enige batsman met een gemiddelde van boven de 50 in alle drie formaten. Vooral de toer naar Engeland in de zomer van 2018 zal voorgoed beslissen over zijn status. Bij zijn vorige bezoek was zijn gemiddelde 13, zo’n veertig punten onder zijn huidige. Hier valt dus nog wat recht te zetten.

Harry Oltheten

Eerste Test West Indies - Sri Lanka

6 - 10 juni 2018

Queen’s Park Oval, Port of Spain, Trinidad

Test 2306

West-Indië: 414 voor 8 decl. en 223 voor 7 decl.

Sri-Lanka: 185 en 226

WI wint met 226 runs

Dit verslag vangt aan in een strandpaviljoen in Noordwijk. Met mijn vrouw en stiefkleinkind staar ik naar de golven en vooral naar een brutale mus die kruimels van de tafel pikt. Het is een heerlijk rustige woensdagmiddag. Net als mijn kleinkind achterover van een stoel afduikelt en een deerniswekkend gejank aanheft hoor ik door al het lawaai heen het doordringende piepje van het wicket alert op mijn telefoon, teken dat er in Port of Spain een wicket is gevallen. Brathwaite blijkt de ongelukkige en de stand van 4 voor 1 doet voor de zoveelste keer het ergste vrezen voor mijn vrienden uit de West. Ook de 99 voor 3 die ik na thuiskomst noteer stelt me allerminst gerust. Mijn negatieve gemoedsstemming wordt nog versterkt door het vertrek van Shai Hope en Roston Chase. Nu moeten captain Jason Holder en keeper Shane Dowrich het schip voor een vroege stranding behoeden. Dan doen ze ieder op hun eigen wijze. Holder maakt af en toe een run en Dowrich maakt niks, d.w.z. bijna niks, want nadat hij vijftig ballen heeft ontvangen staat hij op welgeteld 4 runs. ‘A very patient effort,’ zegt commentator Ian Bishop. ‘Very patient, indeed.’ Het lijkt een trend te worden want Bishoo, die Holder (40) opvolgt, staat na 32 ballen nog op 0. Het blijkt allemaal weinig voorspellende waarde te hebben want Dowrich scoort uiteindelijk een stroeve 125 en Bishoo maakt toch nog 40 runs.

Hoe het is afgelopen kunt u uit de cijfers boven dit verslag opmaken. De West Indies wonnen dik en dat doet me enorm veel plezier, want erg verwend zijn de fans van het calypso cricket, waartoe ik me reken, de laatste jaren bepaald niet. Misschien is deze zege de voorbode van een lang gehoopte verrijzenis. Nadat ik het bovenstaande had geschreven raadpleegde ik nog eenmaal mijn bijbel, The dictionary of cricket, van Michael Rundell, op zoek naar een van de mooiste crickettermen die ik ken en die me steeds door het hoofd spookte tijdens de innings van Dowrich en Bishoo. Ik zocht en vond ‘a barndoor: ‘a player that blocks every ball.’ Nou, dat deden Dowrich en Bishoo, met volle overgave. De term barndoor is in onbruik geraakt en duikt alleen op in oude geschriften. Zo bij George Giffen in With bat and ball (1897): ‘Het was bijna pijnlijk om een reus gade te slaan van bijna 1.90 die ‘the barndoor game’ speelde terwijl wij allen wisten dat hij, als hij daarvoor koos, de bowling kon verpulveren.’ Die indruk had ik bij de West-Indiërs niet, maar dat ze beter konden dan in het begin van hun innings toonden ze later vrij overtuigend.

Harry Oltheten

Nederland - Ierland

Eerste match Tri-Nation T20I Series, Rotterdam 12 juni

Nederland 144

Ierland: 140 voor 8

Nederland wint met 4 runs.

De 144 runs waar Nederland het in zijn innings bij houdt lijken aan de bescheiden kant. Veel batslieden laten het totaal afweten. Alleen Bas de Leede (33) en Pieter Seelaar (36) komen tot substantiële bijdragen. De enige zes van de Nederlandse innings komt op naam van Ben Cooper die er in totaal maar 14 maakt. Simi Sing (3voor 23 in 3.5) en MacCarthy (3 voor 26 in 4) zijn de voornaamste boosdoeners aan Ierse kant. De Ieren gaan niet hard van start. Pas in de zesde over branden ze een beetje los. Stirling slaat een vier en een zes op het bowlen van Snater, maar verkijkt zich in de volgende over op een lepe bal van Pieter Seelaar en kan met 17 runs achter zijn naam naar de kant. Twee overs later slaat Seelaar opnieuw toe. Wilson is clean bowled. Ierland staat op een precaire 45 voor 4 na negen overs. Het wordt er niet beter op als Paul van Meekeren in de volgende over Kevin O’Brien te grazen neemt. ‘What a spell of pace bowling,’ zegt een commentator vol bewondering en hij heeft gelijk. Snater doet in over twaalf zijn duit in het zakje en verschalkt Shannon.

Het begint er hoe langer hoe meer op te lijken dat Nederland op een overwinning afstevent. De required run rate nadert de 11 met de Ierse staart aan zet. Aan het begin van de 14e over verschijnt Max O’Dowd op het toneel. Hij laat er geen gras over groeien en neemt met zijn eerste bal het wicket van Poynter. ‘What a bowling change,’ verzucht de commentator. ‘Seelaar you beauty!’ Om Max O’Dowd voor de zonde der ijdelheid te behoeden trakteert Simi Singh hem vervolgens op een zes die op de parkeerplaats eindigt, een wapenfeit dat hij in de volgende over herhaalt op het bowlen van Saqib Zulfiqar. Het lijkt slechts een opflakkering. Na 16 overs (90 voor 7) lijkt alles voor Nederland in kannen en kruiken, maar in de voorlaatste over gooit Singh roet in het eten. Fred Klaassen moet het dit keer ontgelden. De Ier laat een zes volgen door twee vieren en plots lijkt alles weer mogelijk. Ook Mc Carthy legt er nu het hout op. 22 runs in de voorlaatste over. Wat zal Fred zich beroerd voelen. Het wordt nu een echte nailbiter. Paul van Meekeren neemt de laatste over op zich. Ierland heeft zes runs nodig van de laatste bal. Singh staat inmiddels op 56 in 28, maar zijn laatste poging levert slechts een eentje op. Nederland wint, maar het werd nog nipt.

H.O.